ร่างกายผิดอะไรใยเราไปทำร้ายมัน

เมื่อวานนี้ได้ไปเยี่ยมบุคคลที่เคารพนับถือผู้หนึ่ง  ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ฯ ภูเก็ต  ท่านเป็นผู้บริหารโรงเรียนเทศบาลปลูกปัญญา  ซึ่งจัดเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงของจังหวัดภูเก็ตโรงเรียนหนึ่ง

ด้วยความงง ๆ เมื่อมีเพื่อนโทรศัพท์มาบอกว่าท่านเข้าโรงพยาบาล  เพราะปกติท่านเป็นคนแข็งแรงมาก  ไม่เคยมีโรคประจำตัว  ทั้ง ๆ พฤติกรรมในชีวิตประจำวันท่านคลุกคลีอยู่กับปัจจัยเสี่ยง  เช่น  ดื่มเหล้า  สูบบุหรี่  นอนดึก  ทำงานสัปดาห์ละ ๗ วัน  ผู้เขียนยังงงว่าบุคคลผู้นี้ทำได้อย่างไร  แต่ท่านก็ทำได้และทำมานานแล้ว  ทำจนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว

สิ่งแรกที่สังหรณ์ใจคือ ปอดท่านคงจะหายไปครึ่งหนึ่ง  แต่เปล่าเลย...ปรากฎว่าท่านเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจตีบไป ๒ เส้น เกิดอาการแน่นหน้าอก  โชคดีที่ถึงมือหมอทันเวลา  หมอจึงผ่าตัดทำบอลลูนให้ในทันที  มีไม่กีรายที่โชคดีเช่นนี้  แต่ความโชคดีจะไม่เวียนมาบ่อยๆ นะท่าน

เมื่อผู้เขียนไปเยี่ยมท่านก็ฟื้นขึ้นมาพูดติดตลกเหมือนเดิม  จึงทราบสาเหตุว่า  เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาทางโรงเรียนมีการเลือกตั้งกรรมการบริหารชมรมผู้ปกครองชุดใหม่  แต่ปรากฎผลออกมาได้ชุดเดิมทั้งชุด  และทีมบริหารชมรมฯ ชุดเดิมก็นำไปเลี้ยงฉลองกันตามสไตล์คนไทย  ดีใจก็ฉลอง  เสียใจฉลอง และวันนั้นก็เป็นวันอาทิตย์ด้วย  คงเลี้ยงฉลองกันหนักไปหน่อย  ทีมบริหารชมรมฯ ส่วนใหญ่เป็นคนรุ่นหนุ่มสาว อายุประมาณ ๔๐ ต้นๆ  แต่ท่านปาเข้าไปใกล้จะเกษียณอายุอีก ๓ ปีข้างหน้า  จะสู้เขาไหวหรือ 

เช้าวันจันทร์ก็เกิดเหตการณ์นี้ขึ้นมา คือ ครอบครัวท่านต้องนำส่งโรงพยาบาลด่วน ! เกือบไปแล้วไหมล่ะ.... 

นี่เป็นสิ่งบ่งบอกว่าให้เรารู้ว่า  วัน เวลาเปลี่ยน  วัยเปลี่ยน ร่างกายของคนเราก็เปลี่ยน  จะให้ทนทานเหมือนเดิมย่อมเป็นไปไม่ได้  ทางที่ดีเราควรถนอมสุขภาพ ไม่ข้องแวะปัจจัยเสี่ยง  หมั่นออกกำลังกายเป็นประจำจะช่วยต่อชีวิตให้ยืนยาวขึ้น

"ร่างกายผิดอะไรใยเราไปทำร้ายมัน"....