เช้านี้ฝนตก...อากาศสดชื่นดี...ซึ่งเป็นช่วงฤดูฝน...และ...ช่วงเข้าพรรษา...3 เดือน...ก็ได้มีโอกาศไปวัด ฟังธรรม ทุกๆคืน...จะเห็นได้ว่า วัดในชนบท มีความสงบร่มเย็น กลิ่นธูป และแสงสว่างของเทียน พรรษา บ่งบอกถึง ความสงบ สว่าง และเบิกบาน ในหมู่บ้านของฉัน มีวัดถึง 3 วัด อยู่หน้าหมู่บ้าน ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังว่า เป็นวัดพี่วัดน้อง ตามตำนาน มีพี่น้อง 3 คน ได้สร้างวัดขึ้นมา ตามความศรัทธาในศาสนาพุทธ ทั้งสามวัดจึงเป็นศูนย์กลางทางศาสนาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนในหมู่บ้าน ชาวบ้านจะแบ่งกันไปวัด ทั้งสามวัด ที่อยู่ใกล้บ้าน และพอพบค่ำชาวบ้านต่างทะยอยเดินกันไปวัด ฉันก็ได้มีโอกาสได้ไปวัดซึ่งอยู่หน้าบ้าน ชาวบ้านมาฟังธรรมกันเกือบเต็มโบสถ์ แต่ส่วนใหญ่จะเห็นแต่ผู้สูงอายุ การฟังธรรม ทำให้จิตใจสงบ มีสมาธิ และมีสติ แม้เพียงชั่วขณะ ก็ทำให้จิตสงบได้ (ปกติฉันจะเป็นแกนนำของผู้สูงอายุในการสวดมนต์ทำวัตรเย็น ในหมู่บ้าน ทุกๆวันพระ ค่ะ พอเข้าพรรษาจึงมาร่วมกันที่วัดทุกคืน) ฉันเชื่อว่าการสวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญ การฟังธรรม เป็นกิจที่คารวาท พึ่งกระทำเป็นประจำ ฉันชอบฟังพระเทศน์ เหมือนการฟังนิทาน เป็นฟังต้องตั้งใจฟัง ปะติดปะต่อให้เป็นเรื่องราว เป็นนิทานสอนให้คนเลือกที่จะทำความดี ตามหลักพระพุทธศาสนา "เป็นวิธีการสอนที่ดี หากระบบการศึกษาของไทย ได้นำวิธีการเหล่านี้ไปปรับใช้ในการเรียนการสอนของเด็กยุคปัจจุบัน คิดว่าน่าจะช่วยให้เด็กไทยมีทักษะชีวิตที่ดี..." พอสองทุ่มชาวบ้านก็กลับบ้าน ...เป็นอย่างนี้จนออกพรรษา
ไม่มีความเห็น