รวมพุทธพจน์
จากหนังสือ ฉลาดทำใจ
ผู้แต่ง พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดี ๆ ค่ะ
(^___^)
ความแปรเปลี่ยนจากของรักของชอบใจทุกอย่าง จะต้องมี
ฉะนั้นจะพึงหาได้อะไรจากที่ไหนในสังขารนี้
สิ่งที่เกิดขึ้นมีขึ้น ถูกปัจจัยปรุงแต่ง
ล้วนสลายเป็นธรรมดา
เป็นไปไม่ได้ที่จะปรารถนาว่า
ของสิ่งนั้น อย่าเสื่อมคลายไปเลย
หน้าที่ ๒๔
ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุขและทุกข์
สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ ไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน
อย่าเศร้าโศกเลย ท่านจะเศร้าโศก ไปทำไม
หน้าที่ ๒๙
ศรัทธาในพระตถาคตของผู้ใดตั้งมั่นอย่างดี ไม่หวั่นไหว
และศีลของผู้ใดงดงาม เป็นที่สรรเสริญที่พอใจของพระอริยเจ้า
ความเลื่อมใสของผู้ใดมีในพระสงฆ์ และความเห็นของผู้ใดตรง
บัณฑิตเรียกผู้นั้นว่า เป็นผู้ไม่ยากจน
ชีวิตของเขาไม่เปล่าประโยชน์
หน้าที่ ๓๔
มาอ่านอีกค่ะ
(^___^)
ศรัทธาในพระตถาคตของผู้ใดตั้งมั่นอย่างดี ไม่หวั่นไหว
และศีลของผู้ใดงดงาม เป็นที่สรรเสริญที่พอใจของพระอริยเจ้า
ความเลื่อมใสของผู้ใดมีในพระสงฆ์ และความเห็นของผู้ใดตรง
บัณฑิตเรียกผู้นั้นว่า เป็นผู้ไม่ยากจน
ชีวิตของเขาไม่เปล่าประโยชน์
หน้าที่ ๓๔
ศรัทธาในพระตถาคตของผู้ใดตั้งมั่นอย่างดี ไม่หวั่นไหว
และศีลของผู้ใดงดงาม เป็นที่สรรเสริญที่พอใจของพระอริยเจ้า
ความเลื่อมใสของผู้ใดมีในพระสงฆ์ และความเห็นของผู้ใดตรง
บัณฑิตเรียกผู้นั้นว่า เป็นผู้ไม่ยากจน
ชีวิตของเขาไม่เปล่าประโยชน์
หน้าที่ ๓๔
แล้วจะนำมาฝากอีกนะคะ
ทุกข์มีเพราะยึด
ทุกข์ยืดเพราะอยาก
ทุกข์มากเพราะพลอย
ทุกข์น้อยเพระหยุด
ทุกข์หลุดเพราะปล่อย
พระโพธิญาณเถร (ชา สุภัทโท)
หน้า ๓๙
คนนั่งนิ่ง เขาก็นินทา
คนพูดมาก เขาก็นินทา
แม้แต่คนพูดพอประมาณ เขาก็นินทา
คนไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก
หน้า ๔๐
ภูเขาศิลาแห่งเดียว ย่อมไม่หวั่นไหวด้วยลมฉันใด
บัณฑิตทั้งหลายก็ไม่หวั่นไหวด้วยการนินทาสรรเสริญฉันนั้น
หน้า๔๕
แม้กายจะกระสับกระส่าย ก็อย่าให้จิตกระสับกระส่าย
หน้า ๕๒
ภิกษูเกิดมีอาพาธเล็กๆน้อยๆ
เธอ (จึง)มีความคิดอย่างนี้ว่า
เรามีอาพาธเล็กๆน้อยๆแล้ว
มีทางเป็นไปได้ที่อาพาธของเรา
อาจหนักเพิ่มขึ้น อย่ากระนั้นเลย
เราเริ่มระดมความเพียรเสียก่อนเถิด
หน้าที่ ๕๔
คนมีปัญญา ถึงเผชิญอยู่กับความทุกข์
ก็ไม่ยอมสิ้นหวังที่จะได้ประสบความสุข
หน้า๖๓
กาลล่วงเลยไป คืนผ่านพ้นไป
ช่วงแห่งวัยละไปตามลำดับ
บุคคลพิจารณาเห็นภัยนี้ในมรณะ
ควรละโลกามิส มุ่งสู่สันติเถิด
หน้า๗๐
จะมีชีวิตอยู่ ก็ไม่เดือดร้อน
ถึงจะตาย ก็ไม่เศร้าสร้อย
ถ้าเป็นปราชญ์ มองเห็นที่หมายแล้ว
ถึงอยู่ท่ามกลางความเศร้าโศก
ก็หาโศกเศร้าไม่
หน้า๗๑
ข้าพเจ้าไม่มีความชั่ว ซึ่งทำไว้ ณ ที่ไหนๆเลย
เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่หวั่นเกรงความตายที่จะมาถึง
หน้าที่ ๗๔
ข้าพเจ้าไม่มีความชั่ว ซึ่งทำไว้ ณ ที่ไหนๆเลย
เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่หวั่นเกรงความตายที่จะมาถึง
หน้าที่ ๗๔