KM (1) : ถามตอบ KM

KM ไม่มีรูปแบบ แต่ต้องเข้าใจแนวคิดที่ถูกต้องและทำเพื่อหวังผลที่ดีต่องาน คนและนวัตกรรม

เรียน อาจารย์พิเชษฐ์
ขอบพระคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ อาจารย์คะอยากจะเรียนถามว่า

1 . จะเป็นไปได้ไหมคะว่า หากเราคิดผิดว่าสิ่งที่เราทำอยู่เป็นknowledge แต่อันที่จริงแล้วไม่ใช่ เป็นแค่ data ธรรมดาแล้วเราจะทราบได้อย่างไรคะ(แบบว่าบางทีอาจคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไปน่ะค่ะ)

2. ตอนนี้สิ่งที่วาสทำมาจากอดีตคือ การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายมาค่ะก็พบว่าผู้ป่วยมะเร็งเป็นกลุ่มที่มีปัญหามากที่สุดสำหรับ รพ... จากนั้นจึงไปศึกษาต่อการพยาบาลเฉพาะทางผู้ป่วยโรคมะเร็ง เลือกฝึก Elective Palliative Care ดีมากๆค่ะถือว่าได้ประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิตการทำงานค่ะ ได้รับเชิญไปร่วมเป็นวิทยากรในการทำ KM ของ รพ.รามาธิบดีด้วยค่ะ แล้วก็มีผลงานที่ทำ แล้วอาจารย์ที่รามา ได้ขอไปเป็นสื่อการเรียนการสอนให้กับนักศึกษาแพทย์ด้วย

หลังจากกลับมาก็มาศึกษาสถานการณ์การดูแลผู้ป่วยมะเร็งของ รพ... ต่อค่ะก็พบปัญหามากมายก่ายกอง ได้นำเสอให้กับผู้บริหารได้รับทราบ (สิ่งที่ทำตอนนี้จึงกลายเป็น การพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย : กรณีศึกษาการดูแลผู้ป่วยโรคมะเร็ง) ตอนนี้กำลังดำเนินการแก้ปัญหาค่ะ

และมีอยู่ปัญหาหนึ่งคือ พยาบาลขาดความรู้ ความมั่นใจในการให้การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย ก็เลยจะมีการจัดอบรบให้ค่ะโดยเชิญอาจารย์ของหนู ที่รามาธิบดี มาเป็นวิทยากรให้ค่ะ หนูคิดว่าหลังจากพยาบาลมีความรู้เรื่องนี้แล้วก็ให้กลับไปทำกัน แล้วจากนั้นใครที่ OK ก็ถึงจะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน จึงจะกลายเป็น KM อย่างนี้อาจารย์มีความเห็นว่าอย่างไรคะ ขออาจารย์ช่วยเสนอแนะด้วยค่ะ

3. กับอีกประเด็นหนึ่งคือหากหนูจะทำ KM ให้กับตัวเราเองจะได้ไหมคะ แล้วเราจะทำอย่างไรถึงจะดีคะ คือตอนนี้ที่ทำอยู่คือ หนูพยายามเขียนเรื่องราวของผู้ป่วยแต่ละ case ไว้ แล้วพยายามจะสรุปให้เชื่อมโยงกับ ทฤษฎี ค่ะ แต่บางคนก็ไม่ได้เป็นไปตามทฤษฎี น่ะค่ะ อย่างนี้ถือว่า OK ไหมคะ ข้อข้อเสนอแนะจากอาจารย์ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

คำตอบจากผม

สวัสดีครับ

ข้อมูล ข่าวสาร ความรู้ อาจเป็นสิ่งเดียวกันได้ ถ้าให้ประโยชน์ในการทำงาน
แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว เราจะมีข้อมูลมากมาย
เราเลือกหยิบจับมาประมวลผลให้เกิดการแจ้งข่าวสารอะไรบางอย่างกับเรา
มันจะกลายเป็นสารสนเทศ
แล้วเลือกเอาสารสนเทศมาใช้ในการปรับปรุงพัฒนาการทำงานของเรา
อันนั้นจะกลายเป็นความรู้ทันที
และเมื่อเรานำความรู้นั้นไปใช้ในการทำงานจริงแล้วเกิดผลสำเร็จ
เราจะเกิดปัญญา ซึ่งเป็นขั้นสูงสุดของการเรียนรู้

ทุกคน ทุกจุดที่ทำงานมีความรู้จากการปฏิบัติเกิดขึ้นเสมอ
แต่อาจไม่ใช่หรือตรงกับความรู้เชิงทฤษฎีที่เรารู้เราเชื่อก็ได้
แต่เรามักเชื่อว่าความรู้ทฤษฎีจากผู้เชี่ยวชาญถูกกว่า เจ๋งกว่า แน่กว่า
เราจึงไม่ได้เปิดใจรับรู้เรียนรู้ความรู้ฝังลึกในตัวคนที่ได้จากการทำงานมากนัก

การทำKMของเราเองไม่ได้เพราะKMต้องแลกเปลี่ยนกับคนอื่นๆ
แต่เรามีกระบวนการเรียนรู้แบบครบวงจรของเราเองได้จากข้อมูลเป็นข่าวสารเป็นความรู้สู่ปัญญา
แล้วเราดึงจากตัวเรามาเก็บไว้ในวัตถุได้ครับ