เป็นเรื่องที่ท้าทายและทดสอบสติเป็นอย่างดี...
เพราะคนที่อยู่ในสังคมเดียวกัน ย่อมมีความจำและความเชื่อเกี่ยวกับการเมืองที่หลากหลาย
โลกที่ทุกวันที่เต็มไปด้วยข้อมูลข่าวสาร.....
เต็มไปด้วยสิ่งที่ปรากฏต่อ หู ตา แบบวินาที ต่อวินาที เป็นสังคมที่เร็วมากๆ
****เทียบไปเเล้วก็เหมือนจิตที่เกิดดับ - เกิดดับตลอด***
***..การที่จะทันและเห็นความเปลี่ยนแปลง...นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย.....
*** ไม่ว่าสิ่งที่ปรากฏจะเป็นอย่างไร...
....แต่สิ่งที่สำคัญนั้น กลับเป็นสิ่งที่อยู่ในจิตใจของทุกคน....
ใจที่จะเป็นผู้กำหนด ใจเป็นผู้ที่จะรับรู้ จัดการกับเรื่องราวที่เข้ามา
**** เพราะสิ่งที่เข้ามานั้น มีทั้งสิ่งที่เป็นกุศล และมีทั้งสิ่งที่เป็นอกุศล****
แต่ส่วนแรกนั้นดูจะน้อยมาก จึงชวนให้จิตของผู้รับรู้ที่ไม่ได้เจริญสติ อาจจะตก...
*** เหมือนตอนนี้ผู้คนส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นด้านไหน
ต่างก็ได้รับผลกระทบทางจิตไม่มากก็น้อย
***เมื่อวันที่ 8 น้องสาวโทรมาฟ้อง..
บอกว่า พี่ๆ...พ่ออยู่หน้าทำเนียบแล้วนะ...
ผม...อืม หรอครับ ไม่เป็นไร ปล่อยพ่อ เดี๋ยวก็ไปรับตอนเย็นนะ..
....
...แต่ด้วยความที่จิตก็ตกเหมือนกัน กลัวพ่อจะเป็นไร
...จึงโทรไปบอกท่านว่า...พ่อเป็นอย่างไรบ้างครับ
...ร้อนมั๊ย เหนื่อยมั๊ย ...กลับบ้านได้หรือยัง....
พ่อบอกว่า....
อย่าว่าพ่อนะ พ่ออยากทำ พ่อชอบแบบนี้...
ลูกชาย(ผม)
...ไม่ว่าอะไร..แต่ว่าเย็นนี้ขอให้กลับบ้านนะ...
ตกเย็นพ่อโทรมาว่า....
พ่ออยู่ที่หัวลำโพงจะกลับบ้านแล้ว.....
เห็นว่าจิตนั้นตกไปเล็กน้อย แล้วก็ขึ้นมาได้....
ทุกคนนั้นอยู่ในบทบาท.... บทบาทที่ถูกกำกับ ถูกผลักดัน ถูกขับเคลื่อนด้วยจิตแต่ละดวง ที่ถูกครอบงำ ถูกปรุงแต่งด้วย กิเลส.....
...สิ่งที่เห็นนั้นเป็นเพียงการแสดงออก...ของกายต่อจิต
..ที่มีเบื้องหลังอยู่ที่การรับรู้และปรุงเข้ากับฐานของความจำเดิมที่มี.......
....และพ่อคงเป็นเช่นนั้น
และผมเมื่อหลายเดือนก่อนก็เป็นเช่นนั้น....
พ่อก็มาจากสุรินทร์..........
ลูกก็ไปจากแม่ฮ่องสอน.....
สิ่งที่พ่อเป็น สิ่งที่พ่อทำ เหมือนท่านกำลังสอนธรรมกับลูกชายของท่าน ให้เข้าใจ เรียนรู้ เติบโตยิ่งๆขึ้น.....
เป็นสิ่งที่บอกว่าสี ไม่อาจจะแบ่งแยกความรักของพ่อที่มีต่อลูก หรือของลูกที่มีต่อพ่อ........
เพราะสีนั้นหยาบมาก เมื่อเทียบกับความรักที่บริสุทธิ์ของพ่อลูกและทุกๆคน....
ทุกอย่างจะผ่านไปได้ เมื่อเราสามารถเห็นความจริงในใจ เห็นความรักที่มีอยู่ในใจ เป็นความรักที่มีต่อทุกคนอย่างไม่มีเงื่อนไข เป็นความรักที่ตั้งอยู่บนกุศลวิถี......
...เรื่องราวทั้งหมดนั้นกำลังขับเคลื่อนไปตามกฏของธรรมชาติ....ที่พวกเรานักเดินทางทุกคนรับรู้....
สวัสดีคะ
ที่กรุงเทพฯ ไม่มีบรรยากาศเรียบง่ายเหมือนที่ปายเลย
ใช่คะ สีไม่อาจจะแยกความรักของพ่อ ที่มีต่อลุก หรือลุกที่มีต่อพ่อได้
วันนี้แม่ต้อยมีของที่ถุกใจมาฝากนะคะ
น่ารักจังคะ
คิดถึง
แม่ต้อย
สวัสดีครับแม่ต้อย
ขอบพระคุณมากๆครับ
แม่ต้อยมาที่นี่ทำให้ผู้ที่ทำงานด้านคุณภาพ มีความรู้สึกอบอุ่น สบายๆ เป็นกันเอง
เกิดภาพที่ดีงามต่อการขับเคลื่อนคุณภาพมากๆครับ
เรื่องราวของการขับเคลื่อนคุณภาพด้วยความสุข...เป็นสิ่งที่อยู่ในใจเสมอครับ...
สวัสดีครับ แม่ต้อยแนะนำมาครับ พอดีแลกเปลี่ยนเรื่องการเมืองนิดหน่อย กับแม่ต้อย จึงถูกแนะนำให้ลองมาอ่าน ดีครับ ไม่ผิดหวัง