สวัสดีครับ
- ขอบคุณที่แวะมาทักทาย เป็นข้อมูลที่น่าสนใจมากจริง ๆ ครับ
- ผมคิดว่า ผู้บริหารเองก็เป็นบัวสี่เหล่าเช่นเราท่าน มีทั้งดีมาก มีทั้งดีน้อย ซึ่งก็เป็นธรรมดาของโลก
- ผมเองก็ตั้งความหวังลึก ๆ ว่าอยากให้ผู้บริหารเห็นธรรมมากขึ้นครับ
ชีวิตเป็นสิ่งมหัศจรรย์
เราสามารถรับความรักและความสุขจากชีวิตได้เสมอ
แต่เราไม่ค่อยตระหนักรู้
เรามักไขว่คว้าความสุขในอนาคต
วิ่งตามหาแล้วเราก็ไม่เคยพบเจอความสุขอย่างแท้จริง
...ยามเมื่อเราเร่งรีบ นั่งก็เหมือนไม่ได้นั่ง
เดินก็ไม่สัมผัสพื้นดิน
กินอาหารก็ไม่รู้รส
เธอจะมีความสุขได้อย่างไร
เพียงการได้รับประทานอาหารช้า ๆ สัมผัสกับอาหารอย่างแท้จริง
การรับประทานอาหารในวิถีเช่นนี้ ไม่ต่างอะไรไปกับการใช้ชีวิตในสรวงสวรรค์
เวลาเรารับประทานอาหารไม่ใช่เพียงอาหารหล่อเลี้ยงร่างกายของเรา
แต่อาหารนั้นก็หล่อเลี้ยงใจของเราด้วย
...การฝึกปฏิบัิติของการเป็นพ่อแม่ ไ่ม่ใช่การบอกว่า เรารู้แล้ว เราฉลาดกว่าลูก
แต่การฝึกปฏิบัติของพ่อแม่คือการฝึกปฏิบัติที่จะบอกกับลูกว่า
พ่อ/แม่ อยู่ตรงนี้เพื่อลูก I'm here for you
อย่าด่วนบอกว่า "ฉันเข้าใจแล้ว ฉันรู้แล้ว พอได้แล้ว ไม่มีเวลา"
เพราะหากเธอพูดอย่างนี้สัก 3 ครั้ง เธอจะไม่ได้รับฟังอะไรจากลูกอีกเลย
และเธอไม่สามารถหยุดความทุกข์ของลูกได้
การฝึกปฏิบัติเพื่อหยุดความทุกข์ของลูกได้ ก็คือ การฝึกปฏิบัติด้วยความรักเท่านั้น ...
โดย ภิกษุฟับหยุ่ง
ธรรมะ ดีด้วยตัวธรรมะเอง แต่ส่วนมากมักพูดธรรมะ เพื่อสร้างภาพให้ผู้พูดเอง เอ! หรือว่า ตัวกะบาดเองก็เป็นอย่างนั้น วงผู้บริหารก็ชอบเหลือเกิน ถึงเวลาขอความชอบที เขียนเรื่องอบรมธรรมะได้เป็น 10 หน้า ให้หลวงพี่หลวงพ่อที่ไหนบ้างไม่รู้รับรอบให้
เต็มพรืดไปหมด พอเราถามเรื่องธรรมะนิดหน่อยก็ถมึงตาใส่เราบอก "ทาลึ่ง"
สวัสดีครับ
I'm here for you ทำแล้วรู้สึกดีมากครับ ผมเองก็พยายามทำส่วนนี้ แต่บางครั้ง เราก็ห่วงตัวเองอยู่เหมือนกันนะครับ
สวัสดีครับ
แวะมาอ่านเรื่องดีๆ ครับ
เรียน ท่าน 3. small man~natadee
สวัสดีครับ ท่าน ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์