ครูต้อยชอบวิธีการทำงานของพยาบาล
เวลาหมดเวรจะมีการสรุปผลเกี่ยวกับคนไข้
ไม่ทราบเรียกว่าอะไนคะ
และพยาบาลที่จะรับต่อมาก็จะได้ศึกษาเรียนรู้งานที่ตัวเองรับต่อ
เพื่อว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปกับงานที่รับมา
ทำให้สามารถเข้าถึงปัญหาของผู้ป่วยได้ดีมากๆ
การประชุมทั้งก่อนรับงาน และหลังจบงานในแต่ละครั้ง
ทำให้งานเดินหน้า
คล้ายงานของครูที่ต้องสรุปแผนหลังสอน
แต่งานครูเรามีวัฒนธรรมการแลกเปลี่ยนน้อยครั้ง
เนื่องจากงานสอนในแต่ละชั่วโมงแม้จบการสอนไปแล้ว
แต่ครูยังมีห่วงในเรื่องความประพฤติ
การใช้ชีวิตของนักเรียนในแต่ละวัน
ว่าเหมาะสมหรือไม่เพียงไร
และจะให้การแนะแนวอย่างไรเพื่อให้เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืน
พยาบาลช่วยชีวิต ช่วยให้ผู้ป่วยมีสุขภาวะที่สมบรูณ์
ช่วยแบบข้ามภพ ข้ามชาติแม้วันสิ้นใจ
ครูช่วยสร้างทัศนคติบวกให้เด็กน้อยให้เติบโตเข้มแข็ง
มีชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างเหมาะสมและเป็นสุข
อิอิ เหมือนคนละเรื่องเดียวกันนะคะ
เป็น After action review หรือเปล่าคะพี่ครูต้อย
ที่พี่ครูต้อยพูดถึงขอบคุณที่มาเเลกเปลี่ยน อ่านไปก็ขนลุกไปค่ะ
คิดว่าเราก็ได้ทำบุญกันคนละเเบบนะคะพี่ต้อย
สร้างสรรค์เด็กไทยเพื่อสังคมไทยที่ดี
ทีมงานเข้มแข็ง...เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ
ร่วมเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ขอชื่นชม
พี่ เกศขาขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้กุ้งและเป็นกองเชียร์ตลอดมา
Bereavement and spiritual co-ordinator ของระยะสุดท้ายเด็กคือ ..น้องกุ้งสุธีรา พิมพ์รส
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะน้องกุ้ง
อยากให้น้องกุ้งช่วยเขียนสรุปประวัติคนไข้สั้นๆในบันทึกด้วยครับ จะได้มองเห็นบริบทของคนไข้ครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
อาจารย์หมอเต็มขอบคุณมากค่ะ จัดให้เเล้วนะคะ
ทันใจจรังครับ
อย่างนี้ คนอ่านก็จะเข้าใจบริบท มองเห็นวิธีคิดของคนทำงานมากขึ้นนะครับ
ขอบพระคุณสำหรับคำเเนะนำที่ดีมากๆเลยค่ะอาจารย์หมอเต็ม