ในเรื่องเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อทรัพย์ ทางพระพุทธศาสนาได้สอนไว้เป็น 3 ขั้น ด้วยกัน คือ
ขั้นต้น ท่านสอนให้ รู้จักหา รู้จักเก็บ รู้จักใช้
ขั้นกลาง ท่านสอนให้ รู้จักพอ ให้รู้จักให้
ขั้นสูง ท่านสอนให้ รู้จักปล่อยวาง
ในขั้นต้นต้องปฏิบัติให้ครบทั้ง 3 ขั้น จึงจะพอดี แต่คนส่วนมากมักจะทำไม่พอดี บางคนหาเก่ง แต่ไม่รู้จักเก็บ บางคนรู้จักหา รู้จักเก็บ แต่ไม่รู้จักใช้ บางคนรู้จักหาแต่ไม่รู้จักเก็บ รู้จักใช้อย่างเดียว ได้มาเท่าไรใช้หมด เรียกว่ามีแต่รายได้ แต่ไม่มีรายเหลือเลย อย่างนี้ก็ไม่ประสบกับความสุขในชาตินี้แน่
เมื่อเราปฏิบัติขั้นต้นครบทั้ง 3 แล้ว จะได้ประโยชน์ในปัจจุบันอย่างสมบูรณ์ต่อจากนั้นเราก็ก้าวเข้าสู่ขั้นที่ 2 หรือขั้นกลาง คือ รู้จักพอ และรู้จักให้ เมื่อปฏิบัติชั้นกลางได้แล้ว จะได้ความสุขใจในท่ามกลางความนับถือจากผู้อื่น
ในบั้นปลายแห่งชีวิต ควรก้าวขึ้นสู่ขั้นสูง คือ รู้จักปล่อยวาง เมื่อทำได้ เราจะได้รับความสงบสุขสูงสุด ได้ประโยชน์อย่างยิ่ง ไม่ต้องมีอะไรผูกมัดเราไว้ เป็นอิสระ การงานก็ปล่อยให้ลูกๆ หลานๆ เขาทำกัน เราก็เข้าวัดหาทรัพย์ที่จะนำติดต่อไปได้
ทางเดิน. 34 (144), หน้า 39.
ไม่มีความเห็น