วิถีแห่งการภาวนา(5)...รู้จักตัวเองเพียงใด....
สวัสดีครับ
การเดินทางของชีวิตทีผ่านมา 10 วันเป็นการเดินทางจริงๆ ทั้งการเดินทางภายใน และการเดินทางของกาย...
ขับรถพาครอบครัวจากปายไปประชุมที่พัทยา แล้วกลับสุรินทร์ แล้วมาแม่ฮ่องสอน
เป็นการเดินทางที่ยาวนาน เพราะว่าคืนแรกแวะนอนที่ตาก ตอนกลับนอนที่พิดโลก
การเดินทางครั้งนี้ก็เกิดการเห็น....
ทั้งการเห็นภายนอกและเห็นภายใน...
เมื่อเราเดินทางนั้นเกิดผัสสะมากมาย ที่ไม่เหมือนเดิมที่เราอยู่ ทำให้เห็นสิ่งที่อยู่ในใจผุดขึ้นมาใหม่ๆ
หรืออาจจะเป็นของเดิมที่ซ่อนอยู่....ทำให้เราได้เห็นชัดขึ้น...
แต่เป็นการเห็นภายใต้สภาวะใหม่ของจิตที่เริ่มเรียนรู้ที่จะจัดการ ทันต่อสิ่งที่เกิดขึ้น...
เป็นประโยชน์ของการเดินทาง..อีกแบบหนึ่ง กับการฝึกฝนตนเอง...
สิ่งที่เห็นชัดๆคือ การเกิดขึ้นของจิต ทั้งกุศลและอกุศล สลับกันไป...
แต่การปฏิบัติของเราต่อสิ่งที่เกิดขึ้นคือ เรามีหน้าที่เพียงรู้....แล้ววาง...
บางเรื่องเราก็วางได้เร็ว บางเรื่องเราก็วางได้ช้า...ตามสภาวะ ตามความสามารถขณะนั้นๆ
....
แต่ก็ได้บทสรุปว่า การเห็นตัวเองที่แท้จริง การเรียนรู้ภายในเราเอง การเข้าใจสภาวะ ธรรมชาติของเรานั้น
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย...
แต่ประโยชน์ของการเห็นตนเองนั้นมีมากมายอย่างยิ่ง
เพราะสิ่งที่เห็นอาจจะมีทั้งดีและไม่ดี ยอมรับเข้าใจ เพื่อที่จะได้ปรับปรุงต่อไป....
...พระอาจารย์รูปหนึ่งท่านให้ข้อคิด ขณะที่ได้สนทนาธรรมกับท่านในการเดินทางครั้งนี้นั้น...
...ท่านแนะว่า...โยม อาตมาว่ามันขึ้นกับปัญญาบารมีของแต่ละคนเหมือนกันนะ ถ้าสติปัญญามีมาก สะสมมากก็คงจะเข้าใจเร็ว ถึงเร็ว ของอย่างนี้ต้องอาศัยปัญญา....
...เป็นการสนทนาธรรมที่วัดบูรพาราม สุรินทร์... ขณะที่ผมพาคุณพ่อ-คุณแม่และครอบครัวไปกราบพระธาตุของหลวงปู่ และโชคดีมากครับ ที่มีการอัญเชิญพระบรมสารีริกขธาตุมาบูชาที่วัดนี้พอดี...
...ก่อนนั้น3 วันก็โชคดีมากครับที่ได้ไปฟังธรรมครั้งแรกกับหลวงพ่อ ที่สวนสันติธรรม
... คนแน่นมาก...ผมต้องนั่งติดประตูศาลา...
...มองเห็นท่านไกลๆ แต่ก็ตั้งใจฟัง ศึกษาคำสอน และได้เรียนรู้จากการบ้านและคำสอนของท่านมากมายครับ
...เห็นคนที่ส่งการบ้านก็มีหลายระดับ ท่านก็เมตตาทุกๆคน...
...วานนนี้กลับมาก็เปิดประทีบส่องธรรมเพื่อทบทวนและเรียนรู้ ฟังใหม่ทุกครั้งเป็นรอบที่...ก็เหมือนได้เรียนใหม่ทุกๆวัน....
....คำสอนท่านฟังซ้ำๆได้ไม่เบื่อเลย เพราะเราจะได้สิ่งที่ใหม่ๆกับจิตเสมอ....
... คิดอีกแบบ จิตเราฟังแต่เรื่องที่ไร้สาระทั้งชาติ มาฟังเรื่องราวที่ดีๆ ...
... แม้การเดินทางอาจจะไม่ราบเรียบ สวยงาม
...แต่ก็เป็นการเดินทาง... และยิ่งแน่วแน่ในเส้นทางสายธรรม
...และน่าจะเป็นทางเดียว ทางเอกของผู้คน...ที่มองเห็นวาระนี้ของตนครับ
ความเห็น (7)
สาธุค่ะ สบายดีนะคะ ปาย อากาศเป็นไงบ้างคะ
สวัสดีครับ คุณหมอ
มาขอชวนคุณหมอเพื่อเข้าร่วมใน CoP คนชอบดูจิตดูใจครับ
ตอนนี้มีสมาชิกขั้นก่อการประมาณ 5-6 ท่าน
ซึ่งผมรวบรวมไว้ใน Planet ดูกาย...ดูใจแล้วครับ
http://www.gotoknow.org/planet/sati
อยากจะให้เป็นชุมชนเล็กๆ ที่คอยแลกเปลี่ยนกันในเรื่องของแนวปฏิบัติการดูกาย ดูใจ แจ้งข่าวสาร หรือให้กำลังใจกัน
ถ้าคุณหมอสนใจจะสื่อสารกันในกลุ่มให้ใกล้ชิดขึ้นก็กรุณาแจ้ง e-mail คุณหมอให้ทราบด้วยนะครับ
ผมจะลองรวบรวมไว้ เพื่อ update ข่าวสารกัน เช่นเวลามีใครโพสท์บันทึกใหม่ๆ จะได้ติดตามกันใกล้ชิดขึ้นครับ
email ของผมคือ [email protected] ครับ
ขอบคุณครับ
เปลี่ยนสถานที่ เจอผู้คนต่างถิ่น
ใจเราก็อาจแปลตามพลังแถบนั้น
การดูการดูจิต ก็น่าจะแปรผันตามกัน
สวัสดีค่ะ คุณหมอ
- คงจะจริงค่ะ ...ท่านแนะว่า...โยม อาตมาว่ามันขึ้นกับปัญญาบารมีของแต่ละคนเหมือนกันนะ ถ้าสติปัญญามีมาก สะสมมากก็คงจะเข้าใจเร็ว ถึงเร็ว ของอย่างนี้ต้องอาศัยปัญญา....
- เพราะสังเกตตนเองว่าไปไม่ถึงไหนสักที วนเวียนตั้งต้นใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ท้อนะคะ แต่น้อยใจในวาสนาตัวเองเท่านั้น
- คุณหมอค่ะ ทำไมอกุศลถึงผุดขึ้นมาในจิตของเราง่ายมากแต่กุศลต้องคอยชักจูงอย่างลำบากละคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับกัลยาณมิตรทุกท่าน...
ขอบคุณครับที่ร่วมแบ่งปัน...
ทุกความเห็นล้วนเติมเต็ม หล่อเลี้ยง
ให้การเดินทาง..
คุณครูครับ...
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ...
มันเป็นสภาวะของเรา...แต่ก่อนผมไม่ค่อยยอมรับ อยากหนี เกลียดชัง ไม่ยอมรับ เก็บกด บีบคั้นและทุกข์กับมันมากครับ...
..
แต่มันก็ไม่หายไปไหน ยังคงมีอยู่และอาจจะมากขึ้น....
แต่คิดว่าอาจจะเริ่มมาถูกทางครับ...
หลังการตามรู้ ตามดูสิ่งต่างๆที่มันผุดขึ้นมาในใจของเรา....ทันบ้างไม่ทันบ้าง
เหมือนมันจะค่อยๆจางคลายไป..บ้างครับ..
ลองดูนะครับ แล้วมาเเบ่งปันกัน
ผมก็ฝึกอยู่ครับ...
