เขียนเพื่อบรรยายสภาวะตนเอง ในแต่ละวัน ในแต่ละขณะเพื่อให้เพื่อนกัลยาณมิตรช่วยตักเตือน อาจมีความบกพร่อง ไม่สมบูรณ์ ทางอักขระ และการสัมผัส
ขอน้อมรับการตักเตือนจากทุกท่าน อย่าเพิ่งห้ำหั่นให้ถึงตายนะครับ ด้วยความเคารพในทุกท่านครับ
รู้อะไร ก็ไม่เท่า เฝ้ารู้จิต
จิตเผลอคิด จิตส่งออก จิตกลอกไหว
รู้เล่นเล่น รู้ซื่อซื่อ ค่อยรู้ไป
รู้ทั้งวัน หากรู้หาย ปล่อยกายนอน
จิตกะล่อน จิตหาญกล้า จิตท้าสู้
เพียงเฝ้าดู ไม่สู้ต่อ ไม่สั่งสอน
เหนื่อยเพียงพัก อย่าเห็นแก่ กามกินนอน
เคลื่อน-คลาย-คลอน ค่อยถอดถอน ความเป็น"กู"
ฟุ้งฟุ่งฟ่าม ฟูเฟื่อง ฟุบฟอบแฟบ
ฟายฟูมแฝบ ฝ่อฟุ้ง ฟูเฟื่องฝอง
ฝันฝันไกล ฝันเฟื่อง ฟองฝอดฟอน
ฝันตาหย่อน ท้องตึง ฝันกลางวัน
ตื่นหากรู้ ดูให้ง่าย เพียงเท่านี้
ให้"พอ-D" ดังที่ คำพ่อสอน
พ่ออาจารย์ พ่อใหญ่ พ่อ(พสก)นิกร
พ่อเพียรสอน เพียงพบพาน ความ"พอเพียง"
สวัสดีค่ะ
มาอ่านเพื่อเตือนสติตนเองค่ะ
ความพอเพียง...
ขอบคุณครับ คุณแดง
แนะนำหนังสืออ่านเพิ่มเติมครับ : พอ (สมเด็จพระสังฆราช)
หญิงมีครรภ์ห้ามอ่าน
แล้วถ้าชายมี "คัน" อ่านได้ใช่มั๊ยครับพี่
เจ้าซวงนี่มันกวน "ได้ใจ"เจงเจง ^^