เมื่อเขา..คิดถึง มข. (KKU In Memory)

รอยอดีต

 เพื่อนของนายบอนคนนี้ ศิษย์เก่า มข. คณะวิทยาศาสตร์  เข้าเรียนเมื่อ พ.ศ. 2536 จบไปแล้วหลายปี ตอนนี้ เขาก็ยังอยู่ที่ขอนแก่น แต่มีความทรงจำและความผูกพันหลายอย่างกับ มข.แม้เวลาจะผ่านมาเป็นสิบกว่าปีแล้ว แต่บางความรู้สึกของเขายังคงเดิม

1. เขามีอาจารย์ที่ปรึกษาที่เอาใจใส่ ดูแลเรื่องการเรียน และเรื่องอื่นๆที่ดีมากๆ จนเขาเกิดความเกรงใจอย่างยิ่ง เพราะเขาทำให้อาจารย์ผิดหวังหลายอย่าง ซึ่งท่านพยายามหาทางช่วยเหลือ ให้คำแนะนำ และพยายามตามไปพบถึงที่พัก แต่ด้วยความผิดพลาดหลายอย่าง ที่สะสมมาเรื่อยๆ ทำให้เขาละอายใจที่จะพบกับอาจารย์ที่ปรึกษาของเขา แม้จนกระทั่งปัจจุบันนี้

2. สิบปีผ่านไป หลายคนแยกย้ายไปตามทางชีวิตของตัว ไปเป็นอาจารย์ตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ความรู้สึกระหว่างเพือนยังคงเดิม และยังคงเกิดความรู้สึก แง่งอน มีอคติ แบบเดิมๆ เหมือนสมัยที่ยังเรียนด้วยกันเมื่อสิบปีที่แล้ว

3. เขา.. ประกอบอาชีพส่วนตัวในตัวเมืองขอนแก่น ว่างๆเขาจะแวะเข้ามาใน มข. มาเดินดูประกาศที่ติดไว้ตามบอร์ดที่ Complex ....ศูนย์อาหารและบริการกลางของ มข. เพื่อมองหาโอกาสหารายได้เสริมเพิ่มเติมจากงานหลักที่ทำอยู่ ซึ่งมีทั้งงานสอนพิเศษ ขายสินค้ามือสอง และหมื่อเข้ามาใน มข. เขาได้แต่มองไปยังตึกที่เคยเรียน คณะที่เคยอยู่จาก Complex แต่ก็ไม่กล้าที่จะแวะเข้าไป เพราะเกรงว่าจะพบกับอาจารย์ที่ปรึกษาที่อยู่ในใจท่านนั้น

มีความผูกพันหลายอย่างที่เกิดขึ้นกับสถาบันเก่าของหลายคนที่นี่ ทั้งศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จในชีวิต และที่ประสบความสำเร็จน้อยลงมา

เวลาผ่านไปกว่าสิบปี เขายังคงมองเห็นเงาในอดีต คิดถึงเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น ดูเหมือนว่า เขายังคงเดิม ไม่เปลี่ยนไปตามกระแสวัตถุนิยมในปัจจุบัน ยังคงเป็นตัวของตัวเองเช่นเดิม และแวะเวียนเข้ามาใน มข.อย่างเงียบๆ แวะเวียนมาพบปะกับเพื่อนที่สนิทกันที่หอพักหลัง มข. ในบางโอกาส......

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี เขายังคงมีความรู้สึกที่ผูกพันกับ มข. เช่นเดิม.....