อารมณ์ สั่งให้มือพิมพ์

เหล่าเทวดา ยังมีพระอินทร์เป็นปิ่นเทวัญ ฝูงโค ยังมีโคขุน ฝูงนกยังมีขุนปักษิน กองทัพ ยังมีแม่ทัพ และถ้าเหล่าไหน องค์กรไหนไม่ขาดผู้นำ...ความคิดของคนในองค์กรนั้น คงระเกะระกะ กระจัดกระจาย.....แล้วจะไปสู้ใคร......

ผมไม่ค่อยได้เข้ามาอัฟเดรท ในบล็อก ปีหนึ่งจะซักครั้งสองครั้ง....แต่ก็ยังคิดถึงเสมอ ถ้ามีโอกาสจะเข้ามาสร้างเครือข่ายทางความรู้ที่ go to know บ่อยๆ  ขอฝากประตู เอ้ย กลอนมอบให้ผู้บริหารโรงเรียน ที่มักจะโดนค่อนแคะอยู่เสมอ..ในเชิงลบ.....อยากเป็นกำลังใจให้ทุกท่าน อาจเป็นเพราะวัฒนธรรมการทำงานของคนไทย ที่ต่างจากประเทศที่เจริญแล้ว ในเรื่องการยกย่องและให้เกียรติผู้นำ..........สำหรับเรื่องฉันทลักษณ์ ไม่ค่อยถูกต้องนัก..และปกติผมก็ไม่ใช่นักกลอน....เป็นนักปฏิบัติมากกว่า..วันนี้ลองเขียนดู เอาความรู้ตอนเรียนมัธยมมาขัดเกลา....ถ้าผิดพลาดประการใด ช่วยชีแนะด้วยครับ......

 

บทกลอนให้กำลังใจนักบริหาร

                                      

          เป็นมนุษย์ อุจจาระเหม็น เห็นใจนัก             ต้องรู้จักทักษะชีวิต.. เป็นพื้นฐาน

ต้องคิดดี มีฉันทะ วิริยะงาน                                 จิตเบิกบาน คิดไตร่ตรอง มองสิ่งดี

 

          ยิ่งสวมหัว บริหาร.. งานหัวเน่า(หน้า)           ต้องสง่า มีเสน่ห์ เท่ห์ทุกที่

เด็กๆชอบ ผู้หญิงรัก ชายภักดี                              แม้ทอมดี้ กระเทยตุ๊ด สุดเทิดทูล...

 

         เป็นผู้บริหาร ถือธงเด่ อยู่ตรงหน้า                เป้าสายตา..มองเห็นเด่น...เป็นท่านขุน

หาจุดยืน..อยู่ตรงกลาง..สร้างสมดุล                      พร้อมเพิ่มพูนคุณธรรม..นำปกครอง

 

          ได้อ่านกลอน..กระตุ้นเตือน..ผู้บริหาร           ต้องครองตนครองงาน...อย่าได้หมอง

เอาใจคน ...งานไม่จบ...ระบบรอง.....                   เอาแต่งาน...คนไม่ต้อง...ถูกร้องเรียน

 

          ได้ทั้งคน ได้ทั้งงาน ...การสำเร็จ                ระบบเก๊ต...งานลื่นปรื๊ด...ยั้นเกษียณ

นำศาสตร์ศิลป์ประยุกต์ใช้ได้แนบเนียน                   ดั่งเปลวเทียนสุกสว่าง..กลางใจคน

 

         แม้นเก่งดี...มีคุณธรรม...นำบริหาร              ชำนาญการ เชี่ยวชาญพิเศษ ก็ไร้ผล

เพราะปัญหาการบริหารบานเพราะคน                     ต่างมุ่งผล..ประโยชน์ได้...ให้ตัวเอง.....

 

         ยกตัวอย่างจัดพาครูไปนำเที่ยว                   รถวิ่งเลี้ยว เข้าโค้งแรง..แซงรีบเร่ง

กลุ่มหนึ่งบอก..ขับช้าๆ อย่านักเลง                        อีกคนเฉ่ง.. เร็วไม่พอ..ฮ่อให้แรง...

 

         รถแอร์เย็น..ครูก็บ่น..ทนไม่ได้                    ใกล้หนาวตาย.... ใจเริ่มสั่น..สะดือแข็ง

พอเบาแอร์..ร้อนตับแตก....แทบลงแดง                จะฆ่าแกง ครูหรือไง...(ไ..! ผอ.)

 

         ไม่มีความพอดี...ในใจมนุษย์                     ดีแต่พูด..แต่ให้เป็น..ตามร้องขอ

ครูท่านใด..ไม่ชอบใจ..ท่าน ผอ.                          โปรดเถิดหนอ..เปลี่ยนสายงาน..ไปเป็นเอง....

 

          พอให้สอบ...ก็ไม่ไป..ตะแบงพูด                 อารมณ์บูด...ปากแบะๆ.....กลัวไม่เจ๋ง

ไม่ชอบนำ..ชอบอยู่หลัง..ไม่วังเวง                        งานที่เก่ง..ชอบทิ่มแทง..แยงผู้นำ

 

          ที่กล่าวมา..เพียงบางคน..ใช่ทั้งหมด            มันเป็นกฎ..ของชีวิต..ใช่คิดหยาม

ทำหน้าที่..ส่วนของตน..ให้ดีงาม                          มุ่งพยายาม..มองโลกดี...มีสมดุล..

[ขจิต ฝอยทอง]

• เยี่ยมมากเลยครับ
• เจอแฟนแซมเข้าไปอึ้งๆๆๆ
• ขอฝากประตู เอ้ย กลอนมอบให้ผู้บริหารโรงเรียน