โครงการเยี่ยมบ้านฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายผู้พิการ
ตัวอย่างผู้พิการที่ได้รับการเยี่ยมที่บ้านเพื่อฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายโดยทีมสหสาขาวิชาชีพ
การวินิจฉัย Lt. amputation ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวคือโรคเบาหวาน
ประวัติการเจ็บป่วยในอดีต ผู้ป่วยเป็นเบาหวานมาประมาณ 10 ปี เคยมีประวัติ เป็นเเผลที่เท้าข้างซ้าย เเละมีเเผลเรื้อรังทำให้ผู้ป่วยถูกตัดขาข้างซ้าย ผู้ป่วยได้รับการช่วยเหลือโดยทำขาเทียม เเละได้รับเบี้ยยังชีพ
ปัญหาที่พบ
1. ผู้ป่วยยังขาดความรู้ความเข้าใจในการดูเเลตัวเองของผู้ป่วยเบาหวาน ทำให้บางช่วงของเเต่ละวันผู้ป่วยมีน้ำตาลในกระเเสเลือดต่ำ สังเกตได้จากผู้ป่วยมีอาการเหนื่อย ใจสั่น เหงื่อออก
2. มีการเสื่อมของปลายประสาท ชาตามมือทั้งสองข้าง
3. ตอขาผู้ป่วยลีบ ไม่เเข็งเเรง
4. เบ้าขาเทียมชำรุด
การรักษา
1. ให้ความรู้เรื่องโรคเบาหวาน ภาวะเเทรกซ้อน การใช้ยา เเละอาหารที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน โดยทีมสหสาขาวิชาชีพ
2. นักกายภาพบำบัดเเนะนำท่าออกกำลังกายเพิ่มความเเข็งเเรงเเละความทนทานของกล้ามเนื้อขาเเละเเขน
3. สอนผู้ป่วยฝึกเดินโดยใช้เครื่องช่วยเดินสี่ขา
การให้ความช่วยเหลือด้านอื่น
เเนะนำทำเบ้าขาเทียมที่ รพ. หนองคาย
สิ่งที่ประทับใจ คือ ผู้ป่วยอยู่กับสามีสองคนอยู่กันด้วยความรัก ถึงเเม้ภรรยาจะป่วยก็ไม่ทิ้งกันคอยดูเเลกันเเละกัน ซึ่งรักเเท้หาได้ยากมากทุกวันนี้ เเต่ด้วยที่บ้านค้าขายทำให้คุณลุงไม่มีเวลาเตรียมข้าวให้ ผู้ป่วยจึงทานข้าวไม่เป็นเวลาทำให้ผู้ป่วยมีภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำเเละต้องมานอนที่โรงพยาบาลเเต่ก็มีสามีที่ดีคอยดูเเล เเละให้กำลังใจผู้ป่วยตลอดเวลา วันที่นักกายภาพบำบัดเเละทีมสหสาขาวิชาชีพไปเยี่ยมที่บ้านผู้ป่วยบอกว่าดีใจมากที่เจ้าหน้าที่มาเยี่ยมที่บ้าน ผู้ป่วยดีใจจนน้ำตาไหล ที่เจ้าหน้าที่ให้ความรู้การดูเเลตัวเองในผู้ป่วยเบาหวาน รวมทั้งสอนผู้ป่วยออกกำลังกาย ทั้งผู้ป่วยเเละญาติให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมต่างๆที่เจ้าหน้าที่เเนะนำเป็นอย่างดี สิ่งต่างๆเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกประทับใจมากเพราะการออกเยี่ยมบ้านจะประสบความสำเร็จได้เป็นอย่างดีนอกจากตัวผู้ป่วยเองเเล้วญาติที่ดูเเลก็มีส่วนสำคัญมากที่สุด เพราะคนที่จะดูเเล เป็นกำลังใจเเละเเรงผลักดันให้ผู้ป่วยอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปก็คือญาติ การเยี่ยมบ้านผู้ป่วยรายนี้นอกจากได้ความประทับใจเเล้วยังได้เเง่คิดอีกด้วยว่าความรักทำให้เราสามาราถเอาชนะทุกสิ่งได้จริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
รักแท้หาได้ไม่ยากจริงๆนะคะพี่แดง
และจะหาอย่างคู่นี้ก็...ยากนะคะ...
ความรักช่วยเยียวยานะคะ...ทั้งผู้รักและคนถูกรักค่ะ
ผู้ป่วยอยู่กับสามีสองคนอยู่กันด้วยความรัก ถึงเเม้ภรรยาจะป่วยก็ไม่ทิ้งกันคอยดูเเลกันเเละกัน ซึ่งรักเเท้หาได้ยากมากทุกวันนี้...
อ่านแล้ว ซึ้ง...มีค่ะ เคยพบเห็นหลายคู่ ญาติสนิท 2 คู่ก็ เป็นแบบนี้ค่่ะ
เคยไปเยี่ยมบ้านผู้ป่วยตัดขาระดับเหนือเข่า ได้รับขาเทียมไปเรียบร้อยแล้ว
เมื่อเราไปถึงบ้านผู้ป่วย ถามว่า ไม่เห็นใส่ขาเทียมเลย ขาเทียมอยู่ไหน
พี่เขาก็เดินไม้ค้ำยันไปที่ห้องเก็บของใต้ถุนบ้าน รื้อหาขาเทียมเอามาให้เราดู
พอเราให้พี่เขาลองใส่ให้ดู ปรากฎว่า ใส่ได้ เนื่องจากผู้ป่วยอ้วนขึ้น ตอขาใหญ่ขึ้น
เราก็เลยถามว่าตั้งแต่ได้มา ใช้บ้างมั๊ย พี่เขาบอกไม่ค่อยใส่ มันเดินยาก หนัก
ในใจเราก็คิดนะว่า..... แล้วจะทำขาเทียมมาทำไม
การที่จะให้ผู้ป่วยใส่ขาเทียมต้องมีการเตรียมความพร้อม โดยเฉพาะผู้ป่วย AK ถ้ากล้ามเนื้อไม่
แข็งแรงผู้ป่วยก็ไม่สามารถเดินโดยไม่ใช่ crutches ได้ ดังนั้นการใส่หรือไม่ใส่ก็ไม่แตกต่าง
นอกจากนี้อาจจะต้องเลือกขาเทียมให้เหมาะกับการใช้งาน เช่น ผู้ป่วยรายนี้มีอาชีพปลูกผัก ก็
ต้องได้ขาเทียมแบบที่เดินในดินเฉอะแฉะได้
เพราะฉะนั้นโอกาสที่ผู้ป่วนรายนี้จะได้ใส่ขาเทียมก็คือ เวลาเข้าเมือง ซึ่งอาจจะเดือนละ 1 ครั้ง
ซึ่งไม่เพียงพอกับการที่จะให้ตอขาแข็งแรง หรือรักษาสภาพการใช้งาน
สุดท้าย ..... ก็ไม่สามารถใส่ขาเทียมได้ กลายเป็นที่ตากผ้าในห้องเก็บของ