พระคุณแม่

แม่ของลูก

      เพียงตั้งครรภ์ ยังไม่ทัน เห็นหน้าเจ้า
ในจิตเฝ้า ผูกพัน รักมั่นหนอ
เป็นเลือดก้อน ในอุทร ท่านพะนอ
สายเลือดหล่อ เลี้ยงปลื้ม ลูกดื่มกิน

     มนุษย์เรา มากมาย หลายพันล้าน
ที่แผ่ซ่าน ในพิภพ จนจบสิ้น
ผ่านบัณฑิต รวยจน บนแผ่นดิน
ทุกคนสิ้น สืบกำเนิด เกิดจากครรภ์

    สตรีใด ให้กำเนิด เกิดมนุษย์
โลกสมมุติ นามนิยม ไว้คมสันต์
เรียกว่าแม่ มาแต่แรก ที่แบกครรภ์
เพราะแม่นั้น ครอบครอง ป้องโลกไว้

     ถึงยากจน ก็อดทน เพราะรักลูก
จิตพันผูก รักยิ่ง เกินสิ่งไหน
ยามคลอดบุตร สุดสวาท แทบขาดใจ
คลอดพ้นภัย เห็นหน้าเจ้า เฝ้าปรีดา

    เมื่อยามลูกอยู่ ในครรภ์ พรั่นใจนัก
กลัวลูกรัก จะเป็นทุกข์ ไม่สุขา
จะลุกนั่ง เวียนระวัง กินข้าวปลา
คอยรักษา ของเผ็ดร้อน ก็ผ่อนคลาย

   พร่ำสวดมนต์ ภาวนา ฟ้าพิทักษ์
ให้ลูกรัก เลิศล้น คนทั้งหลาย
แม้นเป็นชาย ก็ประเสริฐ เลิศเกินชาย
เป็นหญิงหมาย ยอดหญิง ยิ่งกว่าใคร

   เมื่อลูกคลอด จากครรภ์ แม่หรรษา
มีเมตตา ยิ่งนัก สุดรักใคร่
พะนอเลี้ยง เพียงแก้วตา ยอดยาใจ
ทั้งมดไร ยุงริ้น มิไต่ตอม

เฝ้าฟูมฟัก รักเลี้ยง เพียงชีวิต
แม่ตั้งจิต โลมเร้า เฝ้าถนอม
ลูกหลายคน แม่ก็ทน เฝ้าอดออม
คอยถนอม ขวัญลูก ผูกดวงมาลย์

   น้ำใจแม่ เกื้อกูล การุณย์บุตร
บริสุทธิ์ สูงส่ง พรหมวิหาร
เป็นแม่พระ ป้องกันภัย อันธพาล
คุณโอฬาร ใครไม่เกิน กว่ามารดา

   จะเทียบท่า ทบเท่า คุณแม่นี้
ปฐพี ท้องทะเล กว้างเวหา
ทั่วเขตคาม สามภพ จบโลกา
คุณมารดา มากนัก เพราะรักแรง

เขียนใน GotoKnow โดย ท.ณเมืองกาฬ
ใน แม่. ของใคร

คำสำคัญ (Tags): #รักแม่

หมายเลขบันทึก: 277200เขียนเมื่อ 17 กรกฎาคม 2009 02:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน