ฝ่ายการพยาบาลที่ม.อ. ก็มีแนวปฏิบัติเรื่องนี้นะครับ มีบทกล่าวคล้ายกันแต่สั้นกว่า
เท่าที่รับฟังมา บางหอผู้ป่วยไม่กล้าใช้ เพราะไม่คุ้นเคย ผมยุให้เขาแลกเปลียนเรียนรู้กัน ยังไม่รู้ผลครับ
กุ้งขอ share ครั้งเเรกที่ทำขนลุกเหมือนกันค่ะอาจารย์ จำได้ว่า case เเรกที่ทำเป็นคนไข้เด็กมะเร็งเม็ดเลือดขาว ขอเสียชีวิตที่โรงพยาบาลพอคนไข้เสียชีวิต ก็ให้ทีมช่วยกันดูแลพอเสร็จเเต่งตัวให้น้องเเล้ว เราเข้าไปเเจ้งพ่อแม่ก่อนค่ะว่าจะขอทำพิธีขอขมาศพ พ่อเเม่ก็ตกลง กุ้งทั้งขนลุก ทั้งสั่น เเต่พอทำเสร็จถามทุกคนว่ารู้สึกอย่างไร ตอบเหมือนกันว่าโล่งค่ะ เหมือนเราได้อโหสิกรรมให้กัน เเต่เคยมี 1รายที่ไม่อนุญาตให้เราทำพิธี เพราะเป็นความเชื่อเพาะหมู่บ้านต้องไปทำที่วัด ปัจจุบันกุ้งพยายามสอนให้น้องและพี่ในทีมการพยาบาลฝึกทำให้เป็นค่ะเพราะ บ่อยครั้งที่คนไข้ก็ไม่ได้ dead เฉพาะเวรกุ้ง น้องก็ o.k. นะคะ ภาพที่ 2 น้องนำกล่าวเองค่ะ กุ้งเป็นฝ่ายสนับสนุน
ปัจจุบัน เวลาก่อนจะนอน ทุกๆคืน ผมจะ สวด ขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และ เพื่อนร่วมงาน ผู้ใต้บังคับบัญชา ที่ผมเผลอกระทำ ด้วย กาย วาจา ใจ จากนั้นก็จะแผ่เมตตาให้กับทุกๆ ท่าน
(หลังจากสวดบท พาหุง มหากา ครับ )
ขอบคุณคุณโจ้นะคะที่มาเเลกเปลี่ยน ดีมากๆเลยค่ะ อภัยทานคือทานที่ยิ่งใหญ่
สวัสดีค่ะพี่กุ้ง
สนใจจะทำแนวทางการดูแลผู้ป่วยแบบนี้เช่นกันค่ะ จะเริ่มตรงไหนดีค่ะ ช่วยแนะนำหน่อย
ทำได้ถูกต้องแล้วตามวิถีชาวพุทธขอเป็นกำลังใจให้น่ะ..แต่ถ้าโรคมะเร็งต้องยกให้ อ.หวังช่วยท่านนี้เพราะท่านสยบโรคให้ผู้ป่วยขั้น3/4มาหลายรายแล้วเพียงแต่ท่านไม่สนใจชื่อเสียงใดๆ.เลยไม่ขอออกสื่อหรือออกทีวี.ทุกวันนี้คนป่วยทั่วประเทศแห่โทรรับสมุนไพรจากท่านมาทาน.คนป่วยของท่านมีทั้งจากโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังหลายแห่ง.และของรัฐบาลที่หมอแจ้งว่าไม่รอดหรือรักษาไม่ไหวแล้ว..แต่กับรอดได้ด้วย อ.หวังช่วยท่านนี้..เบอร์ อ.หวังช่วย 089-1289304 เบอรืนี้อาจช่วยได้...