ห่วงเจ้า..สาวกระโปรงเหี่ยน..

คิดถึงเจ้า..สาวกระโปรงเหี่ยน..

เดินแต่งหน้าทาปากเพราะอยากสวย
ทาปากด้วยสีแดงแห่งสีสัน
ผัดหน้าขาวพราวพริ้งหญิงผ่องพรรณ
เออ!เจ้าฝันถึงอะไรใคร่รู้จริง

จริตกร้านเกินวัยหัวใจกร้าน
ดูเบิกบานผ่านวัยหัวใจสิงห์
เจ้าสวยงามยามเดินเชิญแอบอิง
อกประวิงหวั่นแล้วหนอแก้วตา

ชุดนักเรียนเขียนสวยด้วยวัยใส
แล้วทำไมไยเจ้าเฝ้าใฝ่หา
ตกแต่งกายพรายเพริศบรรเจิดตา
นงพะงา..ลืมแต่งใจ..ให้สวยงาม

ขอเจ้าจงตั้งใจให้แม่นมั่น
แล้วฝ่าฟันปัญหาเจ้าอย่าขาม
โอกาสมีที่ให้ใฝ่ติดตาม
เรียนเถิดยามเจ้าน้อยด้อยอ่อนวัย

เก็บเกี่ยวนำความรู้สู่ปฏิบัติ
แล้วฝึกหัดคัดแต่ดีนี้มาใช้
ไม่รู้จริงหญิงเอ๋ยเผยความนัย
ถามทันใดให้รู้แจ้งแห่งปัญญา

ไว้สำเร็จการศึกษาค่อยหาคู่
ความฝันอยู่ไม่ไกลหากใฝ่หา
มีหลักฐานมั่นคงแล้วนะแก้วตา
มีเวลาหารักแน่..นะแม่คุณ..

คำสำคัญ (Tags): #วัฒนธรรมไทยสูงค่านัก..ให้รักนวล..

หมายเลขบันทึก: 259616เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2009 17:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 12:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน