เจ้าประคุณ...ขอให้เจอสิ่งดีๆ
สาธุ
เดี๋ยวกลับมาดูต่อค่ะ
โชคดีนะคะ
สิ่งดีดีได้เกิดขึ้นเเล้วค่ะพี่ครูต้อย หนูได้กลับบ้านค่ะเเละจากไปท่ามกลางคนที่หนูรัก กุ้งโทรให้กำลังใจครอบครัวและทราบว่าเมื่อถึงบ้านพ่อไปหายาสมุนไพรมาให้หนูทาน ทานได้ 1 เเก้วจึงได้บอกกับทุกคนว่า หนูจะไปเเล้ว ปล่อยให้หนูไปเถอะ เเล้วน้องก็จากไปอย่างสงบค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอให้ดวงวิญญาณของน้องไปสู๋สุคตินะคะ
น้องอร...หนูสู้มาจนเหนื่อยแล้ว พักผ่อนนะคะคนดี...
สวัสดีค่ะ
มาส่งน้องออไปสู่สวรรค์ครับ
ผมรู้สึกว่าคนที่ทำหน้าที่อย่างคุณกุ้ง อย่างแพทย์ที่ต้องดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายก็คงมีความผูกพันกับคนไข้ไม่น้อย การช่วยให้เขาได้รับสิ่งดีๆก่อนจากไปคงทำให้ชีวิตเขามีความหมายมากขึ้น ช่วยให้เขามีความสุขมากขึ้นแม้จะเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม และเป็นความสุขใจปนกับความเสียใจที่เขาต้องจากไป แต่การทำหน้าที่อย่างมีคุณค่าย่อมได้รับการชื่นชมจากสังคมครับ
มาเป็นกำลังใจให้แพทย์และพยาบาลผู้อยู่เบื้องหลังทุกท่านครับ
คิดว่าน้องคงไปสู่สุคติเเล้วค่ะพี่เเดง
ยาที่ฉีดช่วยให้บรรเทาความทรมานจากการปวดค่ะพี่คิม
ขอบคุณนะคะที่มาเป็นกำลังใจให้น้องกุ้งเเละทีมทำงาน
ขอบคุณนะคะท่านอัยการที่มาเป็นเเรงใจในการช่วยเหลือผู้ทุกข์ยาก งานดูแลผู้ป่วยเด็กระยะสุดท้ายเป็นงานที่ยากค่ะ กว่าจะทำได้เท่านี้เราต้องผ่านการฝึกฝนและสั่งสมประสบการณ์การทำงานด้านนี้พอสมควรค่ะ คนไข้ทุกคนคือครูของเราค่ะ เขาสอนเราหลายต่อหลายอย่าง เเต่ละครอบครัวก็จะมีความต่าง เเต่ในความต่างก็มีความเหมือน ทำไปทำมาก็รู้สึกว่าเป็นงานที่ได้บุญค่ะ ทุกรายละเอียดที่ได้ช่วยถือเป็นกุศลทั้งนั้นค่ะ
เคยเจอเหมือนกันค่ะบางคนจากที่ทานไม่ได้ จะทานได้
ขอบคุณครูอิงนะคะที่มาเป็นกำลังใจให้คนหน้างาน
ทีมงานสู้ตายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุธีรา ขอให้น้องเค้าไปสู่สุขคติค่ะ มาเป็นกำลังใจให้คุณสุธีรานะค่ะ ...
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะค่ะ ...
หนุ่ย
ขอบคุณน้องหนุ่ยเช่นเดียวกันค่ะ น้องธอมคงโตเเล้วะนะคะ
เมื่อไหร่จะกลับมาเมืองไทยคะ อิจฉาค่ะได้ไปอยู่เมืองกังหันลม
น้องกุ้ง
พี่มาเยี่ยมคนดี คนเก่งของเราค่ะ
เป็นความภูมิใจของเราที่มีพยาบาลที่มีน้ำใจเอื้ออาทรด้วยใจจริงเช่นนี้
มาให้กำลังใจในการทำงานต่อไปค่ะ
ขอบพระคุณหลายๆค่ะพี่ แก้ว..อุบล เป็นกำลังใจให้พี่เเก้วเช่นเดียวกันค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง น้องธอมส์ เกือบ 9 เดือนแล้วค่ะ ...
จากที่เยี่ยมที่บล็อก ดูเหมือนพี่กุ้งจะอยู่วอร์ดเดียวกับพี่แดงเหรอค่ะ ... น่าสงสารเด็กๆนะค่ะ บางครั้งมาอ่านแล้วไม่ได้ทิ้งคอมเม้นท์นะค่ะ ..บล็อกพี่แดงก็เหมือนกัน คอมเม้นท์ไม่ออก ในเรื่องของเด็กๆ เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย .. อยากเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนค่ะ .. แต่ไม่รู้จะเอาคำพูดอะไรจะไปเสริมได้..
ขอบคุณพี่กุ้งที่แวะไปทักทายนะค่ะ
หนุ่ย
โอ้ย.. ตอบพี่กุ้งไม่หมด ขออีกทีค่ะ อิอิ เดือนหน้า วันที่ 4 เรากลับเมืองไทยกันค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ พี่กุ้ง
ใช่เเล้วค่ะน้องหนุ่ย ..อยู่ ward เดียวกันกับพี่เเดงค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาเป็กำลังใจให้เรา เเละเด็กป่วยค่ะ น้องหนุ่ยคงสบาย สบายนะ อยู่บ้านเลี้ยงน้องธอมส์อย่างเดียวเลยใช่มั๊ยคะ...เป็นคุณนาย อิจฉาจัง ว่างๆเอารูปน้องธอมส์มาอวดบ้างนะคะ
แวะมาสงสารน้องออด้วยคนนะคะ...และคิดถึงน้องกุ้งเสมอจ้า
โอ๊ยพี่ครูเเอ๊ด หายหน้าไปจริงๆนะคะเนี่ย มาเเว้ว ...หายคิดถึงเเล้วค่ะ
ขอบคุณเเทนครอบครัวน้องออค่ะ
สวัสดีจ๊ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้น้องออจ๊ะ
ส่งความคิดถึงน้องกุ้งจ๊ะ
น้องกุ้งที่รัก
พี่ครู KRUPOM มาเป็นกำลังใจอีกตามเคย พี่ป้อมสบายดีนะค
ช่วงนี้ระวังไข้หวัดนะคะไปในที่ชุมชนต้องผูก mask ด้วยนะคะเป็นห่วงคนกรุงเทพค่ะ
พี่ครู phayorm แซ่เฮ พี่สาวคนสวยของกุ้งหายไปนานคิดถึงเด้อ เเต่วันนี้มาให้หายคิดถึงเเล้ว ขอบคุณนะคะสำหรับคำอวยพร สาธุ..
กุ้งโทรกลับหาเเม่อีกครั้งตอนเย็นๆค่ะ กลัวจะไม่สบายใจว่า 3ง โทรไปหาทำไมจริงๆเเล้วตั้งใจโทนถามข่าวเเละให้กำลังใจ ช่วงนี้รู้สึกว่าถึงฤดูใบไม้ร่วงอีกเเล้วนะคะพี่เกศ
เศร้าค่ะ เดี๋ยวกุ้งตามต่อนะคะ
อ่านดูแล้ว พยาบาลเเผนกการพยาบาลกุมารเวชกรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่น เข้าถึงผู้ป่วยได้ดีนะครับ (มีการโทรศัพท์ไปที่บ้านผู้ป่วยอีก) ไม่เหมือนกับแผนกศัลยกรรมชาย1 โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ที่พยาบาลบางท่านบริการแย่ เช่นให้ผู้ป่วยคุกเข่ายกมือไหว้ ขอให้ตามหมอให้หน่อย
ชีวิตขณะจะตาย เจ็บมากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้ และชีัวิตหลังความตายจะเป็นอย่างไร ผมยังคิดถึงน้องชายผมเสมอ และผมคิดเสมอว่า คนที่ยังมีชีวิตคือคนที่ยังมีโอกาสทั้งสร้างความดีและความชั่ว สุดแท้แต่ใครจะเลือกทำ
รู้สึกเห็นใจกับผู้สูญเสียค่ะคุณ Andrew การที่เราต้องสูญเสียบุคคลที่เรารักไปทราบว่ามันเป็นสิ่งที่ทุกข์ทรมานใจเป็นที่สุด เวลาจะช่วยให้ใจเราดีขึ้นเเต่คนที่จากไปจะอยู่ในใจเราเสมอ วันก่อนได้มีโอกาสติดตามดูแลครอบครัวสูญเสียที่ทีมเราทำมาอย่างต่อเนื่องประโยคนี้ที่ทุกครอบครัวพูดเป็นเสียงเดียวกันคือ ยังคิดถึงลูก ยังคิดถึงเหมือนเดิม ขอเป็นกำลังใจให้คุณAndrew นะคะ
สวัสดีค่ะพี่กุ้ง หนูเป็นนักศึกษาพยาบาลที่กำลังขึ้นฝึกที่วอร์ดเด็กน่ะค่ะ
หนูขอขอบคุณพี่กุ้งแทนเด็กๆด้วยนะคะที่ช่วยให้เค้าจากไปแบบมีความสุข
สมัยนี้พยาบาลแบบพี่กุ้งหายากมาก
แม้กระทั่งกับพี่ๆน้องๆพยาบาลด้วยกันเอง
ยังเมินเฉิน ละเลยในการช่วยเหลือ แบ่งแยกสถาบัน เธอไม่ใช่น้องชั้น นั่นน้องชั้น ไปถามพี่เธอสิ ((ระบายนิดนะคะ))
เลือดสีขาวของพี่กุ้งข้นมากเลยนะคะ
หนูอยากจะเป็นพยาบาลที่ดีแบบพี่กุ้ง
และหนูจะตั้งใจค่ะ
สิ่งไหนที่หนูไม่ชอบที่พี่เค้าทำกับตัวหนูเอง หนูจะไม่มีวันทำแบบนั้นกับคนไข้เด็ดขาด
พี่กุ้งสู้ๆต่อไปนะคะ
ผู้หญิงสีขาวที่แท้จริง
ขอบคุณอาจารย์ 
