หันหน้าเข้าหากัน(1): เมื่อถึงเวลา...
สวัสดีครับ
อยากบันทึกถึงเรื่องราว ที่คิดว่าเป็นก้าวที่สำคัญอย่างยิ่งของชีวิต
ต่อการเดินทาง ต่อการดำรงตนอยู่ทั้งทางโลก และทางสายธรรม
เป็นเรื่องราวที่ถูกจำ ถูกซ่อนไว้ในใจ และกลายเป็นภาพ เป็นความเข้าใจ ความรู้สึก...ภายใน
แม้ว่าเรื่องราวนั้นจะถูกจัดการด้วยปัญญา ที่เติบโตมาบ้างจากการปฏิบัติ....
แต่ก็สัมผัสได้ว่าเรื่องราวในใจของเราบางเรื่องนั้นก็ยังคงมีอยู่ แบบที่เราไม่รู้สึกตัวบางครั้ง
วันนี้ผมได้รับรู้ เรียนรู้ รู้จักตัวเองผ่านมุมมองของคนอื่น....
เป็นมุมมองที่ทำให้ผมได้เข้าใจตนเองมากขึ้น...มากขึ้นอย่างมาก....
แม้ว่ามุมมองนั้นจะทำให้อัตตาของเราสั่นคลอนบ้าง แต่ก็เป็นการสั่นคลอนเพื่อที่จะได้หลุดลอกออกไป...
การได้เห็นตนเองในมุมของคนอื่นบ้าง ไม่ว่ามุมนั้นเราจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม...
แต่มันทำให้เราได้รู้ และทำให้เราได้เติบโตขึ้น........
แน่นอน...ผมเชื่อว่าตนเองน่าจะก้าวข้าม ผ่านไปอีกขึ้นของการเดินทางทั้งทางโลกและทางธรรม
หรือว่ากันอีกคือเกิดปัญญา จากการที่ได้ฟัง..........
บทสรุปในเบื้องต้นคือ
....ทุกคนนั้นมีความดีอยู่ในตัว
....อย่าหลงตนเองว่าดี และมองแต่คนอื่นว่าชั่วร้าย
....การพูดคุย ทำความเข้าใจ....สำคัญมากๆๆ
....การมีสติ การอดทน อดทนที่จะฟังมุมมองอีกมุมของเราเอง...ที่เราไม่เคยรู้ แต่มีคนรู้..
....การยอมรับในมุมมองนั้นๆ ด้วยสติ ด้วยใจที่ดีงาม ขอโทษ ขอบคุณ บอกกล่าว...
....การใช้ภาษา...วันนี้ผมพึ่งรู้ว่าอาจจะมีคนอีกมากมายที่ฟังผมไม่รู้เรื่อง
ฟังผมแล้วทำให้เขาทุกข์ได้...... ^_^ ต่อไปเหมือนไม่มั่นใจที่จะพูดอะไร (ท่านผอ. เปรียบเทียบว่า..สิ่งที่ผมพูด ภาษาที่ผมใช้เหมือนกับการ นำเอาภาษาหรือคำพูดที่สรุปกว้างๆของคน 4 คนมาพูด อาจจะมีคนหนึ่งตีความทางบวก อาจจะมีคนหนึ่งตีความกลางๆ และอาจจะมีคนหนึ่งตีความทางลบ..)
....แต่วันนี้เหมือนผมได้ยกอะไรออกไปอย่างหนึ่งครับ
....ประสบการณ์ครั้งนี้ผมเชื่อว่าเป็นเวลาของมัน
....เป็นธรรมจัดสรร...จากการบ่มเพาะ จากการปฏิบัติมาระยะหนึ่ง...
....เรื่องราวที่เกิดขึ้น อาจจะเป็นดอกผลของการฝึกจิตใจ แม้จะไม่ก้าวหน้ามากนัก...
....แต่ก็เป็นเรื่องราวที่ดีงาม.... ที่เมื่อย้อนไปดูแล้วอาจจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้
....เป็นวันที่ความดีได้สัมผันความดี ความไม่ดีได้ถ่ายเทออกมา...หรือถูกสื่อออกมาด้วยมุมมองใหม่ๆ
....เป็นมุมมองที่เราต่างยอมรับด้วยความรู้สึกที่ออกมาจากภายใน....
**เป็นวันที่ได้ปรับความเข้าใจ เป็นวันที่เห็นความผิดพลาด ความไม่ดีของเราเอง
ที่อาจจะไปทำร้ายคนอื่นๆ
*** และต่อไปน่าจะเป็นการเมต้นเรียนรู้ พร้อมกับการเยียวยา เยียวยาทั้งเราเองและกัลยาณมิตร...
ขอบคุณผู้ร่วมกระบวนการทุกๆคนครับ...
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ
*** แวะมาอ่านบันทึกยามดึก ก่อนนอน
*** ขอบคุณค่ะ
ทำดี ย่อมได้ดีค่ะ
การทำดี..ต้องใช้ความอดทน
บางที ..เราอาจต้องอดทนไปทั้งชีวิต
พี่..มาให้กำลังใจค่ะ
ตามคุณแก้วมาให้กำลังใจค่ะ
จริงอย่างที่คุณหมอว่า บางครั้งเราได้เห็นตนเองจากคนอื่นค่ะ
ความอดทน สำคัญมาก ค่ะ
และอีกอย่างที่สำคัญไม่แพ้กันคือ การคิดบวก
ครูอ้อย มาอ่าน สิ่งที่ดี และจะนำไปปฏิบัติให้ได้ค่ะ
ขอบคุณมากๆๆค่ะ
เป็นคนหนึ่งคะ ที่ฟังหมอพูดรู้เรื่อง ไม่เป็นไรคะ ไม่เป็นไร...... อะไรจะขึ้นจะสามารถพูดคำว่าไม่เป็นไรได้สำหรับคนที่มีธรรม สิ่งที่เกิดขึ้นถือว่าเป็นข้อสอบ วัดกันที่ใจ..... เราไม่ต้องไปวัด...(ย้ายวัดมาไว้ที่ใจกันตรงนี้) กระทบแล้วรู้สึกอย่างไร ผ่านไม่ผ่านก็ได้สัมผัสกันตรงนี้ เราเป็นผู้ประเมินผลเองอย่างเป็นธรรมถ้ามีสติ สิ่งที่ผิดพลาดสำหรับคนมีธรรมจะถือว่าเป็นประสบการณ์ที่มีค่ามาก.... เพราะผิดนั้นเป็นครู
จะไม่เกิดขึ้นอีก ต้องขอบคุณเขาที่กล้าบอกความผิดให้เราได้รู้ ถือเป็นกัลยาณมิตรจริงๆ
ผมก็เห็นมาบ้างครับ ว่าเราเป็นเจ้าตัวร้าย
มีดี มีเสื่อม ตามสภาวะครับ
สวัสดีค่ะ -สวัสดีครับอาจารย์ทุกท่าน
ขอบคุณมากๆครับ
เรื่องทั้งหมดผ่านมาได้ด้วยดี และน่าจะดีต่อไป เพราะการฝึกฝน และสิ่งดีๆที่ได้รับจาก
ครูบาอาจารย์และกัลยาณมิตรครับ
จะพยามฝึกสติต่อครับ
สวัสดีครับ คุณหมอสุพัฒน์
ผมได้ลองสร้าง Planet เรื่อง "ดูกาย...ดูใจ" ครับ
อยากจะให้ Planet นี้ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางให้คนในชุมชนคนชอบดูใจ ได้มาแลกเปลี่ยนแนวปฏิบัติ ให้กำลังใจ หรือแนะนำสิ่งดีๆ ในฐานะกัลยามิตรต่อกัน
ผมเคยอ่านหลายบันทึกของคุณหมอที่มีเนื้อหาในแนวดูกาย ดูใจ ก็เลยขออนุญาต ดึงบล็อกของคุณหมอนำมารวมไว้ใน Planet ด้วยครับ
หวังว่า ในอนาคตคงได้แลกเปลี่ยนแนวปฏิบัติ เรื่องการดูจิต ดูใจ กันอีกนะครับ รวมทั้งเรื่องอื่นๆ ด้วยครับ
อยากให้คุณหมอลองเข้าไปชมบันทึกที่ผมรวบรวมมาใน Planet ก่อนนะครับ มีอยู่ประมาณ 5-6 ท่าน อยู่ กะว่าจะลองฟอร์มเป็นชุมชนเล็กๆ ก่อน ส่วนจะเติบโตต่อไป หรือว่าสลายตัวไป ก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามเหตุปัจจัยครับ
Planet ดูกาย ดูใจ เข้าได้ได้
ขอบคุณครับ