สวัสดีทุกท่านครับ
เมื่อก่อนหลงเข้าใจว่าส่วนสุด 2 อย่าง ทั้งกามสุขัลลิกานุโยค และอัตตกิลมถานุโยคเป็นเรื่องของความสุขและทุกข์ทางกายที่เกินพอดีเพียงเท่านั้น แต่หลังจากที่ฝึกรู้กาย รู้ใจ รู้บ่อยๆ ตั้งหลักว่าจะไม่หยุดรู้เพียงเท่านั้น ซึ่งหลายครั้งก็มีเผลอไปบ้าง เหม่อไปบ้าง หลงไปตามอารมณ์บ้าง แต่ผมจะใช้คำว่า "ช่างมัน" ทันทีที่รู้ เราสามารถเริ่มต้นใหม่กับปัจจุบันได้เสมอจริงมั๊ยครับ อยู่มาวันนึงไม่นานมานี้ก็เลยร้อง "อ๋อ" เห็นความโง่ของตัวเองในเรื่องส่วนสุด 2 อย่างที่เล่ามาข้างต้น เลยอยากเล่าสู่กันฟังครับ
ผมว่า โยนิโสมนสิการ (ใคร่ครวญ,พิจารณาอย่างแยบคาย) แล้วโอปนยิโก (น้อมมาสู่ตนเอง) เป็นวิธีการที่จะช่วยให้ใครอีกหลายๆคนก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำทางความรู้ภายในใจของตนเองได้เป็นอย่างดี
สวัสดีค่ะ คุณข้ามสีทันดร
อยู่ทางสายกลางพอดีๆ
นั่นแหละดีแล้วค่ะ เพิ่มเติมความสุขไห้ค่ะ
มีจุดหมายปลายทางที่แน่นอน (Philosopher) โชคดี มีสุขค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณกบ
กับของฝาก "กัลยาณธรรม" สำหร้บ "กัลยาณมิตร"
แล้วจะค่อยๆ อ่าน ศึกษา และเทียบเคียงกับประสบการณ์นะครับ
...
ขอบคุณสำหรับรูปนี้ ทำให้เห็นมุมมองใหม่ๆ ของคำว่า "ทางสายกลาง" ที่กว้างขวางขึ้น
เมื่อพิจารณารูปเก๋ๆ ของคุณกบ ผมก็เกิดความคิดปรุงแต่ง ไปเรื่อยเปื่อย ผมคิดว่า "ทางสายกลาง" นั้นคือ
ตรงกลางระหว่าง "อดีต" กับ "อนาคต" นั่นคือ "ปัจจุบัน"
ตรงกลางระหว่างความรู้สึก "พอใจ" กับ "ไม่พอใจ" นั่นคือ "เฉยๆ"
ตรงกลางระหว่าง "เผลอ" กับ "เพ่ง" นั่นคือ "ความรู้สึกตัวแบบเบาๆ สบายๆ"
พอแค่นี้นะครับ
เรื่องคิดฟุ้งซ่านนี่แหละที่ผมถนัดนัก
แต่เรื่อง "รู้สึก" นี่ผมยังอ่อนหัดมากจริงๆ ครับ
คิดได้ ทำไม่ได้หรอกนะครับ
ตอนนี้ขอลิ้มรส "ความสุข" และ "เพลิดเพลิน" จากการหลงไปคิดก่อนก็แล้วกัน
ส่วนความสุข จากการตื่นรู้ และรู้สึกตัวนั้น กำลังพยายามครับผม
....
คุณกบช่วยส่ง email ให้ผมหน่อยได้มั๊ยครับ
ผมจะได้รวมรวมเพื่อแจ้งข่าวสาร update ความเคลื่อนไหว สำหรับกัลยาณมิตรใน CoP ดูจิต
ของผมคือ [email protected] ครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณกบ
โยนิโสมนสิการ ใช่จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะ
จะมารบกวนไปแจ้งผลตรวจเลือดที่บ้านหน่อยนะคะ
ตอนนี้เพื่อน ๆ ชาวบล็อกเราไปกันเยอะแล้วค่ะ
รอ....อยู่ค่ะ
บอกได้ไหมกรุ๊ปเลือดอะไรเอ่ย
ที่นี่นะคะ
ผมยังอยู่ในทางสายนี้ครับ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ
อ่านแล้ว ต้องฝึกจิตให้มาก เพื่อดึงจิตมาอยู่เส้นกลาง