ที่สุดของชีวิต
คือ มีปัจจัย ๔ อย่างเพียงพอนั่นเอง
มหาเศรษฐีหรือยาจก กินข้าวแล้วก็อิ่ม1มื้อ
เท่ากัน
มหาเศรษฐีหรือยาจก มีเสื้อผ้ากี่ชุด
ก็ใส่ได้ทีละชุด เท่ากัน
มหาเศรษฐีหรือยาจก มีบ้านหลังใหญ่แค่ไหน
พื้นที่ที่ใช้จริงๆ ก็เหมือนกันคือ ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว
เหมือนกัน
มหาเศรษฐีหรือยาจก จะมียารักษาโรคดีแค่ไหน
ยื้อชีวิตไปได้นานเพียงไร สุดท้ายก็ต้องตาย เหมือนกัน
วอร์เรน บัพเฟตต์ (Warren Buffet)
มหาเศรษฐีอันดับสองของโลก
สวัสดีค่ะ
* แม่นแต้ๆ เจ๊า
* สุขกายสุขใจนะคะ
มาอ่านข้อคิดดี ๆ ครับ...
ขอบคุณครับผม...
ขอบคุณท่านพินิตย์ที่แวะมาเยี่ยม และรับทราบ
อิอิอิ
ป้าแดงขา
ลุงอู๊ดมาเมื่อไรคะ น้าจะได้วางแผนรอเลี้ยงข้าว อิอิอิ
รู้สึกเป็นเจ้าบ้านที่ไม่ค่อยดีเลย ไม่ได้ดูแล
เพราะภารกิจบางครั้งก็ทำให้พลาดอะไรหลายอย่าง
อิอิอิ
ไม่ว่ากันเน๊าะ
อย่างไรใจถึงกัน ก็ยินดีระดับหนึ่ง
ธรรมสวัสดีค่ะคุณครูวราภรณ์
ยินดีที่มาเยือนเพื่อ ลปรร กันนะคะ
บางครั้งเราก็ต้องเตือนตัวเองเพื่อไม่ให้จิดฟุ้ง
แต่ถ้าที่ดีที่สุด คือการตามดูจิตให้ทัน รู้จักมันให้ถ้วน
แต่มันก็ชอบไปเที่ยวเรื่อยเลยค่ะ
ครูพรรณาขา
สุขกายสุขใจเช่นกันเจ้า
ลืมบอก "กุ้งแห้งรำแต๊ ๆ เจ้า"
อิอิอิ
ขอบคุณน้องชายครับ
บันทึกของน้องชายมีเรื่องราวดี ๆ ที่พี่เข้าไปอ่านเสมอครับ
คนเราต้องเตือนตนเองเสมอใช่ไหมครับ