Write สาระ (๒๔) ไหว้ครู หน้าไหว้ หลัง....
Write สาระ (๒๔) ไหว้ครู หน้าไหว้ หลัง....
วานนี้โรงเรียนจัดงานไหว้ครู
ผมรับดอกไม้ด้วยใจที่ไหม้สิ้น
ผมเป็นครู
คุณคงไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมเน้นย้ำว่า
ผมเป็นครู
ผมเสียใจที่ผมไม่สามารถก่อปั้นลูกศิษย์
ให้เป็นลูกศิษย์ในฝันของผมได้
แต่คุณครับ ผมพยายามแล้ว พยายามอย่างมากด้วย
การให้การศึกษาในการอบรมบ่มเพาะแก่นักเรียน เรา..สูงขึ้นหรือต่ำลง
คนครู ยังคงตระหนักถึงหน้าที่แห่งครู เข้มข้นเพียงใด
นักเรียนให้ความเคารพนบนอบ คุณครูอยู่มากน้อยอย่างไร
หรือเป็นเพียงหน้าที่ ต่อหน้าที่
“การไร้สมรรถภาพของการศึกษา ในการบ่มเพาะศีลธรรมและคุณค่าทางศาสนธรรมให้แก่มนุษย์ ซึ่งปรากฏในรูปขยะ ความรุนแรง อันไร้ความยั้งคิด ซึ่งขาดคุณค่าด้านมนุษยธรรมท่วมท้นอยู่เต็มไปหมดตามจอโทรทัศน์ ,การปราศจากความโปร่งใส ขาดความซื่อสัตย์ ขาดการตรวจสอบและการไร้ความเป็นผู้นำในทางการเมือง....”
จาก อริยสัจสี่ แห่ง ธัมมิกสังคมนิยม ..สันติกโรภิกขุ
วานนี้ ผมยังคงเดินไปให้นักเรียนไหว้
และยังคงนั่งรับดอกไม้ด้วยใจที่ไหม้สิ้น
.........
หมายเหตุ
ดอกไม้ที่นักเรียนไหว้
ตอนเย็น นักเรียนบางกลุ่ม ขว้างปากันเกลื่อน ชั้นบนอาคารเรียน ๒
ความเห็น (6)
มาเป็นกำลังใจค่ะ
นักเรียนปากันแม่ไม่ดีไม่งาม เพราะความอ่อนในคุณธรรม แต่ยังดีกว่าที่พี่ได้เห็นมาค่ะ
ที่โงเรียนของพี่ครูทำตัวเป็นมาเฟียบังคับเด็กเรื่องการเลือกตั้งต้องเลือกคนมี่ครูจัดให้เท่านั้น ไม่งั้นโดนลงโทษ ตี และให้ตก
แม้เป็นคำขู่ แต่เด็กๆก็กลัว จนเวสียกระบวนประชาธิปไตย ขาดกำลังใจ เพราะเด็กน้อยยุคนี้เรียนรู้ได้ดีและเร็วมาก
เป็นกำลังใจให้สูต่อไปนะคะ
ค่อยๆแก้ คงไม่ยากกว่าการแก้ไขครูเจ้าพ่อแน่ค่ะ
คงไม่สามารถโทษใครได้ ภาพนี้มีให้เห็นจนเกลื่อนตาไปแล้ว คงไม่ต้องหวังว่าเขาจะซาบซึ้งถึงพระคุณครู แค่เขาก้มกราบครูโดยไม่ต้องกดหัวลง ก็น่าดีใจแล้ว
สวัสดีค่ะ..
เห็นด้วยกับครูต้อยและครู ป.๑ ค่ะ
ขอบคุณครับ
พี่ครูทั้งสอง
เข้าใจชีวิตครับ
เพียงแค่อยากบ่นดังดัง
ของฝากคุณครูเจ้าพ่อครับ
...หากจะขออะไรกันได้บ้าง
หนึ่งขอให้วางความผาดโผน
สองจงมอบความอ่อนโยน
สามอย่าเป็นโจรในร่างครู
ครูคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำหรับเด็ก
เด็กเล็กเล็กเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่
ที่เราต่างคนก็ต่างรู้
และหวังกอบกู้สิ่งที่เสียไป
ยุคสมัยของเราทุกวันนี้
ความหวังไม่มีหรอกที่ผู้ใหญ่
หากวันนี้ ข้อคิด สะกิดใจ
ก็หวังว่า จะได้ผู้ใหญ่ดี
กานท์กวี
ขอบคุณครับ ครูพี่ทั้งสอง
สวัสดีครับ
ผมคิดว่าตอนนี้ภูมิต้านทาน (ข้างใน) ของคนเป็นครู และเด็กน้อยลงทุกที แต่ก็ยังมีครูดี มีอุดมการณ์อยู่นะครับ ยอมรับว่าเหนื่อยนะครับ ที่ต้องทวนกับกระแสหลักระหว่างครูที่ทำตัวรับใช้บริโภคนิยมและนักเรียนวัตถุนิยม ...เป็นกำลังใจให้นะครับ
ครูพิษณุโลก
ดิฉันก็มีความรู้สึกเฉกเช่นเดียวกับท่าน เมื่อภาพที่เห็นเป็นอย่างนี้มาหลายปี ใจที่ไหม้...และเกรียมด้วยนะคะ
และก็ขอเป็นแนวร่วม...บ่นดังดังด้วยคน
แต่ดิฉันไม่โทษตัวเองฝ่ายเดียว
สังคมเปลี่ยนแปลงไป จิตใจเด็กๆ เขาก็เปลี่ยนตามกระแส
เรา...ผู้เดียว คงทำ...อะไรได้ไม่มากไปกว่านี้ นอกจาก ทำใจ...นะคะ