โรคเหยียบย่ำซ้ำเติม

 

 

       ปัญหาที่เกิดขึ้นในประเทศไทยขณะนี้และผู้คนที่มีปัญญาและอำนาจในมือก็ประโคมข่าวให้คนกลัวนั้นมีมากมายหลายเรื่องไม่ว่าจะเป็นพิษภัยของบุหรี่ โรคร้ายไข้หวัดสายพันธ์ใหม่หรือทุ่มโฆษณาชี้แจงพิษภัยการแตกสามัคคีและความเลวร้ายในการทำร้ายประเทศไทย  

      แต่ปัญหาหนึ่งที่รุนแรงมากกว่าปัญหาอื่นๆที่เราลืมคิดและที่จริงปัญหานี้เป็นปัญหาที่รุนแรงกว่าสิ่งใดๆนั้นคือปัญหาคนไทยเหยียบย่ำซ้ำเติมกันเอง เราลองคิดดูคนรอบข้างว่าถ้ามีใครทำอะไรผิดพลาดล้มลงไปให้ใครเห็นเมื่อไหร่เป็นต้องถูกสังคมเหยียบย่ำซ้ำเติมทุกที โดยภาพรวมและรายด้านของสังคมตอนนี้เหมือนมีแต่คนที่คอยจ้องจับผิดกันเองอยู่เต็มสังคม......

 

[คนตานี]

ผมคนหนึ่งที่เห้นงามด้วยกับอาจารย์

โรคนี้ร้ายแรงมาก เมื่อมาสิงสถิอยู่ในใจ กาย คน เกือบทุกคน ก็ต้องสยบ ราบคาบ งมหัวไม่ขึ้น ลืมไม่ได้ ประมาณนั้น

มันยากด้วยมั่งที่จะเอาโรคนี้ออกจากตัวคน ถ้านเรารุ้จักแค่เพียงการใช้อารมณืมากกว่าเหตุผลที่แท้จริง

[อัยการชาวเกาะ]

ความจริงคติธรรมของไทยก็บอกว่า คนล้มอย่าข้าม แต่คนไทยก็มักขี้ลืมไม่ค่อยจดจำ เวลามีคนล้มก็ช่วยกันถล่มด้วยความมัน แต่ปัญหาอยู่ที่คนที่ล้มนั้นเป็นคนที่ควรให้โอกาสที่จะลุกขึ้นมาใหม่เพื่อให้เขาสำนึกที่จะทำดีหรือเปล่า หรือเขาล้มแล้วปล่อยเขาเฉยๆให้ปัดฝุ่นแล้วค่อยๆลุกขึ้นมาบำรุงรักษาตัวให้ใหญ่กว่าเดิมเพื่อไปกระทืบคนอื่น แฮ่...ตัดสินใจยากเหมือนกัน อิอิ เข้ามาแหย่ อาจารย์เล่น ไม่ได้เจอเสียนานคิดถึงครับ

[ชลาดล]

เป็นอย่างที่อาจารย์บอกว่า ในสังคมไทยปัจจุบันโรคเหยียบย่ำซ้ำเติม ยังมีอยู่ในสังคม ไม่เคยหนีห่างในสังคมปัจจุบัน เพราะเคยประสบมาแล้วในชีวิตของตนเอง เคยล้มลง จนคิดว่าตัวเองจะไม่สามรถลุกขึ้นมาได้ จึงทำให้ค้นพบว่าในสังคมที่ตนเองอยู่คนที่คอยเหยียบย่ำซ้ำเติมมีมากกว่าคนที่จะคอยเป็นกำลังใจและคอยห่วงใย จนบางครั้งทำให้คิดว่าในโลกนี้ไม่มีคนห่วงใยเลย มองไปทางไหนก็พบเจอทางตัน จนหาทางออกไม่ได้ ทำให้บางครั้งท้อแท้ในการดำเนินชีวิต แต่ก็ต้องสู้ต่อไป เพื่อคนที่เรารักและห่วงใย แม้บางครั้งเมื่อต้องการกำลังใจหาได้มี แต่เมื่อได้มองตัวเล็ก ๆ สองคน ทำให้มีกำลังใจสู้ต่อไป แม้ว่าอุปสรรคข้างหน้าจะยากเย็นสักเพียงใดก็ตาม..... ก็จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อคนที่เรารัก......