กว่าจะรู้
ช่วง หลายเดือนมานี้ มีหลายเรื่องยุ่งๆ ทำให้รู้สึกเหนื่อยใจและท้อ จึงไม่ได้เขียนบันทึกเลย ไม่มีความสุขในการทำงาน ชอบที่จะอยู่กับการปลูกต้นไม้ที่บ้านมากกว่าที่ต้องไปทำงาน พอดีมีโครงการปฏิบัติธรรม จากสำนักพุทธปทุมธานี ประชาสัมพันธ์โครงการ ปฏิบัติธรรมที่วัดเขียนเขต ปทุมธานี ไปที่สำนักงานฯ ช่วงวันที่1-4 ก.ค. 52 ก็คิดที่จะชาร์ดแบดเตอรรี่ตัวเองซะหน่อย ! เลยสมัครไปปฏิบัติธรรมอยู่ 4 วัน !ต้องตื่นตี 4ครึ่ง ตี5-6โมงเช้าสวดมนต์ 6-7โมงเช้าเดินจงกลม/นั่งสมาธิ 8โมงเช้าถึง5โมงเย็น ฟังธรรมะจากพระและวิทยากร 6โมงเย็นถึง4ทุ่ม นั่งสมาธิ/เดินจงกลมพร้อมปุจฉา-วิสัชนา
ไม่น่าเชื่อว่าปฏิบัติธรรมได้เพียงวันเดียวก็มีความรู้สึกว่า ความกังวล ความเครียด ความท้อแท้ ที่เป็นมาหลายเดือน หายไปหมด มีความสุขเข้ามาแทนที่ พระท่านบอกว่า "ถ้าอยากมีความสุขก็อย่าเอาความทุกข์มาใส่ใจ" พอคิดได้มันก็หายทุกข์จริงดังท่านว่าจริงๆ ก็มานั่งคิดว่าทำไมมันหายเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ที่เป็นทุกข์ก็เพราะจิตของเราไปเอาเรื่องต่างๆมาจริงๆ ถามตัวเองว่ารู้ไม๊ ก็รู้นะ แต่ไม่ประจักษ์มากกว่า เหมือนเราท่องสูตรคูณได้คล่องถึงแม่ 12 แต่พอมีโจทย์ เลข ถามว่า2คูณ2 เท่ากับเท่าไรกลับทำไม่ถูกงั้นแหละ รู้แบบนกแก้วนกขุนทอง ว่างั้นเถอะ
ณ วันนี้ เวลานี้ ก็ยังมีความสุขอยู่ ปล่อยวางได้มากขึ้น ตั้งใจทำงานมากขึ้น รู้จักตัวเองมากขึ้น รู้ทันจิตตัวเองมากขึ้น จิตของคนที่คิดไม่ดีก็เหมือนโจรกำลังจะลักขโมย พอเห็นตำรวจก็ไม่กล้า ตำรวจก็เหมือนกับสติที่คอยควบคุมจิตไม่ให้ทำสิ่งชั่วร้าย ถ้าจิตที่ถูกฝึกมาดีย่อมเป็นสมาธิ เกิดความสงบเยือกเย็น ทำให้เกิดปัญญาและเพิ่มศรัทธาในพุทธศาสนา นำชีวิตให้ให้สงบสุขได้ และชอบสาระคำสอนมากๆ ของท่านพระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณฺโณที่กล่าวว่า
#### กว่าจะรู้จักชีวิต ว่ามีกายมีจิตผสมผสานกว่าจะถอดถอนจิต จากอุปทาน* ก็ซมซานด้วยตีนกาเหยียบตาเอา
กว่าจะรู้.....ว่าไม่รู้ หลังก็คู้ ตาก็มัว หัวก็ขาว
กว่าใจจะหายมัวเมา ฟันก็กลับบ้านเก่า...เหลือแต่เหงือกแดงๆ ###
ความเห็น (6)
ยินดีด้วยกับการเห็นแสงธรรมนำชีวีนะคะ
มาทักทายคุณโยมจ๊ะที่เข้าไปเยี่ยมเยียน
..ถ้าไม่อยากทุกข์..ก็อย่าสุขหรือดีใจมากเกินไปเวลาได้มา..
ตามมองสิ่งที่เกิดขึ้นตามเป็นจริงอย่างนิ่มนวล
บางทีอาจจะรักงูเขียวหางไหม้ก็ได้..
สาธุ..
- เป็นบทกลอนที่งดงามมากค่ะ เห็นภาพของการปฏฺิบัติด้วยค่ะ
- ชื่นชมการเรียนรู้กายใจของพี่งูเขียวหางไหม้มากค่ะ ผู้ที่เรียนรู้ดูตัวเองคือผู้ที่มีปัญญาทางธรรมแล้วค่ะ ก้าวต่อ ๆ ไปคือความหมั่นเพียรในการนำวิธีการที่เราได้ฝึกฝนมาใช้ในชีวิตประจำวันให้ได้ค่ะ
- เวลาออกจากวัดมาผจญภัยในโลกแห่งความจริงคือบททดสอบการปฏิบัติของเราเป็นอย่างดีค่ะ
- ลมหายใจที่ผ่อนยาวถึงท้องอย่างสม่ำเสมอช่วยให้โทสะดับได้เร็วค่ะ ความทุกข์ก็จะสั้นลง...ศิลายินดีด้วยค่ะ
ชอบกลอนคุณมากเลย เขียนอีกนะคะ
ขอโทษทุกท่านที่ตอบช้าไปหน่อย และขออนุญาตตอบรวมนะคะ
งานยุ่งมากค่ะ ต้องส่งวิจัยหลักสูตรฯ เดือนกันยานี้1 เล่ม เมษาหน้า อีก 2 เรื่อง
เก็บงานไม่ค่อยได้เลย กำลังทำใจอยู่
ขอบคุณ bad Angel ที่เข้ามาทักทายค่ะ
ขอบคุณน้อง Sila Phu-Chaya ที่ให้กำลังใจ และความคิดเห็นที่ เปลี่ยบเสมือนพลังให้พี่ขับเคลื่อน ในส่งที่กำลังค้นหาคำตอบ
ขอบคุณ คุณชยพร ที่อุตส่าห์เข้ามทักททายทั้งที่หาเวลายากมาก
ขอนมัสการ หลวงพี่ ธรรมฐิต ค่ะที่ให้ธรรมมะ ที่เป็นธรรมชาติจริงๆ
ขอบคุณ น้องทิพย์ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน