บทอาขยาน เรื่อง พระอภัยมณี


แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

                                                    บทอาขยาน

                                 เรื่อง พระอภัยมณี  ตอน  สุดสาครเข้ามเองการะเวก  

                     บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงเเว่ว                      สะดุ้งเเล้วเหลียวเเลชะเเง้หา

เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา                                                     ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

เเล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์                                               มันเเสนสุดลึกลำเหลือกำหนด

ถึงเถาววัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด                                            ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในนำใจคน

มนษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน                                                 บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้เเต่กายตน                                                 เกิดเป็นคนคิเห็นจึงเจรจา

เเม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ                                               ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา

รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา                                                             รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด                                               จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี

พอเสร็จคำสำเเดงเเจ้งคดี                                                 รูปโยคีหายวับไปกับตา

 

 

 

 

 

 

 

     

หมายเลขบันทึก: 273714เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2009 14:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 02:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

ถ้าหนูเขียนผิดตรงไหนก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ถ้าเห็นข้อความเเล้วช่วยกันบันทึกเเสดงความคิดเห็นด้วยนร้าคร้า

ขอบคุณค่ะ

ชอบมากเลยค่ะ

ขอบคุณมากนะคะที่ส่งความมาค่ะ

พระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก

บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว

สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา

เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา

ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน

บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน

เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ

ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา

รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

คงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด

จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี

พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี

รูปโยคีหายวับไปกับตา.....

บทอาขยานนี้ดีนะคะแต่อาจจะเขียนผิดไปหน่อยนะคะ

เขียนดีมากไม่ค่อยมีคำผิดดีมาก

เขียนผิดนิดหน่อยนะแต่ไม่เป็นไรเก่งมาก

เป็นเว็บที่ให้ความรู้ต่อมวลสมาชิกที่ดีมาก  ขอบคุณมากค่ะ

ชอบบทนี้มาก

เก่งงงงงงงงงงงง.................แล้ว

ผิดน้อยนะแต่............ถูกเยอะจร้า

ดีจังเลยค่ะให้ความรู้เยอะมากเลย


ชอกมวากกจร้า> <




พระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก

บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว

สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา

เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา

ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน

บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน

เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ

ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา

รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

คงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด

จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี

พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี

รูปโยคีหายวับไปกับตา.....


ท่องให้ครูฟังได้ 9 คะแนน

เรียนแล้วค่ะ

ได้100คะแนนเต็ม

ทำไงดี ให้ท่องได้ ครูให้ฝึกไว้

กากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กากกกกกกกกกกก

น้องเค้าเก่งจะตาย ตัวเองนั่นแหละกากกกก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท