ความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงความรู้ด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ (Digital Divide)
เห็นคำยาก ๆ คำนี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว คันไม้คันมืออยากพิมพ์อยากเขียน ร่วมเสวนาเรื่องนี้บ้างค่ะ
ติดว่า มีคิวไปนำเสนอผลงาน(ทางการแพทย์)ของตัวเองสองเรื่อง(ยาว)
จึงผัดผ่อน คุณน้องสี่ซี่เจ้าของบันทึกเชิญชวน และชาว usable lab ที่น่ารัก ขยันขันแข็ง
*ได้รับจดหมายอิเล็คโทรนิคเชิญชวนไปงาน Gotoknow Forum แล้วนะคะ ขอขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ยังจัดงานการทั้งสามคน พ่อแม่ลูกไม่ลงตัว ถ้าไปจะไปกันทั้งสามคน ค่ะ ชอบทำอะไรเป็นทีมค่ะ
อิ อิ*
เมื่อพอมีเวลา อ้าวความคิดที่ร่าง ๆ ไว้ในสมอง ชักรางเลือน
เอ่ยปากถามลูกชาย สิบขวบแล้ว น่าจะเป็นเป้าหมายด้วย ในหัวข้อสัมมนาเรื่องนี้
แม่”น้องครับ น้องคิดว่าน้องมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างต่อคำ ๆ นี้ Digital divide ”
ลูก”การแบ่งแยกเกี่ยวกับสิ่งที่, ภาพ, ข้อมูลที่คอมพ์พิวเตอร์สร้างมาหรือ แม่”
แม่”อืม...”
แม่”อืม...ความหมายอื่น ๆ ล่ะ น้องคิดถึงอะไรอีกบ้าง” ชอบฟังความคิดลูกค่ะ
ลูก”การแบ่งแยก..ด้วย..สิ่งที่เกี่ยวกับการใช้นิ้ว, เอ หรือสิ่งที่เกี่ยวกับหน่วยพื้นฐานของตัวเลขพื้นฐาน..”
แม่..”อืม.."จริง ๆ งง ค่ะ
ในใจกำลังคิดเห็นด้วยว่า แปลอย่างนี้ก็ได้ นิ
เอาล่ะเฉลยให้เขาฟังโดยการดึงตัวมาหอมสักฟอดใหญ่ แล้วให้อ่านบันทึกพี่สี่ซี่
“อ๋อ น้องเคยอ่านเจอแล้ว” เขาชะแว้บ ๆ มา โกทูโนอยู่เหมือนกัน
“น่านแหละ เกี่ยวกับเด็กวัยลูกนะ ไหนลองคิดมาหน่อย”
จากนี้ไปเป็นถ้อยคำ ข้อความ ความคิดเห็นที่ถอด เรียบเรียงจากเด็กเริ่มเข้า วัยรุ่น(สิบขวบ)ค่ะ
คอมพิวเตอร์นะแม่ น้องเคยคุยกับพ่อมาบ้าง พ่อบอกว่า ไทยเราเรียกว่า เครื่องสมองกล เดิมในอดีตใช้กับงานวิจัยทางสถิติ ประมวล วิเคราะห์ข้อมูล แทนเครื่องคิดเลข ไม้ slide rule ฯลฯ
(พ่อยังติดค้างลูก ยังอธิบายไม่หมด)
ถ้าน้องคิดเองนะ น้องคิดว่า เครื่องคอมพ์พิวเตอร์ถูกสร้างโดย คน
ดูเผิน ๆ เหมือนเป็น หุ่นยนต์ ที่ฉลาด และทำอะไร ๆ ให้เราได้หลายต่อหลายอย่าง
แต่น้องคิดว่า ถ้าคนหรือมนุษย์เป็นคนสร้าง คอมพ์พิวเตอร์
อย่างไรเสีย คนหรือมนุษย์ซึ่งเป็นผู้คิด ก็ต้องฉลาดเหนือ สิ่งที่เราสร้าง
ไม่รู้นะแม่ น้องเทใจให้ “ตรรก” ตรงนี้ก่อน
เดี๋ยวน้องจะค่อย ๆ คิดต่อว่า จริง ๆ แล้ว
คนหรือมนุษย์ ฉลาดเหนือสิ่งที่ตัวเอง สร้างขึ้นมาจริงหรือเปล่า
น้องไม่แน่ใจเหมือนกัน ยิ่งพักนี้ ที่พ่อให้พี่จ้อย(ครูสอนการเขียนโปรแกรมคอมพ์พิวเตอร์ส่วนตัว)มาสอน น้องยิ่งเห็นว่า คอมพ์ นี่มันฉลาดมาก ๆ เลย
ถ้าเรารู้ภาษาของมัน HTML(แม่สะกดผิดมั้ยเนี่ย), CS, ภาษา binary(...และอะไรอีกบ้าง แกะไม่ทันค่ะ) เราจะทัน..มัน มั้ย
น้องต้องขอเวลาศึกษา แล้วค่อยมาตอบแม่ใหม่
“เดี๋ยว ๆ “
“ถ้าตอบแบบง่าย ๆ ก่อนน่ะ ลูก ลูกคิดว่า ถ้าคนเราบางคน หรือเด็กนักเรียนคนไหนไม่มีคอมพ์พิวเตอร์ ลูกคิดว่าเขาจะเกิดการเหลื่อมล้ำกับการเข้าถึงความรู้หรือเปล่า”
“อ๋อ แน่นอน คนไหนไม่มีเค้าจะช้ากว่านะแม่ ช้ากว่าในการที่จะเข้าถึงการค้นคว้า เช่นค้นหัวเรื่องที่สนใจ”
“แต่แม่ครับ ถ้าคู่เทียบเป็นหนอนหนังสือ ไม่แน่นะ แม่”
“ทำไมล่ะครับ” แม่อยากรู้แนวคิดเห็นเขาจริง ๆ ตื๊อต่อทั้งที่เขาเริ่มง่วง
“เก้าะ แม่ เด็กไทยที่อ่านภาษาอังกฤษได้ดี ๆ ไม่เยอะมากนัก
สอง แม่บอกน้องเองว่า บางอย่างที่มีคนเขียนไว้ ใน website ยังเชื่อถือทั้งหมดไม่ได้
เช่นคำศัพท์ภาษาอังกฤษ น้องเชื่อแม่แล้วว่า ใช้ search engine ได้เวลาเราอยากรู้ด่วน ๆ
แต่ถ้าเราเปิด Dictionary โอ๊ยแม่ เราได้ศัพท์ในหน้านั้นอีกหลายคำเลยล่ะ”
“แม่ พรุ่งนี้คุยต่อ แม่อย่าเขียนเกินน้องพูดนะ ขอนอนก่อน"
ว่าแล้ว ภู..วายฟาย(ฉายาเขาที่โรงเรียนค่ะ)
ก็หลับไปง่าย ๆ เนื่องจากสามวันมานี้ เราสามคนไปร่วมงานประชุมวิชาการที่เมืองชายทะเล ว่ายน้ำ วิ่ง และกินอาหารทะเลกันเปรม
เขาจึงหลับง่ายเช่นนี้ และเรื่องนี้จึงต้องมีตอนต่อค่ะ
เป็นเรื่อง เป็นราว แม่ลูกคู่นี้
อ่านไปยิ้มไปครับ
น่ารักมากๆเลยครับ บรรยากาศที่อบอุ่น กรุ่นไอรักที่ลดความเหลื่อมล้ำทางหัวใจ บันทึกนี้ผมให้คะเเนนความ"อิ่มอุ่น" เต็มสิบ ครับ
สวัสดีครับ
แสดงว่าน้องชอบเปิดพจนานุกรมเป็นเล่ม มากกว่าแบบอิเล็กทรอนิกส์
เปิดพจนานุกรมนี่สนุึกอย่างที่น้องเขาบอกจริงครับ ;)
ใครจะซื้อ talking dict แพงๆ ผมจะแนะให้เอาเงินไปซื้อพจนานุกรมคงได้หลายเล่ม (ชนิดที่ละเอียดกว่า) แถมยังมีเงินเหลืออีก
ป.ล. ตกลงว่าเขียนเกินที่น้องบอกหรือเปล่านะ อิๆๆๆ
กำลังจะนอน โดน..แซว
เขียนน้อยกว่าที่เขาพูดค่ะ โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับคำอธิบายของพ่อต่อลูกเรื่องเครื่องคอมพ์ ได้ยินแว่ว ๆ ว่า คอมพ์สมัยแรก ๆ ขนาดใหญ่เท่ากับอาคารหนึ่งอาคารเชียวล่ะ
จริงหรือ คะ???
แม่ ไม่รู้จริง ๆ
อ้อ เรื่องพจนานุกรมนี่ แม่..พี่เองน่ะ ชอบมาก ๆ
ขอเฉลยว่า ตอนเล่นเกมของอาจารย์ธ.วัชชัย พี่เปิดพจนานุกรมคำเดียวนะคะ
พจนานุกรม..นี่คือหนังสืออ่านเล่นของพี่ค่ะ
เฉพาะพจนานุกรมไทย..นะคะ dictionary ภาษาอังกฤษ มิบังอาจเจ้าค่ะ
น่ารักจังค่ะ รอตอนต่อไปค่ะ
พี่และลูก คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง ยกเว้น เรื่องเครื่องสมองกล เขานี่แหละ ที่เราไม่ค่อยรู้จริง ๆ
เรื่องที่คุย จิปาถะ เรื่องความรักในวัยเกือบวัยรุ่น เราก็เคยคุย
เรื่องเพศศึกษา คุยแหย่ ๆ กรุยทางรออีกหน่อยต้องพึ่งคุณพ่อ ให้คุยต่อ ;P
เรื่องทางธรรม คุยบ่อยมาก ๆ จนบาง..บ่อยครั้งที่..โดน..แซวกลับ.."ปล่อยวางบ้างแม่ หายใจเข้าช้า ๆ ลึก ๆ หายใจออกช้า ๆ ตามลมหายใจ..นะแม่นะ"
"แล้วฟังน้องหน่อย"..ดูเขาสิคะ
มีอีกค่ะ
บันทึกนี้ผมให้คะเเนนความ"อิ่มอุ่น" เต็มสิบ ครับ
ชอบประโยคนี้จัง ขอบคุณค่ะ น้องเอก
*ถ้าเรารู้ภาษาของมัน HTML(แม่สะกดผิดมั้ยเนี่ย), CS, ภาษา binary(...และอะไรอีกบ้าง แกะไม่ทันค่ะ) เราจะทัน..มัน มั้ย*
HTML ลูกบอกว่าเป็นภาษา webpage
CS แม่ฟังผิด ต้องเป็น ภาษาC plus
ภาษา binary เป็นภาษาที่คอมพ์พิวเตอร์เข้าใจ
นี่คุณลูกตื่นมาบอกให้แม่แก้ไข แต่เจ้าตัวพูดสั้น ๆ แล้วไปดื่มนมก่อน...
แม่ยังไม่เข้าใจเลยค่ะ เรื่องภาษาเหล่านี้
ผู้รู้ ผ่านมากรุณาเล่าสู่กันฟังหน่อยค่ะ ;P
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ(ที่น่ารักของศน.อ้วน)
น่ารักมากค่ะ..
หากอยู่ใกล้ก็จะขอกอดน้องภู..วายฟายบ้างค่ะ
ฉลาดคิด ฉลาดพูดจังค่ะ..
แบบนี้ก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำได้สบายๆเลยนะคะ
รู้ทันโลก..แต่ไม่ทิ้งชีวิต
รู้ภาษา HTML แต่ชอบที่จะเปิดพจนานุกรม ด้วยเหตุผลสุดยอดค่ะ "เราได้ศัพท์หน้านั้นอีกหลายคำเลยล่ะ"
นักอ่านตัวจริง... นะคะเนี่ย ..ต้องถูกใจคุณครูธวัชชัยแน่ๆ
เด็กไทยขณะนี้อ่านหนังสือน้อยลง..ไม่อดทนในการอ่าน
คอมพิวเตอร์จึงเป็นเครื่องมือที่ตอบสนองความต้องการได้อย่างชะงัดนัก
เป็นปัญหาระดับชาติทีเดียวค่ะ..
หากได้อย่างน้องภู..สักครึ่งประเทศ
อะไรจะเกิดขึ้นคะนี้..ยังคิดไม่ออก
จะรออ่านอีกค่ะ..
คุณหมอสบายดีนะคะ
เหนื่อยไหมคะ..ได้พักบ้างแล้วใช่ไหมคะ
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมอเล็ก
มาดูน้องคนเก่งกับคุณแม่น่ารักค่ะ
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากค่ะ
เป็นการอธิบายเรื่องความเหลื่อมล้ำทางความรู้จากคนอายุน้อยที่สุดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอโทษค่ะ
ฝากบอกน้องภู..วายฟาย ว่าพี่สี่ขอบคุณค่ะ ^___^
สวัสดีค่ะคุณหมอ
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากค่ะ เสียดายจังค่ะที่คุณหมอไม่ได้มาร่วมงานด้วย แต่เอาไว้โอกาสหน้านะค่ะ ขอบคุณสำหรับบทความเกี่ยวกับ Digital Divide ค่ะ และเป็นมุมของน้องที่ถ่ายทอดออกมาด้วยความคิดของเขา ดีจังเลยค่ะ ^_^
คุณอ้วนคะ
กลัวว่าเส้นรอบวงแขนของคุณอ้วน จะกอด น้องภูไม่ครบรอบ
ฮิ ฮิ เขาเพิ่มน้ำหนักตัวเร็วเกินไปในปิดเทอมนี้ เพราะ อ่านหนังสือ(ที่อยากอ่าน) นั่งเรียนคอมพ์...อย่างกระหาย
จริงค่ะ เขาอ่านหนังสือด้วยอัตราเร็วมาก
เคยลองแอบแข่งกับเขา(ไม่บอกเขา) ในร้านหนังสือ เพื่อเลือกหนังสือก่อนซื้อจริง
เขาอ่านแบบ skim and scan ได้เร็วกว่าเราค่ะ
** รู้ภาษา HTML แต่ชอบที่จะเปิดพจนานุกรม ด้วยเหตุผลสุดยอดค่ะ "เราได้ศัพท์หน้านั้นอีกหลายคำเลยล่ะ"
นักอ่านตัวจริง... นะคะเนี่ย ..ต้องถูกใจคุณครูธวัชชัยแน่ๆ
เด็กไทยขณะนี้อ่านหนังสือน้อยลง..ไม่อดทนในการอ่าน
เรื่องภาษาคอมพ์เขายังเรียนรู้ไม่จบ แต่ครูคนสอนว่า มีแวว ๆ รอดูต่อไปน่ะค่ะ
เรื่องชอบอ่านหนังสือ ผ่าน พ่อและแม่สบายใจขึ้นมาขั้นหนึ่ง
เขางงมาก กับจดหมายฉบับหนึ่งที่พ่อเขียนไปให้เขา ในนั้นบอกว่าเด็กไทยอ่านหนังสือน้อยมาก
เขา-ลูกชายบอกว่า เสียดายแทน
เรื่องนี้ยกเครดิตให้คุณพ่อค่ะ พ่ออ่านทุกคืน ลูกเห็นตั้งแต่เล็ก ๆ ค่ะ
ขอบคุณครูอ้วนนะคะ
สวัสดีค่ะ
สนับสนุนในการอ่านพจนานุกรมไม่ว่าไทยหรืออังกฤษ ส่วนตัวชอบมากแต่เด็ก อ่านไปเรื่อยๆ จนหมด บางทีก็เจออะไรแปลกๆ ที่เราไม่เคยรู้ confirm ว่าพจนานุกรมนี่อ่านได้ค่ะ ไม่ใช่ไว้เปิดหาคำอย่างเดียว : ) ตอนหัดภาษาฝรั่งเศสก็เปิดไล่อ่านทีละคำเหมือนกัน แต่ยังอ่านไม่หมดค่ะ พออ่านพจนานุกรมแล้วก็ขยับมาอ่านสารานุกรม มีหลากหลาย อ่านแล้วได้ประโยชน์ทั้งน้านค่ะ
ขออนุญาตแนะนำกิจกรรมยอดฮิตของบ้านเรา เกมทายชื่อเมืองหลวงหรือประเทศ เล่นสลับกัน ถามชื่อเมืองว่าอยู่ประเทศไหน กับถามชื่อประเทศว่าเมืองอะไรเป็นเมืองหลวง แล้วพอเบื่อก็ขยับไปเล่นอย่างอื่นที่ได้ความรู้แทรกเข้าไป เช่น ไล่บอกชื่อแมลงชนิดต่างๆ สัตว์ป่า สัตว์น้ำ ฯลฯ เด็กชอบเล่นเกมค่ะ แข่งกันจะสนุกมาก บ้านนี้อาซานครองแชมป์ ไม่ยอมอ่อยให้แน่นอน ของแบบนี้ต้องโค่นบัลลังก์ด้วยความสามารถตัวเอง จบเกมทีไรน้องทีมชักดิ้นชักงอเพราะความแค้น ฮี่ๆๆ อีกสิบปีค่อยมาล้างแค้นก็รอไหว ไว้โตกว่านี้อีกหน่อยจะหลอกให้ท่องตารางธาตุกับพวก Animal Kingdom มาแข่งกับเรา ได้เรียนเคมีกับชีววิทยาซึมเข้าไปผ่านการเล่น รับรองว่าท่องเป็นบ้าเป็นหลังเพราะอยากเอาชนะ ^ ^ ส่วนอาออยก็ชอบเล่าประวัติศาสตร์กับพวกรามเกียรติให้ฟัง จนตอนนี้ชักรู้เยอะ วันก่อนย่าไล่ไปนอนโมโหใหญ่ บอกว่าดูหนังอยู่ (กำลังฟังอาออยเล่า คงรู้สึกมันเหมือนดูหนังเลยพูดผิด หัวเราะกันทั้งบ้าน 555)
พี่ศศิ คะ ตอนสองกำลังจะมาค่ะ ตอนนี้เป็นเรื่องพ่อ-ลูกเค้าคุยกัน..แน่ะมีโฆษณา
ช้าหน่อยเพราะช่วงนี้"งานเข้า" สำนวนวัยรุ่นนะคะ เผื่อคุณน้องซานแว้บมาแซว
งานเข้าทั้งงานประจำ งานอาสา งานอยู่บุญ
คล้าย ๆ พี่ศศิค่ะ แต่ไหนแต่ไรเราฝากงานอยู่บุญกับน้องหมอรุ่น ๆ ลูกชายเปรยขึ้นมาว่า
"ไหนแม่เคยบอกว่า งานแบบของแม่เป็นงานอยู่กับผู้คน เรารักษาเขา ฟังเขา เราจะได้โอกาสทำบุญ เป็นการปฏิบัติธรรม แล้วทำไมแม่จึงทิ้งโอกาสนี้เล่า"
แม่บอกลูกตรง ๆ ว่า
"แม่กังวลเรื่องฉุกเฉิน เรื่องช่วยชีวิตคน บางครั้งแม่สะเทือนใจ sensitive ง่ายไป"
ลูกเปรย(หรือสอน..)อีกว่า
"โธ่ แม่บอกน้องว่า หน้าที่เรา เราทำดีที่สุดเท่าที่เราทุ่มเท ไม่ใช่หรือครับ"
"แล้วอย่างนี้ทำไมบางครั้งแม่อยากให้น้องมีอาชีพเดียวกับแม่ล่ะ"
แม่ฟังแล้ว อึ้งค่ะ
อยากเป็นคนที่ลูกยอมรับ ภูมิใจในหลาย ๆ เรื่อง คิดไปมา จึงลุกขึ้นมา อยู่บุญนอกเวลาเอง
สรุปว่า ลูก คือแรงใจที่เรา อยากเปลี่ยน เรา ให้ดียิ่งขึ้น ยิ่งขึ้นค่ะ
รออ่านตอนสองนะคะพี่ศศิ สำหรับ Digital Divide
เป็นการสนทนาที่น่ารักมากค่ะ
น้องภู เป็นเด็กที่มีคุณภาพ ใฝ่รู้ใฝ่ศึกษา
อยู่ในครอบครัวและสิ่งแวดล้อมที่ดี
ที่สุดของที่สุด...คือ...ความรัก...ความใกล้ชิดและความอบอุ่น
ครอบครัวของคุณหมอน่ารักมากๆเลยค่ะ
น้อง สี่ซี่ คะ น้องภุฝากขอบคุณกลับครับ
เขาดีใจนะคะที่มีคนอ่านและเสนอความคิดเห็น แต่บางครั้งก็ยังติดเล่นเกมแบบเด็ก ๆ ก็บ่อยไปค่ะ ฮา
อ้อ วันนี้ เขาพูดประโยคทองอีกหนึ่งแล้ว..
"แม่ แม่ แม่ ไม่มีใครที่ perfect หมดหรอกแม่"
เขาพูดขึ้นมาในกรณีว่า แม่มีที่จอดรถ แต่จอดไม่เป็น
พ่อหาที่จอดรถไม่เจอ แต่จอดได้เก่งกว่าแม่
อิ อิ
น้อง อาร์ม คะ
อาจมี surprise โผล่ไปไม่ให้ทันรู้เนื้อรู้ตัว(ถ้างานเสร็จ)
ทั้งนี้ทั้งนั้น พอดีว่ามาตรงกับช่วงรอยต่องานสำคัญชิ้นหนึ่งค่ะ
จึงต้องนั่งทำงาน อยู่กับบ้าน อิ อิ
ครูคิม ตอบช้าไปเยอะวันเลย ขอบคุณนะคะครูคิม
ดิฉันอ่านบันทึกครูคิมแล้วปลื้มแทนเด็ก ๆ
เราเองดูแลเพียงครอบครัวเรา งานประจำ รู้สึกเหนื่อยบ้าง เวลาน้อยไปบ้าง...
ครูคิมทำสิ่งยิ่งใหญ่กว่าดิฉันอีกค่ะ
ขอมอบกำลังใจหอบโต ๆ ให้นะคะ