ก็เพราะ ตึกเขียวของเรา ใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ในจุดบริการทุกจุด เจ้าหน้าที่ของเราทุกจุด เลยมีเครื่องคอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือหากิน วันไหนระบบล่มขึ้นมา เล่นเอาจอดกันไปเหมือนกัน
เรื่องเล่าเบาๆ วันนี้ ประมาณว่า เครื่องคอมพิวเตอร์กับระบบทำงาน จะเชื่อมโยงกับอะไรบ้าง ไม่ขอกล่าว แต่รูปที่เอามาฝากวันนี้ ก็เป็นรูป ตุ๊กตาเซรามิค ที่พี่รุ่งทิพย์ พยาบาลหน้าห้องตรวจ เอามาติดไว้บนจอคอมพิวเตอร์ ที่ใช้ทำงานคู่กันมาตั้งแต่เปิดตึก มีฉันต้องมีเธอ วันดีคืนดี พี่รุ่งก็จะเอาดอกไม้มาวางหน้าตุ๊กตา ส่วนใหญ่ก็จะเป็นดอกไม้ที่บ้าน ดอกจำปีบ้าง ดอกมะลิบ้าง ดอกชบาก็เคย หรือบางทีก็คุณป้า คุณยาย แฟนคลับตึกเขียวแหละ ที่เอาดอกไม้มาฝาก
ทำแบบนี้มานาน จนวันหนึ่ง คุณยายแฟนคลับตึกเขียวของเราคนหนึ่ง คงสงสัยมานาน ว่า เจ้าตุ๊กตาตัวเนี่ย คือตัวอะไร หูตาก็ไม่ค่อยดี ตุ๊กตาก็ตัวนิดเดียว แต่มาทีไร เห็นมีดอกไม้ มาวางทุกทีไป ทนไม่ได้ วันนี้ขอถามหน่อยเถอะ บทสนทนาระหว่างคุณยายกับน้องปราณี เจ้าหน้าที่หน้าห้องตรวจเรา จึงเริ่มขึ้น
คุณยาย : ไอ้หนูๆ ตุ๊กตาเนี่ย ตัวอะไรเหรอ ยายสงสัยมานาน วันนี้ขอถามหน่อยเถอะ
ปราณี ตกใจ ไม่ทันตั้งตัว อยู่หน้าห้องกับพี่รุ่งมาก็ตั้งนาน ไม่เคยถามเหมือนกัน รู้แต่ว่า เหมือนนางฟ้า กะว่าจะบอกว่าคิวปิด เทพเจ้าแห่งความรัก ก็กลัวคุณยายไม่รู้จัก จะด้วยหรือปฏิภาณไหวพริบ หรือ ความรู้สึกลึก ๆ ในใจ เลยตอบคุณยายไปว่า
ปราณี : อ๋อ คุณยาย นางกวัก ค่ะ
คุณยาย : ?????
(เพิ่งรู้ ว่าตึกเขียวเรา มีนางกวัก นี่เอง คนไข้ถึงเยอะแยะ รับไม่หวาดไม่ไหว แบบนี้ อาจารย์นิพัธ จะว่าไง มั้ยเอ่ย โครงการลดแออัดฯ ของอาจารย์ ท่าทางจะสู้นางกวักพี่รุ่งไม่ไหว ซะแล้ววววววค่ะ 555 )
แล้วจะเอาดอกไม้ไปสักการะด้วยคนนะ
ก็อย่างที่ว่านะตอนกลัวยายนึกไม่ออก ก้อเลยบอกว่านางกวักใว้ก่อนค่ะ