คำอภิธานศัพท์กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ (นาฏศิลป์)
นาฏศิลป์
การตีบท
การแสดงท่ารำตามบทร้อง บทเจรจาหรือบทพากย์ควรคำนึงถึงความหมายของบท แบ่งเป็นการตีบท ธรรมชาติ และการตีบทแบบละคร
การประดิษฐ์ท่า
การนำภาษาท่า ภาษานาฏศิลป์ หรือ นาฏยศัพท์มาออกแบบ ให้สอดคล้องสัมพันธ์กับจังหวะทำนอง บทเพลง บทร้อง ลีลา ความสวยงาม
นาฏยศัพท์
ศัพท์เฉพาะทางนาฏศิลป์ ที่ใช้เกี่ยวกับการเรียกท่ารำ กิริยาที่แสดงมีส่วนศีรษะใบหน้าและไหล่ ส่วนแขนและมือ ส่วนของลำตัว ส่วนขาและเท้า
บุคคลสำคัญในวงการนาฏศิลป์
เป็นผู้เชี่ยวชาญทางนาฏศิลป์ และภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สร้างผลงาน
ภาษาท่า
การแสดงท่าทางแทนคำพูด ใช้แสดงกิริยาหรืออิริยาบถ และใช้แสดงถึงอารมณ์ภายใน
ส่วนขาและเท้า
กิริยาแสดง เช่น กระทบ ยืดยุบ ประเท้า กระดกเท้า กระทุ้ง จรด ขยับ ซอย วางส้น ยกเท้า ถัดเท้า
ส่วนแขนและมือ
กิริยาที่แสดง เช่น จีบ ตั้งวง ล่อแก้ว ม้วนมือ สะบัดมือ กรายมือ ส่ายมือ
ส่วนลำตัว
กิริยาที่แสดง เช่น ยักตัว โย้ตัว โยกตัว
ส่วนศีรษะใบหน้าและไหล่
กิริยาที่แสดง เช่น เอียงศีรษะ เอียงไหล่ กดไหล่ กล่อมไหล่ กล่อมหน้า
สิ่งที่เคารพ
ในสาระนาฏศิลป์มีสิ่งที่เคารพสืบทอดมา คือ พ่อแก่ หรือพระพรตฤษี ซึ่งผู้เรียนจะต้อง แสดงความเคารพ เมื่อเริ่มเรียนและก่อนแสดง
องค์ประกอบนาฎศิลป์
จังหวะและทำนองการเคลื่อนไหว อารมณ์และความรู้สึก ภาษาท่า นาฎยศัพท์ รูปแบบของการแสดง การแต่งกาย
องค์ประกอบละคร
การเลือกและแต่งบท การเลือกผู้แสดง การกำหนดบุคลิกของผู้แสดง การพัฒนารูปแบบของการแสดง การปฏิบัติตนของผู้แสดงและผู้ชม
ความเห็น (5)
สมัยเป็นเด็กน้อย พี่กุ้งเคยรำวงมาตรฐานนะ รำสวยด้วย ครูจึงให้ไปรำบนเวที อิ อิ อ๊ายอาย....
ค่ะพี่กุ้งคงเป็นผู้ชายที่รำสวยที่สุดในโรงเรียน ฮาๆๆๆ
- ลูกศิษย์คุณครูอ้อยเล็กน่ารักจังค่ะ รำได้สวยอ่อนช้อย
- แต่อยากเห็นคุณครูรำ จะดีกว่านะคะ คงสวยไม่แพ้นักเรียน
ครูอ้อยเล็กแขนอวบเกินกว่าจะรำได้สวยอิๆๆๆๆ
