เขียนเพื่อบรรยายสภาวะตนเอง ในแต่ละวัน ในแต่ละขณะเพื่อให้เพื่อนกัลยาณมิตรช่วยตักเตือน อาจมีความบกพร่อง ไม่สมบูรณ์ ทางอักขระ และการสัมผัส
ขอน้อมรับการตักเตือนจากทุกท่าน อย่าเพิ่งห้ำหั่นให้ถึงตายนะครับ ด้วยความเคารพในทุกท่านครับ
อึดอัด ทนทรมาน เลยพาลไล่
อึดอัดแทบ ขาดใจ เลยไล่หนี
อึดอัดแน่น กับความทุกข์ ที่เกิดมี
อึดอัด "อยาก"หลบหนี เหินห่างไกล
อึดอัดทุกข์ ทรมาน รำคาญจิต
บีบคั้นบิด สุดอัดอั้น ทนทานไหว
อยากระเบิด คลายออก แทบขาดใจ
วิบากกรรม ฉันหรือไร "สงสัยจัง"
อาจารย์บอก ค่อยค่อยรู้ อย่า"สู้"-"หนี"
แต่"ฉัน"กล้ำ กลืนเต็มที "อยาก"หนีหาย
เมื่อไหร่หนอ ทุกข์-ช้ำ-โศก โรคกลับกลาย
ห่างเหินหาย ไปจาก"ฉัน" กันเสียที
ยังมี"ฉัน" ตัวผลักดัน การก่อเกิด
"ฉัน"ตัวเชิด ร่วมกำเนิด ทุกข์น้อยใหญ่
"ฉัน"ไม่รู้ ไม่มี"ฉัน" หรือสิ่งใด
"ฉัน"เอะใจ นี่"ฉัน"เอง ที่เพ่งดู
สู้ๆ
ขยันรู้ตัวครับ
รู้ให้เร็วๆ
ตอนนี้ผมรู้ตัวเร็วขึ้นเหมือนกัน
แหม ment นี้ค่อยเกิดสุขเวทนาหน่อยครับ
อย่าลืมหาเครื่องอยู่ให้เหมาะกับจริตด้วยนะครับอาจารย์ เพราะรู้ก็ไม่เที่ยงครับ