หนึ่งเดือนผ่านไป
เพิ่งจะครบหนึ่งเดือนเต็มไปเมื่อ 30 เมษายนที่ผ่านมา กับการมานั่งทำงาน ณ Usablelabs
คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ไม่ไว
ใช่ค่ะ ไม่ไวเลยสำหรับเกต ทั้ง ๆ ที่มีงานมากมายเหลือล้นรอให้ทีมงานสะสาง ทั้งการเตรียมงาน GotoKnow Forum ครั้งที่ 1 และงานประจำในหน้าที่ของแต่ละคน สำหรับเกตการเปลี่ยนลักษณะงานก็ทำให้ต้องปรับตัวในระดับหนึ่ง จากที่เคยอยู่บ้านสองอาทิตย์ อยู่ต่างจังหวัดสองอาทิตย์ เดินทางแบบพระอาทิตย์ขึ้น - ตก ไม่ทันนับวันนับคืน นั่งทำงานในห้องเงียบ ๆ คนเดียว แต่ตอนนี้ทุกนาทีทุกชั่วโมง มองเห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ละวินาทีที่ผ่านไป เลยรู้สึกค่อนข้างช้าพิกล รวมทั้งมีเพื่อนนั่งทำงานอยู่ในห้องเดียวกันกว่า 10 ชีวิต ก็ต้องอาศัยการปรับตัวกันไป มนุษย์เป็นนักปรับตัวอยู่แล้ว
ไม่โกหก
อันนี้ไม่เกี่ยวอะไรเลย สำบัดสำนวนเฉย ๆ
แต่ถ้าจะมองอีกมุม คือมุมของเพื่อนร่วมงาน ที่นี่ถือว่า A+ เพราะเพื่อนร่วมงาน รวมทั้งผู้บังคับบัญชานั้นเรียกว่า "สุดยอด" เกตทำงานมา 4 แห่ง เจอแต่ขั้นต้องใช้วิทยายุทธ์ทั้งนั้น ที่นี่เหมือนได้ทำงานอยู่บนสวรรค์เลย แม้ห้องจะเล็ก คับแคบอยู่บ้างสำหรับ 14 คน แต่ก็สุขใจ เพิ่งจะ enlight วันนี้ว่า "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากเป็นอย่างไร"
อยู่ใน Lab ต้องทำอะไร
Healthy.in.th
- แปลข่าวสุขภาพ
(ยังต้องให้พี่สี่ช่วยเช็คอยู่เลย จนวันครบหนึ่งเดือนเต็ม พี่สี่ถามว่า "เมื่อไหร่จะปล่อยได้สักที ยังแปล Severe เป็น Seven อยู่เลย ด้วยความที่ตาลายจัด" แย่นะ เพราะการที่ต้องนั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ แล้วอ่านศัพท์คำหนึ่งเป็นอีกคำหนึ่งนี่ ไม่ถือเป็นข้อแก้ตัวได้เลย)
- เขียนประชาสัมพันธ์ เพิ่มผู้เข้ามาเยี่ยมชม
(เขียนภายใต้บล็อกของพี่สี่)
- Up Load ข่าวของผู้ร่วมเขียนท่านอื่น ๆ เช่น นพ.วัลลภ ที่กรุณาอนุญาตให้ทีมงานนำมาลงได้ตามต้องการ
Feature Story คอลัมน์ รอบรั้วศรีตรัง
งานนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ถนัด การคิดหาประเด็น การใช้ภาษา โอกาสในการทำ Feature Story นี้ ทำให้เกตได้พบและพูดคุยกับบุคลากรคุณภาพของประเทศ ซึ่งมุมมอง วิธีคิด รูปแบบการดำเนินชีวิตที่เราได้สัมผัสนั้น ถือเป็นกำไรชีวิตเลยทีเดียว
การฝึกงานที่นิตยสารสารคดี และการเรียนรู้การทำงานของพี่จอบ หรือวันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ บรรณาธิการบริหารนิตยสารสารคดี ช่วยให้การทำสัมภาษณ์เป็นเรื่องที่ท้าทายมากทีเดียว (ขอบคุณความรู้แบบครูพักลักจำค่ะพี่จอบ)
GotoKnow Forum ครั้งที่ 1
เขียนบล็อกตามที่แม่งาน หรืออาจารย์จันบัญชา ซึ่งแต่ละบันทึกนั้นไม่ง่าย สำหรับเกตล้วนเป็นเรื่องใหม่ทั้งสิ้น อ.ธวัชชัย เคยบอกว่า "บนนามบัตรของพวกเราที่เขียนว่า นักวิจัย / ตำแหน่งงานของแต่ละคนนั้น คำว่า "นักวิจัย ผมหมายความถึงอย่างนั้นจริง ๆ ผมถือว่าทุกคนใน Lab เป็นนักศึกษาที่พร้อมจะเรียนรู้ ศึกษา ค้นคว้าอยู่เสมอ" วันนั้นเกตมองไม่เห็นภาพเท่าไหร่ แต่วันนี้ภาพชัดเจนค่ะ เพราะ Digital Divide / Knowledge divide / 6 Theme of Knowledge Divide that UNESCO have been doing ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องใหม่ที่เราต้องเรียนรู้ พยายามทำความเข้าใจ และถ่ายทอด ไม่ง่าย ไม่ยาก สนุก และเพลิดเพลินทีเดียว เกตเคยฝันไว้ว่าน่าจะได้ทำงานในลักษณะนี้ แล้วความฝันก็เป็นจริง
งานเขียนอื่น ๆ เช่น ความกล่าวรายงานในพิธีเปิดงาน GotoKnow forum / คำกล่าวเปิดงานสำหรับประธานในพิธี / ช่วยน้อง ๆ เรื่องงานเขียนประเภทต่าง ๆ (เท่าที่พี่จะมีความสามารถ)
สิ่งที่ได้เรียนรู้นอกจากที่กล่าวมาแล้ว ยังรวมถึง เรื่องทางเทคนิคเกี่ยวกับคอมพิวเคอร์ทั้งหลาย ทีมน้อง ๆ โปรแกรมเมอร์ใจดีช่วยสอน ช่วยแนะ (หวังว่าสักวันน้อง ๆ จะเปิดสอนเฉพาะกิจให้พี่เกต คนที่ไม่รู้เรื่องการเขียนโปรแกรมเลย พอจะอธิบายคนอื่นต่อไปได้บ้าง)
อย่างที่ว่าค่ะ หนึ่งเดือนผ่านไป ไม่ไว ไม่โกหก
แต่มีความสุข จนคนที่บ้านแอบอิจฉา
พบกันใหม่ แม้ชาติไม่ต้องการ แต่ก็จะมารับใช้!!
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะคุณดุสิต
สวัสดีค่ะ
แวะมาให้กำลังใจครับผม
ขอบคุณค่ะ ครูคิมและคุณอำนวย สุดสวาสดิ์
จะอย่างไรก็ตาม พี่ก็ยินดีมากที่ฝันนั้นเป็นจริง
เปลี่ยนเกียร์ เดินหน้า และลุยค่ะ อิอิ ระวังข้างหน้าทางคดค่ะ
โชคดีที่ยังมีเบรคค่ะ Krutoi
มาชื่นชมคนทำงานครับ ทำงานอย่างมีความสุข สนุกกับการทำงาน
ขอบคุณค่า คุณบวร
เช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คนทำงานเช่นคุณบวรเช่นกันค่ะ :)
ดีใจที่่อยู่กับพวกเราแล้วมีความสุข อิอิ :-)
เวลาทำงานอะไรแล้ว สนุก เวลาจะผ่าไปอย่างรวดเร็วเสมอค่ะ
เห็นด้วยค่ะคุณ Sasinand
การทำงานที่ usablelabs ไม่ใช่ว่าไม่สนุก แต่ลักษณะงานที่ต่างกัน ทำให้ต้องปรับตัว เท่านั้นเองค่ะ
สวัสดีค่ะ ชอบจัง
พบกันใหม่ แม้ชาติไม่ต้องการ แต่ก็จะมารับใช้!!
อิอิ ช่างเขียนจังเลยค่ะ ประโยคนี้แปลกมากค่ะ
น้องเกตเขียนบันทึกได้ทั้งมีเนื้อหาและอ่านแล้วได้ความรู้สึกว่า น้องน่ารักจังไปด้วยเลยนะคะ อย่างนี้ต้องเขียนให้อ่านกันได้บ่อยๆนะคะ ขอบคุณค่ะ
งานแบบน้องเกต เป็นงานในฝันของพี่เชียวนะคะ (คงมีอีกหลายคน)
คุณวิทยา แห่งสารคดี เป็นนักเขียน นักทำงานที่ยิ่งใหญ่ โอกาสดีจริง ๆ ค่ะที่ได้ใกล้ชิด ได้ดูแบบการทำงาน
พี่เคยได้นั่งชิด คุยแบบหัวเข่า-ชิดหัวเข่า(เป็นงานบายศรีสู่ขวัญนักเรียนที่เข้าค่ายวรรณกรรม ของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ค่ะ) อย่างอบอุ่นกับนักเขียนในดวงใจ เพื่อถามและฟังเป็นความรู้....อยากรู้จัง ว่าเขียนรื่องที่ ธรรมดา ๆ ให้เป็นเรื่องน่าอ่าน น่าขบคิดได้อย่างไร
คุณจำลอง ฝั่งชลจิตร ค่ะ..อดีตนักเขียนซีไรท์ท่านหนึ่ง
อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เช่นกัน
ท่านมี ความเป็นนักกวีศรีสยามอยู่ทุก..ห้วงเวลา
อืม พี่ว่า สนุก อบอุ่นค่ะ สิบสี่ชีวิต ภายในห้องทำงานแสนสุข
แล้วจะมาเยี่ยมอีกค่ะ
ขอบคุณมากค่ะพี่โอ๋
น้อมรับคำชมกลับมาอมยิ้มคนเดียวค่ะ และพยายามจะเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า ได้รับคำชมแล้วต้องจับเก้าอี้ไว้ให้มั่น ๆ (ประเดี๋ยวจะลอย และเหลิง) เกตยังต้องมีอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้ และขอคำแนะนำ รวมทั้งสั่งสมประสบการณ์ค่ะ
ที่น่าสนใจ เกตเพิ่งพบผู้อ่าน ที่นอกจากจะอ่านเอาเรื่อง (อ่านเพื่อรับเนื้อหาสาระแล้ว) ไม่ค่อยจะพบผู้อ่านแบบพี่โอ๋ ที่อ่านแบบ "รู้สึก" ด้วย หลายครั้งที่เกตเคยนำความ "รู้สึก" ที่ได้จากการอ่านมาแลกเปลี่ยนกัน พบว่า เพื่อน ๆ หาว่าเราชอบเพ้อ และช่างฝันจนเกินไป
"แต่ความฝัน นำมาซึ่งความจริงมิใช่หรือ"
อมยิ้มบอกลาอีกครั้งค่ะ :)
งานในฝัน กับงานจริง ๆ อาจจะต่างกัน แต่เราก็แอบทำงานในฝันได้บ้าง ถ้าไม่กระทบกับงานประจำในชีวิตจริง และเชื่อว่าคุณภูสุภา ก็กำลังทำงานตามความฝันของตนเองเช่นกันค่ะ
หากมีเวลาคงได้พบพูดคุย ประสา คนพูดภาษาเดียวกันค่ะ
เดี๋ยวย้ายห้องใหม่ เราก็ไม่ได้นั่งมองหน้ากันแล้วนะ เพราะพี่ไปนั่งติดผนังกับป้าพี่สี่ตรงมุมห้องเลยโน่น ส่วนเก๋เคว้งคว้างอยู่กลางห้องไปเลย อิอิ
มีกุมารทองไห้บูชาครับเป็นองค์ครูรุ่นแรกเนื้อแร่เหล็กน้ำพี้ล้วน และมีกุมารคู่บารมีกุมารนี้อาจารย์จะสร้างเฉพาะบุคล โดยจะเชิญเทพที่เคยผูกพันกันมาก่อนมาเกิดเป็นกุมาร คือไครจะบูชาทีจึงสร้างท่านไม่นิยมสร้างตั้งไว้นะ และมีน้ำมันมนต์ทางเมตตามหานิยมมหาเสน่ห์ชื่อ น้ำมันมหาราชเสน่ห์ และไช้แล้วศัตรูจะกลายเป็นมิตร โทษถึงตายก็มิตายแล
ชีวิตเราจะมีสีสรรก็ต่อเมื่อมีอุปสรรคหากมีแต่ราบลื่นมันจะจืดชืด อุปสรรคและปัญหาคือรสชาติของชีวิต ท้อได้แต่อย่าถอยเป็นกำลังใจไห้ทุกคนนะ
เพิ่งเคยเข้าเจอเจ้าของบล็อกนี้ครั้ง
ดีจัง
เปนคนใต้ชะด้วย
แฮๆๆ
มีอุดมการณ์ ดูจิงจังดีจังคับ
ชอบ มีไรให้อ่านเยอะเยะเลย
แอบเอาไปใช้ด้วยเเระ
ขอบคุงคราบๆๆๆๆไม่ได้ขโมยน๊าคับ
อิอิ อ่านแล้วชอบ
สวัสดีค่ะ พี่นกแวะมาชื่นชม สาวน้อยคนเก่งค่ะ เก่งจริงนะ ตัวแค่เนี้ย
ขอบคุณค่ะพี่นก