135. เปิดเทอมไม่ทันไร ก็จะขาดใจเสียแล้ว
นี้ก็สัปดาห์ที่3 แล้วเด็กน้อยเอ๊ย
เสียงเด็กน้อยคนหนึ่งดังแว่วในห้วของครู
"เราก็ไม่เคยเรียนเลย...เราก็เหมือนกัน....เราดูแต่ทีวี...."
"หนังสือแบบนี้สวยจังค่ะ แต่ยาก"
เฮ้ยยยย. เงียบ
ใคร...
ม่ามี๊มา ...จุ๊ๆ
Stand up,please.หัวหน้าชั้นกล่าวขึ้นมาเมื่อ
อ้าว.....มามี๊มาตั้งนานแล้ว นะเพชร เราเห็น
ก็เราเพิ่งเห็นนี่ และเราก็เพิ่งนึกออกว่า ว่าเราจะพูดอะไร
ว่าแล้วคนพูดก็หันไปค้อนเพื่อนวงใหญ่เลย
Teacher: Good morning,every body.
Hhuuu...Good morning boys& girls.
อ๋อ...ม่ามี๊บอกว่าสวัสดีนักเรียนชายและนักเรียนหญิง จุ๊ๆๆ
เงียบ_
ผมไม่เคยพูดภาษาอังกฤษครับ..
นอกจาก"สวัสดีครับคุณครู"
ขำหว่าทำไมม่ามี๊ต้องไหว้เด็กด้วย อิอิ
ภาษาอังกฤษเขาให้คุณครูไหว้เด็กด้วยหรือครับ
ทำไมต้องเอาลิ้นมาไว้ระหว่างฟันบนกับฟันล่าง
Thank ....thank you.
มะมี๊ขา...ทำไมมันยากจังเลย
ไม่ใช่..เพชร เราบอกว่าลิ้นโผล่นิดๆตรงฟันหน้า
อือออออ..นี่เหรอ..อืออออ รือออ...เท่อ แบบนี้เหรอ
ไม่ใช่ งั้น เซ่อ เซ่อ แบบนี้ใช่ไหม
เซ่อแทงคิว อิอิ ....ไม่ใช่ไม่เหมือน 555+++ยากจัง
ก็เธอลิ้นสั้นนี่
ลิ้นเรายาวกว่าเธอ
เออ..เธอทำอย่างนี้ได้ปล่าวววว..
Teacher: Ok. Sit down,please. How are you today?
เงียบ..ไม่มีเสียงตอบ ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา
Teacger: Stand up,please. Sit down, please
(ครูผู้สอนช่วยด้วยการใช้ภาษามือทำท่ายกมือลงและขึ้น
เพื่อให้นักเรียนปฏิบัติตาม นักเรียนหลายคนเริ่มพูดตาม มีบางคนทำท่าตาม
และโดนเพื่อนทักว่า" นี่เธอม่ามี๊เขาสั่งให้เธอทำตาม ไม่ใช่พูดตาม อิอิ")
ครูทำท่าให้นักเรียนนั่งอีกครั้ง แต่กลับพูดสั่งว่า"Stand up,please
และยกมือขึ้นเมื่อพูด Sit down, please เริ่มมีเสียงฮือฮาเบาๆดังขึ้น
ครูทำอีกครั้งโดยคำพูดของครูตรงข้ามกับท่าทางที่กำกับบอกนักเรียนเป็นนัยๆ
เริ่มมีเสียงหัวเราะเบาๆ
ครูหลอกใหม่ให้นั่งแต่พูดว่า Stand up,please.
เสียงหัวเราะดังมากขึ้น
ครูมองเห็นความสุขใจ
จากใบหน้าและท่าทางที่กระตือรือร้นของนักเรียนชั้นนี้
ความตั้งใจเกิดขึ้น ใบหน้ายิ้มแย้มปนเสียงหัวเราะของเด็ก
ครูรับรู้ทันทีเด็กกลุ่มนี้อารมณ์ดี
เมื่อได้แสดงออก แม้การแสดงออกนั้นจะไม่ถูกต้องนัก
และจะกระตือรือร้นเมื่อได้ร่วมกิจกรรม ได้เคลื่อนไหวร่างกาย
ลึกลงไปในหัวใจของครูคืองานเข้าแล้ว แต่ยังใจดีสู้เสือ
ครูหยิบหนังสือเรียนที่ทางโรงเรียนจัดให้เด็กไว้ใต้โต๊ะ
และบอกให้เด็กทุกคนเปิดดูหนังสือของตัวเองทุกหน้าในหนังสือ
เพราะเพิ่งได้หนังสือเรียนวันนี้เอง
(ที่ผ่านมาครูไม่ได้ใช้หนังสือเรียน
ครูสอนไปแล้วโดยใช้แผนการสอนที่เตรียมมา
สำหรับนักเรียนแล้ว
วันนี้คือวันแรกที่โรงเรียนแจกหนังสือให้
แต่ยังได้ไม่ครบทุกคนขาดตั้ง 25 เล่ม)
แต่ก็ช่างมันเถอะ เพราะครูไม่ได้ใช้มัน
นอกจากโครงสร้างที่เด็กควรรู้ที่ครูเตรียมการณ์ไว้แล้ว)
เมื่อนักเรียนช่วยกันเลือกบทเรียนที่ถูกใจทั้งที่อ่านไม่ออก
แต่พิจารณาจากรูปภาพที่ปรากฏในหน้าหนังสือ
เป็นข้อมูลที่นักเรียนตัดสินใจเลือกว่าอยากเรียนรู้มากที่สุด
โดยทำแผนผังสรุปความต้องการเรียนรู้บนกระดาน
ครูรับรู้ได้ว่านักเรียนที่ขึ้นมาเรียนในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ปีนี้
อ่อนภาษาอังกฤษมากถึงขั้นวิกฤต
เมื่อครูให้นักเรียนปิดหนังสือแล้ว
ครูนำคำศัพท์ในเรื่องที่นักเรียนชอบมากที่สุดออกมาเขียนบนกระดาน
แล้วให้นักเรียนอ่านตัวสะกดพร้อมกัน
เสียงที่เบาบาง ใบหน้าที่กังวล
เสียงกระซิบ และการสะกดผิดๆ
ทำให้ใจครูห่อเหี่ยวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
โธ่เอ๋ย ..ลูกฉัน ครูร้องในใจไม่ได้แม้ตัวอักษรในภาษา
ครูแจกกระดาษ ให้นักเรียนคนละ 1 แผ่น
บอกให้นักเรียนเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษมาให้ได้มากที่สุดเท่าที่นักเรียนจำได้
แต่เด็กน้อยเริ่มมีใบหน้ากังวล ชะเง้อมองเพื่อนและลอกกัน
ผลการตรวจนักเรียนเขียนได้มากที่สุดเพียงคนเดียว
และเขียนไม่ครบได้เพียง5 ตัวอักษร และไม่เรียงตามพจนานุกรม
ครูเหนื่อยใจ และเริ่มวางแผนชวนนักเรียนเล่นดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยเริ่มบทเรียนที่ 1 แผนการสอนที่ทำมาเก็บใส่ลิ้นชัก
(ไอ้ย้อยเก็บฉากการแสดง55+)
ครูเปลี่ยนเป็นเล่นเกม
หยิบบัตรอักษรมา2 ชุด ให้นักเรียนเล่นไพ่
เฮ้อ...สนุกแน่ ข้าเล่นเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งร้องขึ้น
ครูจุ๊ปาก และอธิบายว่าการแข่งขันไพ่ครั้งนี้ นักเรียนแต่ละกลุ่มจะต้องนำบัตรอักษรทั้งหมดเรียงตัวตามลำดับอักษร และอนุญาตให้ใช้พจนานุกรมได้ ดูแผ่นป้ายอักษรได้ 5 นาทีผ่านไปด้วยความชุลมัน 55+
ครูบีบจิ้งจกยางร้องเสียงแป๋น นักเรียนเงียบลง แต่ยังแอบปรับเปลี่ยนงานที่ทำแล้ว เรียกว่าสู้กันวินาทีสุดท้าย
ครูเคาน์ดาวน์ 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 หมดเวลาพอดี
นักเรียนแสดงสีหน้าเสียดาย บ่น และต่อว่ากัน
ครูยืนนิ่ง บอกให้นักเรียนหลับตา
Sleep sleep พร้อมทำท่าประกอบ นักเรียนเรียนรู้จากกริยาท่าทางของครูและหันไปมองเพื่อนที่ครูชูนิ้วหัวแม่มือให้เมื่อทำถูก และทำตาม ครู ชม Good ,Very good ,Well, Well done.
และให้นักเรียนทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชั่วโมงนี้
สุดท้ายครูพูดว่า
I finished my class.Goodbye. See you tomorrow.
นักเรียนกล่าวตามหลังว่า ขอบคุณครับ /ค่ะ คุณครู
และนี่คือฉันที่เปิดเทอมไม่ทันไร ก็จะขาดใจเสียแล้ว
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ
- ยังนะคะ ยังไม่สิ้นหวังค่ะ...อ่านแล้วมีความสุขค่ะ
- จะขาดใจได้อย่างไรคะ
- ขอเป็นกำลังใจค่ะพี่ต้อย
- บันทึกนี้มีประโยชน์สำหรับคุรครูผู้สอนชั้นเดียวกับพี่ต้อยมาก ๆ ค่ะ
- รักและคิดถึงเสมอค่ะ
มาทักทายแว้บๆ ค่ะ สวัสดีค่ะม่ามี๊ มีเด็กน้อยเป็นโฮมซิกอยู่ที่ กทม. หนึ่งคนค่ะ เพิ่งผ่านไปได้ 3 วันเอ๊ง...บันทึกนี้จิ้งจกยางร้องเสียงช้างเลยนะคะ
สวัสดีค่ะ อย่าพึงขาดใจนะคะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
น้องครูคิม
พี่กลับมาบช้านวันนี้มีการบ้านต้องเร่งด่วนค่ะ
วาง แผนทำDay Camp ค่ะ
ขืนช้าเด๋กน้อยจะยิ่งท้อ และขาดแรงบันดาลใจ
ต้องเร่งสร้างแรงบันดาลใจ แรงจูงใจค่ะ
นี่พี่ก็ซื้อขนปังกรอบ รูปร่าง A- Z 1 ปี๊ปแล้วค่ะ
พรุ่งนี้จะเล่นเกมคำศัพท์ ใครตี่อศัพท์ถูกแจกขนมปังให้กินเลย
แล้วจะให้รน้องเพลง A-Z
ต่อจากนั้นจะให้ทำกิจกรรมอักษรที่ฉันรักค่ะ
โอ๊ย โอ๊ย ขอร้องต่ออีกหน่อย
คิดถึงน้องเอกจังโอ๊ย โอ๊ย 555+
เดี๋ยวต้องไปคุยกัยน้องขจิต เผื่อจะมีอะไรดีๆให้พี่ทำก่อนจะสิ้นใจ
ขอบคุณค่ะ
น้องดาวขา
ขอโทษด้วยไม่ได้โทรถึง
คงกลับไปแล้ว
ตกลงเด็กน้อยเรียนบัญชีจุฬาใช่ไหมคะ
พักหอในใช่ไหมคะ
อยู่กับเพื่อนใหม่ได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกัน
พี่เองก็เคยเป็นแบบน้องดาว
ใจมันหวง ห่วง หาค่ะ
แล้วมันก็ผ่านไป
หากเด็กน้อยโฮมสเตย์ เอ๋ย โฮมซิก
น้องดาวคงต้องส่งเสียงตามสาย บ่อยขึ้นนะคะ
คงเป็นในช่วงการปรับตัวนะคะ ต้องการกำลังใจ
เมื่อไหร่ลงมาอีกคะ
สวัสดีครับพี่ต้อย ผมเอาดอกส้มแปะมาฝากครับ ขอบคุณครับที่ไปเยี่ยมเยียนกันครับ
น้องPomเอ๋ย
ปีนี้มีชั่วโมงสอนภาษาน้อยมาก
สัปดาห์หนึ่งเจอเด็กแต่ละห้องเพียง 2 ครั้ง
พี่ขอเพิ่มเป็นภาษาเพื่อเศรษฐกิจพอเพียง อีก 1 ชั่วโมง
เศร้าใจมากที่พบว่าเด็กน้อยทั้งกลัว ทั้งไม่ชอบภาษาอังกฤษเลย
เกิดอะไรขึ้นกับเด็กน้อย??? งง งง
เพราะภาษานี่สอนกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล
ใครทำอะไรเด็กน้อย..จึงมีความรู้ไม่เหมาะสมกับชั้นเลย
พี่คิดแล้วเริ่มปวดหัวใจจริง
นับจาก ป1. มานี่เด็กน้อยก็เรียนรู้ภาษามา 4 ปีแล้วนะคะ
แล้วทำไมไม่มีอะไรในกอไผ่เลย
ทำให้ต้องปรับแผนการเรียนรู้ใหม่ ปรับกระบวนทัศน์ใหม่
โอ๊ยๆ งานเข้าๆ
แต่คาดว่าประมาณ 1 เดือน คือ 4 สัปดาห์ คือ12 ชั่วโมง
พี่ต้องทำโครงการสอนเสริมให้เสร็จ
อาจจัดเป็น Day Campในทุกๆวันเสาร์
เพื่อปรับทัศนคติของเด็กน้อยให้เป็นบวกให้ได้
ขณะเดียวกันปรับแผนการเรียนรู้ให้สามารถช้อนเด็กน้อยขึ้นมา
ใส่ตะแกรงล่อน แล้วเอาไปคั่ว ให้หอมด้วยความเอาใจใส่ ความรัก
ทางโรงเรียนก็ไม่ซ่อมคอมซักที ทีวีก็มองไม่เห็น
คงต้องเอาของเก่าออกมาเล่นเรียน
เอาตัวเด็กน้อยนี่แหละเป็นสื่อเรียนรู้
ขอบคุณที่แวะเข้ามาแล้วนึกอะไรๆออก
เม้นท์น้องครูคิมไว้พบว่าพิมพ์สะกดผิดมากมาย อิอิ
- สวัสดีค่ะนายก้ามกุ้ง
- ดอกไม้สวยมากค่ะ
- เหมือนโคมไฟส่องสว่าง
- ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ
- ขอทราบชื่อดอกไม้นี้ด้วยนะคะ
- มองดูดอกไม้แล้วนึกถึงความแตกต่างของเด็กน้อยค่ะ
- แม้จะเป็นนักเรียนชั้นเดียวกัน
- แต่ก็มีความแตกต่างกัน
- บ้างก็สมบูรณ์ บ้างก็เล็กผอมและลีบ
- คงไม่ต่างกันมากมายนัก
- เพราะอยู๋ในช่อเดียวกัน
- พอจะอาศัยความร่วมมอซึ่งกันและกัน
- ในการรวมช่อให้งดงามตระการได้
- ขอบคุณปริศนาค่ะ
นำกำลังใจมาฝากสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- เหมือนจับปูใส่กระด้ง...เหนื่อยแทบขาดใจจริงด้วยค่ะ
- แต่ศิลาพบว่าความสุขที่ได้ทำงานใกล้ชิดกับเด็ก ๆ ล้ำค่ามากค่ะ อย่างน้อยก็ดีกว่าทำงานกับผู้ใหญ่ดื้อยิ่งกว่าเด็ก อิอิ
- วันนี้เจอมาแล้ว เหนื่อยม้าก มาก ต้องใช้จิตวิทยาสูง เฮ้อ อยากอยู่กับเด็กจัง...ก็เลยแวะไปหาหลานสาวค่ะ เล่น ฟัดกัน หนูน้อยกำลังหัดเดิน ลุก ล้ม ลุก ล้ม ไล่จับ แต่ก็สนุกดีค่ะ
- ขอให้พักผ่อนมาก ๆ นะคะในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ เช้าวันจันทร์จะได้ใช้พลังใหม่
- มาเชียร์อีกแรงนะคะ สู้ ๆ
เปิดเทอม วันนี้ แถว Lotus ที่ขอนแก่น เงียบครับ แปลกมากมาก เพราะธรรมดา เสาร์อาทิตย์ แรก ของเดือน แน่นสุดสุด
ขอบคุณค่ะ
กำลังใจมาแรงมากค่ะสูๆๆๆๆ
- ค่ะน้องศิลา
- วันนี้เพิ่งได้พักผ่อนนอนตอนบ่ายค่ะ
- แล้วไปออกกำลังกาย
- วิ่งไปทำสมาธิอยู่กับการวิ่ง
- และฝึกหายใจให้เต็มปอด
- โดยนับหายใจเข้า 1 2 3 4 แล้วกลั้นไว้ 5 6 7 8 ก่อนจะหายใจออก
- นับ1 2 3 4 เมื่อจิตเป็นสมาธิ มองกายใน ความเจ็บปวดกายบางส่วนเลือนหายไป สติมาปัญญาเกิดค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เรียนท่านJJ
ที่มหาชัยก็ไม่ต่างกันค่ะ
อาจเป็นเพราะเด็กๆมีของฟรีใช้กันหลายอย่าง
หรืออาจเป็นเพราะเศรษฐกิจมันฝืด อิอิ
พ่อค้าหัวใสต่างงัดกลยุทธ์ออกมาเรียกลูกค้า
ท่านJJ.สวมเสื้อตัวนี้ มาดเข้มมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- ไอ้ย้อยนี่เก็บฉากการแสดงบ่อยมั้ยครับ krutoi..แผนการสอนที่ดีต้องมีความยืดหยุ่นสูง ใช่มั้ยครับ (ฮา)
- เห็นภาพครับ..เด็กคงสนุกสนานกับประสบการณ์สอนอันมากมายที่ krutoi มี
- ขอบคุณสาระดีๆครับ
- ขอบคุณค่ะ
- ไอ้ย้อยเก็บฉากไม่บ่อยค่ะ
- นานๆจะๆได้ทำที
- ปรับเปลี่ยนแก้แผนเติม และละไว้ก่อนมากมายค่ะ
- เลยทำแผนใช้ใหม่ เพื่อให้เหมาะกับผู้เรียน
- อ.เคยเจอปัญหาแบบนี้บางไหม
- ตอนนี้ครูต้อยต้องนึกเสมอว่าเด็กกลุ่มนี้เป็นเด็กป 1. อิอิ
- ขณะเดียวกันเป็นป.1 โค่ง
- เพราะต้องจัดกิจกรรมแบบเด็กโต แต่ความรู้คือเริ่มต้นค่ะ
- กำลังหาทางลัดอยู่นะคะ
- เช่นพูดคำศัพท์พ้องเสียงไม่พ้องรูป
- หวังว่าจะมีอาการที่ดีขึ้นในเร็ววันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เอาใจช่วยครูคนเก่งครับ..อดทนเพื่อเด็กไทยพลเมืองไทยจึงมีคุณภาพครับ...
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
สวัสดีค่ะพี่ครูต้อย
มาเป็นกำลังใจนะคะ เหนื่อยมากจริงๆ...เวลาสอนนะคะเคยแล้วค่ะ
แต่เด็กๆก็น่ารักนะคะ...ถึงจะซนไปหน่อย...
เรียนลุงหนาน
- ขอบคุณค่ะ
- เด็กๆช่วงนี้กำลังเรียนรู้ภาษาจากนิทาน
- และทบทวนตัวอักษรควบคู่กันไปค่ะ
- เพื่อให้จดจำได้แม่นยำครูต้อยให้เด็กๆประดิษฐ์ตัวอักษรที่เด็กรักค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องแดง
หนังสือเล่มเล็กใกล้คลอดแล้วค่ะ
มีกิจกรรมที่เด็กน้อยต้องปรับเปลี่ยน และจัดเวลาใหม่ตลอดเวลา
พี่เองก็เวียนหัวกับงานที่เข้ามาแทรกการสอนบ่อยๆเหมือนกัน มันเสียสมาธิ แต่ทำไงได้ มีแต่งานเร่งๆๆๆๆ
นี่ก็งาน smis ในฐานะครูประจำชั้นก็ต้องหาข้อมูลให้ฝ่ายพิมพ์ลงโปรแกรมเขาทำ เฮ้ย ความจริงให้ครูประจำชั้นทำเองก็เสร็จไปนานแล้ว แต่ก็อีกนั่นแหละคุณครูบางท่านก็ไม่ชอบคอม เกลียดเข้ากระดูกไม่จับไม่ต้อง อิอิ ก็เลยมีปัญหากับคอมอีก เขาเรียกว่ามีปัญหาทุกงาน แต่เกาไม่ตรงจุด ก็ไม่หาย 55+
ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ
สวัสดีครับครูต้อย มาทักทายพร้อมดอกกระดิ่ง (ผมตั้งชื่อให้เองนะ) สวย ๆ ครับ
ขอบคุณค่ะ
เป็นชื่อที่เหมาะสมแล้วค่ะ เป็นสีม่วงที่ให้ความรู้สึกห่วงอาทร
ใครได้รับถือว่าโชคดีค่ะ
...ฟันธง!