พยาบาลบุกสวนป่าพ่อครูฯ (1)
สวัสดีค่ะ วันนี้ขอเล่าต่อ เรื่อง พยาบาลบุกสวนป่าพ่อครูฯ ต่อจากบันทึกที่แล้วนะคะ
พวกเราเดินทางไปถึงสวนป่าพ่อครูบาฯ อ.สตึก จ.บุรีรัมย์ จนได้ ด้วยความอนุเคราะห์จากคุณน้องมะเดี่ยว น้องชายผู้ใจดี
ยิ่งใกล้ไปถึงยิ่งรู้สึกตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจ ไปถึงได้รับการต้อนรับจากพ่อครูบาฯ อย่างอบอุ่น
ผู้เขียนไม่คุ้นเคยกับการกอด เขิน ๆ อยู่ค่ะ ยืนอยู่ใกล้ๆ และแอบถ่ายรูปเก็บภาพประทับใจแต่ละช่วงตามนิสัย และรู้สึกปราบปลื้มยินดีไปกับพี่แก้ว น้องไก่ ที่โผเข้าสัมผัสกับอ้อมกอดของพ่อครูบาฯ
ผู้เขียนรู้สึกตื่นเต้น ดีใจที่ได้เห็นบุคคลที่เคยเห็นอยู่ในเว็บเห็นแบบเป็นตัวเป็น ๆ ได้แต่เคยพูดคุยผ่านการพิมพ์ข้อมูล Comment ลงในบันทึกแสดงความคิดเห็นตอบกันไปตามวาระและสถานการณ์
การทักทายที่อบอุ่น มอบของฝากตามขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมอันดีงามของไทย ผู้เขียนมีข้าวต้มผัดฝีมือแม่ช่วยบรรจงทำให้ เมื่อผู้เขียนบอกว่าจะเอาไปฝากอาจารยฺ คุณครู ที่อยู่สวนป่า ฯ เป็นปลื้มมากค่ะ คุณหมอชอบวิ่ง พี่หมอเจ๊ ป้าจุ๋ม แกะข้าวต้มผัดชิมก่อนเพื่อนและบอกว่าอร่อย ป้าจุ๋มมีคู่แข่งซะแล้ว
สำหรับพี่แก้วก็มีของฝากเช่นกันค่ะ มีขนมและส้มโอ
อ.ขจิต มาร่วมวงด้วย
อ.ขจิต ตัวเป็นๆ ผู้เขียนได้สัมผัสมือกับ อ.ขจิตด้วย มาๆ มาให้จับเสียดี ๆ ดีใจมากเลยค่ะ (เสียดายไม่มีรูปนะคะ)
พ่อครูฯ ถามด้วยความเป็นห่วงทีมเรา พวกเราพูดคุยกันถึงเหตุการณ์อุบัติเหตุช่วงเดินทาง
นั่งพอหายเหนื่อย พ่อครูก็พาเราเที่ยวชมสวนป่า มีพี่หมอเจ๊ อ.ขจิต พาทีมเราเดินเที่ยวสวนครัวด้านหลังบ้าน ทุกพื้นที่ถูกใช้สอย ปลูกพืชผักสวนครัว หลากหลายชนิด เดินไปให้นึกถึงอาหารการกิน จินตนาการได้เลยว่า จะนำมาทำอะไรกิน หลากหลายเมนูมากเลยค่ะ
เดินผ่าน วัว แม่ลูก
ผ่านไปในสวนป่าด้านข้าง จะเห็นต้นกระสัง ออกลูกเป็นมะกรูดบ้าง มะนาวบ้าง ทึ่งจริง ๆ
อ.ขจิต บอกพวกเราดูต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช่โสมหรือ จำไม่ได้แล้วค่ะ
มีต้นหน่อไม้ด้วยนะคะ มีหน่อไม้ด้วย
นี่ไงคะ กระท่อมวิมาน ของ อ.ขิต ค่ะ
คราได้เดินชมสวน สูดโอโซน อยู่กับธรรมชาติ
รู้สึกสดชื่นดีจังค่ะ
ขอจบไว้ก่อนนะคะ
กัญญา