จากปัญหามลพิษทางอากาศในจังหวัดลำปาง ซึ่งมีสถานการณ์ความรุนแรงต่อเนื่อง สำนักงานสิ่งแวดล้อมภาคที่ 2 ลำปาง ได้พัฒนาการมีส่วนร่วมของประชาชนในการตรวจสอบคุณภาพอากาศจากการใช้ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพ “ ไลเคน ” 1เป็นเครื่องมือ สำหรับใช้เป็นต้นแบบในชุมชนในการตรวจสอบและเฝ้าระวังมลพิษทางอากาศ ซึ่งได้ดำเนินการในพื้นที่บ้านวังหม้อ หมู่ 2 ตำบลต้นธงชัย อำเภอเมืองจังหวัดลำปาง ระหว่างเดือนพฤษภาคม – ตุลาคม 2550 ด้วยกระบวนการวิจัยแบบมีส่วนร่วม ในปี 2551 เยาวชนที่ได้รับการอบรม ได้นำกรอบแนวคิดและกระบวนการ ไปใช้อบรมให้กับเครือข่ายชุมชนบ้านเจดีย์ซาว
ผลการวิจัย พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ตระหนักต่อปัญหามลพิษทางอากาศในชุมชนและต้องการมีส่วนร่วมในการจัดการ รวมทั้งสามารถตรวจสอบคุณภาพอากาศโดยใช้ไลเคนเป็นเครื่องมือได้เอง โดยกลุ่มเยาวชนในพื้นที่จะเป็นกลุ่มหลักที่มีความพร้อมต่อการใช้ไลเคนเป็นเครื่องมือตรวจวัด ซึ่งการพัฒนาการมีส่วนร่วมที่ได้มีลักษณะเป็นการเรียนรู้ร่วมกันโดยผ่านการปฏิบัติการ ในกรอบการมีส่วนร่วมของประชาชนและการตรวจสอบคุณภาพอากาศโดยใช้ไลเคน ตามขั้นตอน ดังนี้
1) ขั้นเตรียมความพร้อม เพื่อสำรวจสภาพปัญหาและสถานการณ์มลพิษทางอากาศในชุมชน ตรวจสอบการรับรู้ปัญหาและความต้องการเข้าร่วมจัดการ ตลอดจนหาแนวร่วมที่มีความพร้อมในการตรวจสอบคุณภาพอากาศ ทั้งในด้านเวลา ความรู้พื้นฐานและความสมัครใจ
2) ขั้นตอนการสร้างกระบวนการเรียนรู้ ประกอบด้วยการสำรวจและทำแผนที่มลพิษในชุมชน การอบรมให้ความรู้ในการตรวจสอบคุณภาพอากาศ และการทดลองใช้ไลเคนเป็นเครื่องมือ เพื่อให้สร้างองค์ความรู้เรื่องอากาศและการใช้ไลเคนเป็นตัวชี้วัดคุณภาพอากาศ
3) ขั้นตอนการสร้างรูปแบบการตรวจสอบอากาศ เพื่อหาแนวทางการนำองค์ความรู้ที่ได้มาประยุกต์ใช้ให้ตรงตามศักยภาพของกลุ่มแนวร่วมและสภาพพื้นที่ โดยแบ่งพื้นที่ออกเป็น 5 ส่วน และ 5 กลุ่มสำรวจ ทำการสำรวจต้นมะม่วง ซึ่งใช้เป็นจุดสำรวจไลเคนที่แสดงจุดลงในแผนที่ และต้นมะม่วงแต่ละต้นให้มีสมุดบันทึกไลเคนประจำต้น เพื่อใช้เปรียบเทียบผลคุณภาพอากาศที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลา ทั้งนี้ คุณภาพอากาศในชุมชนจะได้จากการรวมและวิเคราะห์ผลอากาศของแต่ละกลุ่มเข้าด้วยกัน
4) ขั้นตอนการสรุปองค์ความรู้ เพื่อทบทวนการดำเนินงานและวางแผนการพัฒนาไปสู่การเฝ้าระวังคุณภาพอากาศและถ่ายทอดกระบวนการที่ได้สู่ชุมชนอื่น ในลักษณะเครือข่ายการจัดการมลพิษทางอากาศได้ต่อไป
ทั้งนี้ กระบวนการตรวจสอบคุณภาพอากาศโดยประชาชนนี้จะมีประโยชน์มากขึ้นหากได้รับการสนับสนุนเชิงนโยบายจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่จะสามารถขยายผลในลักษณะเครือข่ายการเฝ้าระวังได้ต่อไป แต่อย่างไรก็ตามกระบวนการที่ได้นี้เหมาะสมที่สุดสำหรับชุมชนบ้านวังหม้อเท่านั้น การนำไปใช้กับชุมชนอื่นจำเป็นต้องศึกษาเงื่อนไขชุมชนและปรับให้สอดคล้องบริบทของพื้นที่ก่อนเสมอ
ดำเนินการโดย :- สำนักงานสิ่งแวดล้อมภาคที่ 2 ลำปาง
กฤติกา ป้อมเผือก* , สิริวัฒนา ใจมา*, รัชดาภรณ์ บุญสาระวัง* และ ชาลีนี วัฒนวรรณะ*
* นักวิชาการสิ่งแวดล้อม
ไม่มีความเห็น