การทำงานต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน

การทำงานต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน 

ดิฉันได้อ่านบทความ เรื่อง  ใครจะช่วยลดอุบัติเหตุในสถานประกอบการ  จากคอลัมน์ในอินเตอร์เน็ต   แล้วเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์สำหรับ

เพื่อน ๆ และพี่น้องนักบริหารทุกท่าน  จึงได้สรุปเนื้อหาสาระมานำเสนอให้ได้ศึกษากัน ดังนี้

อุบัติเหตุในสถานประกอบการ เป็นอุบัติเหตุอีกประเภทหนึ่งที่คร่าชีวิตผู้คนที่ทำงานและทำให้เกิดการบาดเจ็บ พิการ และทุพลภาพในแต่ละปีเป็นจำนวนมาก อุบัติเหตุเหล่านี้ เป็นอุบัติเหตุที่เกิดในสถานประกอบกิจการของนายจ้างซึ่งป้องกันได้   แต่มีใครบ้างล่ะที่จะช่วยป้องกันมิให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นในสถานประกอบกิจการ เป็นคำถามที่น่าจะนำมาวิเคราะห์ได้โดยไม่ยากนัก คำสอนของพระพุทธเจ้าทรงสอนว่า “ทุกข์เกิดที่ใดก็ให้ดับที่นั่น”  สามารถนำมาใช้กับกรณีการเกิดอุบัติเหตุในสถานประกอบการได้เป็นอย่างดี เมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้นในสถานประกอบกิจการของนายจ้าง คนที่จะป้องกันหรือลดอุบัติเหตุลง ควรจะต้องเป็นคนที่อยู่ในสถานประกอบกิจการของนายจ้างทุกคนนั่นเอง    ถ้าลำดับมาตั้งแต่ นายจ้างก็จะเป็นระดับผู้บริหาร ผู้จัดการ หัวหน้างาน เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน คณะกรรมการความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงาน จนกระทั่งถึงตัวลูกจ้าง คนงาน ผู้ปฏิบัติงาน ทุกคนที่กล่าวมาทั้งหมด มีหน้าที่ในการจัดทำ และดูแลสถานที่ทำงาน เครื่องมือ เครื่องจักร สภาพแวดล้อมในการทำงานให้อยู่ในสภาพที่ดี มีความปลอดภัย หากทุกคนไม่ละเลย คิดว่าไม่ใช่หน้าที่ หรือไม่มีจิตสำนึกในการดูแลเรื่องความปลอดภัย ก็ยากที่จะลดอุบัติเหตุลงได้ ผู้บริหารต้องมีวิสัยทัศน์ในการที่จะชี้นำให้ทุกคนในองค์กรของตนตระหนักถึงการทำงานด้วยความปลอดภัยและมีหน้าที่ที่จะต้องจัดทำตามที่กำหนดในบทบาทของ แต่ละบุคคล และจัดทำให้สม่ำเสมอ จนเป็นวัฒนธรรมในเรื่องความปลอดภัยขององค์กร ที่จะนำเอาเรื่องของการทำงานอย่างปลอดภัย มาเข้าสู่จิตสำนึกของทุกคนในสถานประกอบกิจการ  เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน เป็นบุคคลที่มีความสำคัญอีกคนหนึ่งในการที่มีบทบาท อาจกล่าวได้ว่าเป็นผู้ชี้ชะตาของคนทำงานที่จะเกิดอุบัติเหตุหรือจะทำงานด้วยความปลอดภัย เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานจะต้องเป็นบุคคลที่ตระหนักเสมอว่าการทำงานของพนักงานลูกจ้างจะต้องมีความปลอดภัย โดยจะต้องมีความรู้ถึงอันตรายทั้งที่เห็นชัดและอันตรายแอบแฝงที่มีอยู่ในสถานประกอบกิจการของตนที่ดูแลอยู่ ซึ่งจะต้องเป็นบุคคลที่มีความรู้ ความสามารถ ในหลายแขนงวิชาการที่เกี่ยวข้องกับเรื่องความปลอดภัย และสุขภาพอนามัย ความรู้ทางด้านสุขศาสตร์อุตสาหกรรม เพื่อดูแลสภาพแวดล้อมการทำงานให้เกิดความปลอดภัย ความรู้ทางการแพทย์ ให้รู้ว่าอันตรายอย่างไรจะเกิดกับสภาพตรงไหนของร่างกายในขณะทำงาน ตลอดจนมีความรู้ทางด้านวิศวกรรม เพื่อให้สามารถใช้เทคโนโลยีในการปรับปรุงแก้ไข ให้เกิดความปลอดภัย ทั้งในแง่อาคารสถานที่ เครื่องมือ เครื่องจักรต่าง ๆ โดยสามารถนำความรู้มาประยุกต์ใช้ในการป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้น  ตัวลูกจ้างผู้ปฏิบัติงานเองก็เป็นอีกบุคคลหนึ่งที่จะต้องรู้จักป้องกันตัวเอง  รู้ว่างานที่ทำอยู่มีอันตรายอย่างไร  ไม่ละเลยการทำงานตามกฎเกณฑ์หรือมาตรฐานที่กำหนด  ทำสุขภาพร่างกายให้แข็งแรง ไม่ทำงานขณะร่างกายอ่อนเพลีย ซึ่งเป็นต้นเหตุของการเกิดอุบัติเหตุ   ทำได้แค่นี้ก็จะทำให้เกิดความปลอดภัยทั้งต่อตนเองและสถานประกอบกิจการที่ทำงานอยู่ ที่นี้ลองมากแยกแยะดูว่าใครจะทำอย่างไรบ้าง   ที่เป็นรูปธรรมในหน้าที่ที่จะช่วยป้องกันหรือลดภาวะการเกิดอุบัติเหตุ ในแต่ละตำแหน่งที่เกี่ยวข้อง 

 

นายจ้างหรือผู้บริหาร    มีหน้าที่ดังนี้

 

1.  สนับสนุนให้ทุกคนในสถานประกอบกิจการดำเนินการด้านความปลอดภัยในการทำงาน

2.  นายหรือผู้บริหารต้องเป็นตัวอย่างที่ดีในการเป็นผู้นำ เช่น เมื่อเข้าไปในบริเวณที่ต้องสวมหมวกนิรภัย    ก็ต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ จะถือว่ามาแค่ช่วงสั้น ๆ และเป็นผู้บริหารไม่ต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ไม่ได้

3.  จัดทำนโยบายที่เด่นชัดในเรื่องของความปลอดภัยในการทำงาน และมีงบประมาณในการดำเนินงาน

4.  กระตุ้นให้ทุกคนในองค์กรตระหนักในเรื่องการดูแลความปลอดภัย   และถือเป็นวัฒนธรรมขององค์กร   ที่จะต้องปฏิบัติ

5.  ให้มีการสอบสวนวิเคราะห์ หาสาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุ และโรคจากทำงานทุกครั้ง เพื่อการแก้ไข และป้องกัน

6.  กำหนดให้ทุกคนปฏิบัติตามกฎหมาย กฎ ระเบียบของทางราชการและของสถานประกอบการเอง

 

หัวหน้างาน     มีหน้าที่ดังนี้

 

1.  ดูแลหน่วยงานที่รับผิดชอบ ให้ปฏิบัติตามกฎระเบียบคำสั่งหรือมาตรการด้านความปลอดภัย

2.  สอนการทำงานที่ถูกต้องแก่ลูกจ้างในหน่วยงานเพื่อให้ปฏิบัติงานด้วยความปลอดภัย

3.  มีการตรวจสอบสภาพการทำงาน เครื่องจักร เครื่องมือ อุปกรณ์ให้มีสภาพที่ปลอดภัยก่อนทำงานประจำวันทุกวัน

4.  ตรวจสอบหาสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุและโรคจากการทำงาน

 

 เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน      มีหน้าที่ดังนี้

 

1. มีความรู้เรื่องกฎหมายและกฎระเบียบด้านความปลอดภัยอย่างแม่นยำ สามารถเสนอแนะนายจ้างให้ปฏิบัติตามกฎหมาย

2. จัดทำแผนงานด้านความปลอดภัย และดำเนินงานให้เป็นไปตามแผน

3.  ตรวจสอบสถานประกอบการและประเมินความเสี่ยง

4.  สอนและอบรมลูกจ้าง ให้รู้เรื่องของความปลอดภัยในการทำงาน

5.  ดูแลให้ลูกจ้างหรือผู้ปฏิบัติงาน ทำตามกฎระเบียบ หรือมาตรการความปลอดภัยในการทำงานอย่างเคร่งครัด

6.  วิเคราะห์ ข้อมูล สถิติ เสนอแนะเกี่ยวกับการป้องกันการเกิดอุบัติเหตุ  และการเจ็บป่วย

คณะกรรมการความปลอดภัยอาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงาน

 

คณะกรรมการความปลอดภัยฯ ในสถานประกอบกิจการ เป็นอีกหนึ่งคณะบุคคลที่มีอยู่ ที่จะช่วยดูแล    ความปลอดภัย โดยความร่วมมือกันระหว่าง นายจ้าง ฝ่ายบริหาร และลูกจ้างผู้ปฏิบัติงาน มาทำงานในรูปแบบของคณะกรรมการ ซึ่งจะถือว่ามีผู้แทนของทุกฝ่ายมาร่วมแสดงความคิดเห็นออกข้อกำหนด กฎระเบียบต่าง ๆ และใช้ร่วมกัน คณะกรรมการความปลอดภัยจะต้องทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ กรรมการทุกคนจะต้องร่วมมือดำเนินการดังนี้

1.  ดูแล สำรวจ สภาพแวดล้อมของสถานประกอบกิจการเพื่อการแก้ไขป้องกัน สภาพอันตรายที่จะเกิด

2.  ต้องรายงานเสนอแนะมาตรการ  และปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้องตามกฎหมายว่าด้วยความปลอดภัย

3.   กำหนด กฎ ระเบียบ เพื่อให้เป็นมาตรฐานสำหรับสถานประกอบกิจการ

4.  จัดทำนโยบาย โครงการ แผนงาน กิจกรรม ความปลอดภัย

5.  ทำโครงการหรือแผนการอบรมให้ทุกคนมีความรู้และทราบบทบาท ความรับผิดชอบในเรื่องของ

ความปลอดภัย

6. ต้องติดตามผลความคืบหน้าของการปฏิบัติงาน

 

 ลูกจ้างหรือพนักงาน      มีหน้าที่ดังนี้

 

1.  จะต้องดูแลตนเองและงานที่ทำอยู่ให้เกิดความปลอดภัย

2.   ปฏิบัติงานตามคู่มือ หรือตามมาตรฐานที่กำหนด

3.  หมั่นศึกษาหาความรู้ เรื่องอันตรายในงานของตนเพื่อรู้หนทางป้องกันให้ไม่ให้เกิดอุบัติเหตุหรือโรคจากการทำงาน

4.   รีบรายงานหัวหน้างานทันที เมื่อพบความไม่ปลอดภัยของานที่ทำอยู่ 

 

หากทุกคนที่มีหน้าที่ช่วยกันทำหน้าที่ของตนเองอย่างจริงจังครบถ้วน โอกาสที่จะเกิดอันตรายหรืออุบัติเหตุจากการทำงานก็คงจะลดลง การปฏิบัติให้สอดคล้องกับกฎหมายและระบบการจัดการที่ดี คือแนวทางในการป้องกันและลดปัญหาของงานด้านนี้ อย่าลืมว่างานด้านอาชีวอนามัยและความปลอดภัยเป็นหน้าที่ของทุกๆคน และทุกๆระดับ

 

            ดิฉันมีความคิดเห็นว่าทุกหน่วยงาน  และทุกองค์การต้องให้ความสำคัญกับเรื่องของความปลอดภัยให้มาก  เพราะสิ่งนี้เป็นตัวชี้วัดว่าองค์การเห็นคุณค่าความสำคัญของชีวิต และสวัสดิภาพของสมาชิกในองค์การมากน้อยเพียงใด   เราต้องระลึกไว้เสมอว่า ในโลกนี้ทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุด คือ ทรัพยากรมนุษย์  ดิฉันขอฝากบทกลอนข้อคิดเตือนใจในการทำงานไว้ให้เพื่อนนักบริหารทุกท่านได้ลองพิจารณา  หรืออาจนำไปเป็นแนวปฏิบัติ  ดังนี้

 

ความปลอดภัยในการทำงาน

 

การทำงานต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน

ทุกขั้นตอนตรวจดูให้รู้แน่

อุปกรณ์ครบครันหมั่นดูแล

อย่าเชือนแชเห็นชำรุดหยุดซ่อมพลัน

เป็นเจ้าของกิจการควรขานรับ

เร่งฝึกคนไว้สำหรับยามคับขัน

รู้หน้าที่มีวินัยแก้ไขทัน

ซักซ้อมกันให้เข้าใจก่อนภัยมา

เป็นหัวหน้าต้องขยันหมั่นสอดส่อง

รู้จักมองการณ์ไกลไร้ปัญหา

ต้องละเอียดเรื่องใหญ่น้อยคอยตรวจตรา

อย่าคิดว่าไม่เป็นไรภัยจะเยือน

เป็นลูกน้องต้องทำตามคำสั่ง

งานทุกครั้งเอาใจใส่ไม่คลาดเคลื่อน

เป็นผู้ตามที่ดีมิบิดเบือน

อย่าลืมเลือนอันตรายใช้ปัญญา

เป็นผู้ใช้แรงงานหมั่นรอบคอบ

รับผิดชอบงานใดให้ศึกษา

แม้นประมาทอาจตายได้ทุกครา

ชีวิตคนมีค่าอย่าดูดาย

การทำงานต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน

โปรดระวังสังวรก่อนจะสาย

อย่ามองข้ามความสำคัญอันตราย

ถ้าไม่ตายอาจพิการหมั่นตรองเอย

 

                          ...ประเทือง   สุขแสวง...   

[รัชดาวัลย์]

ก็ดี..หน้าที่ใครก็หน้าที่มันทำ....หน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด

[อำนวยพร]

กลอนความปลอดภัยในการทำงานแต่งเองหรือเปล่าค่ะ เยี่ยมมากเลยค่ะ                  

                                      

[ณฐมนต์ ปัญจวีณิน]

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ...

 

[ประเทือง]

ขอบคุณพี่แอ๊ว น้องนางบ้านนา และน้องตุ๊ก มากค่ะที่แวะมาเยี่ยมชม กลอนความปลอดภัยในการทำงาน พี่แต่งเองค่ะน้องนางบ้านนา ได้รับรางวัลชนะเลิศจากกลุ่มโรงงานอุตสาหกรรมจังหวัดระยอง ตั้งแต่ปี 2540

[รศ.ดร. เพชรากร หาญพานิชย์]

สวัสดีครับ

แวะมาเรียนรู้ ครับ

ไม่ประมาทในการทำงานและในการใช้ชีวิต ครับ

[ตัวเล็ก]

ขอบคุณคะหรับบทความที่ดี และมีประโยชน์

[ประเทือง]

ขอบคุณค่ะ ท่าน ผศ.เพชรากร และคุณตัวเล็ก ที่แวะมาเยี่ยมชมและร่วมแสดงความคิดเห็น

[อรวรรณ โฉมชูกอง]

สวัสดีค่ะอาจารย์ประเทือง มดเองค่ะ อรวรรณ โฉมชูกอง ศิษย์จาก ร.ร.มาบตาพุดพันพิทยาคารค่ะ อาจารย์สบายดีนะคะระลึกถึงอาจารย์อยู่เสมอค่ะ เพราะมดก็ชอบอ่านกลอน,แต่งกลอน เคยอ่านหนังสือที่อาจารย์แต่งด้วยค่ะ โรงเรียนมาบตาพุดโดนยุบไปเลยไม่มีการจัดชุมนุมศิษย์เก่ามดเลยติดต่อใครไม่ได้เลยค่ะ มดขอเข้ามาคุยเท่านี้นะคะ อีเมลมดค่ะ [email protected]

สวัสดีค่ะอาจารย์

[ส.ต.ดิลก เย็นสถิตย์]

ขอส่งวัฒนธรรมความปลอดภัยฯ 97ปีบ้างครับ

อย่าล้อเล่นขณะปฎิบัติงาน

อย่ารำคาญเมื่อต้องปฎิบัติตามกฎ"ความปลอดภัยฯ"

ต้องสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุตตล

หากสับสนให้ปรึกษาผู้บังคับบัญชา

เครื่องมือมีปัญหาอย่านำมาใช้

ปัญหาเรื่อง"ไฟ"ต้องระวัง

อย่าคาดหวังว่า"ไม่เป็นไร"ใครๆเขาก็ทำ

หากมีกิจกรรมต้องหมั่นเข้าร่วม

และร่วมกันสร้าง"วัฒนธรรมความปลอดภัยฯ"

ขอขอบพระคุณ ดร.กระจ่าง..เจ้าของบทกลอน

[ส.ต.ดิลก เย็นสถิตย์]

ขอส่งวัฒนธรรมความปลอดภัยฯ 97ปีบ้างครับ

อย่าล้อเล่นขณะปฎิบัติงาน

อย่ารำคาญเมื่อต้องปฎิบัติตามกฎ"ความปลอดภัยฯ"

ต้องสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุตตล

หากสับสนให้ปรึกษาผู้บังคับบัญชา

เครื่องมือมีปัญหาอย่านำมาใช้

ปัญหาเรื่อง"ไฟ"ต้องระวัง

อย่าคาดหวังว่า"ไม่เป็นไร"ใครๆเขาก็ทำ

หากมีกิจกรรมต้องหมั่นเข้าร่วม

และร่วมกันสร้าง"วัฒนธรรมความปลอดภัยฯ"

ขอขอบพระคุณ ดร.กระจ่าง..เจ้าของบทกลอน

ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และขอบคุณสำหรับความดิดดี ๆ ค่ะ