แฝงเรื่องเพื่อให้รู้ไว้ในกระบวนการเรียนรู้หลัก

เรียนรู้ 2 เด้งในกระบวนการเดียวกัน

วันที่ 30 มีนาคม 2552 ที่ผ่านมา คุณนิพนธ์ สุขสะอาด ผู้รับผิดชอบงานและเป็นนักประชาสัมพันธ์ ของสำนักงานเกษตรจังหวัดนครศรีธรรมราช จัดกระบวนการเรียนรู้ให้ผู้รับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์ ของในกลุ่ม/ฝ่ายของสำนักงานเกษตรจังหวัดและสำนักงานเกษตรเภอ รวม 30 คน ได้จัดให้มีเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ขึ้น โดยก่อนหน้านั้นคุณนิพนธ์ได้หารือกับผมในเรื่องดังกล่าว และกำหนดวันไว้ในวันที่ 25 มีนาคม 2552 แต่มีเรื่องอื่นเข้ามาเร่งด่วนจึงเลื่อนมาเป็นวันที่ 30 มีนาคม 2552

ประเด็นที่หารือกันก่อนหน้านั้น เป้าหมายคุณนิพนธ์ ต้องการให้ทีมงานดังกล่าวได้เรียนรู้วิธีการจับประเด็นเพื่อเอามาเขียนข่าวประชาสัมพันธ์ของหน่วยงาน เพื่อสร้างความเข้าใจในงานที่ปฏิบัติ เมื่อผมลองศึกษาข้อมูลบุคลากรแล้วเห็นว่ามีความแตกต่างกันในเรื่องอายุ ประสบการณ์ในการทำงาน เพราะมีน้อง ๆ เข้ามาทำงานใหม่หลายคน ผมจึงให้ความเห็นว่าศึกษาคนก่อนก็ได้ เพราะยังไม่รู้เขารู้เราเลยเอาเป็นว่า ให้คุณนิพนธ์ ให้แนวหรือประสบการณ์ที่ตัวเองเคยใช้มาในเรื่องของการจับประเด็นก่อน แล้วให้ฟังเรื่องเล่า แล้วให้เขาลองจับประเด็นดูว่าเขาจับได้อะไรบ้าง และเขาจับอย่างไร ยังไงก็เสริมหนุนกันได้ และเวทีก็เริ่มขึ้น เมื่อถึงวันนัดหมาย

เปิดเวทีด้วย หัวหน้าฝ่ายยุทธศาสตร์และสารสนเทศ คุณสราวุธ พลสิทธิ์ กล่าวต้อนรับด้วยภาษใต้เพื่อความเป็นกันเอง ท่านบอกว่าให้เห็นถึงความสำคัญของการประชาสัมพันธ์ เพราะมีความจำเป็นที่ต้องทำความเข้าใจกับผู้รับบริการของเรา และก็มอบการดำเนินการต่อให้ผมและคุณนิพนธ์ดำเนินการกันต่อ

คุณนิพนธ์ เล่าประสบการณ์ตนเองในวิธีการจับประเด็นที่เคยใช้มา ปน ๆ กับหลักวิชาการเล็กน้อยให้พอเป็นแนว เพื่อเป็นเครื่องมือใช้ในการจับประเด็นในเรื่องเล่าที่ผมจะเป็นคนเล่าถัดไป และเมื่อมาถึงผมที่เล่าเรื่องก็เพื่อไม่ให้เปลืองสมองในวันนั้น จึงเอาเรื่องที่ถือได้ว่าใหม่ในส่วนราชการในตอนนี้ คือ "การพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ (PMQA) " เป็นเรื่องเล่า ซึ่งตอนที่หารือวางแผนมาก่อนหน้านั้นคุณนิพนธ์ ก็ถามผมย้อนว่าหนักไปหรือเปล่า เพราะเข้าใจยาก ผมก็เลยบอกว่าเป้าหมายของเรื่องเล่าแฝงเข้ามานี้เอาแค่ให้เขารู้ว่า "คืออะไร"ก็พอเพราะเชื่อว่าทุกคนสงสัยและอยากรู้อยู่ และไม่ถึงกับต้องรู้ว่าต้องทำอย่างไร การเล่าของผมในวันนั้น ผมเล่าในบริบทของตัวผมในแนวของคนที่ต้องรับผิดชอบงาน PMQA และต้องขับเคลื่อนในเกิดการปฏิบัติ ซึ่งผมต้องพยายามเรียนรู้และเล่าว่าเรียนรู้มาอย่างไร และรู้แล้วว่าคืออะไร มีที่มาอย่างไร จากไหน ทำไมมาถึงเราได้

ฟังเรื่องเล่าจบ ก็แบ่งกลุ่มออกเป็น 3 กลุ่ม เดินลงจากห้องประชุมชั้น 2 ไปยังโรงจอดรถดัดแปลงเป็นเวทีการเรียนรู้ ซึ่งได้เตรียมโต๊ะเก้าอี้ไว้พร้อมแล้ว นั่งล้อมวงให้ทุกคนช่วยกันถอดประเด็นออกมา ได้รับรู้อะไรบ้าง แต่ละคนใช้วิธีการจับประเด็นในส่วนของตนเองอย่างไร รวมทั้งกลุ่มแล้วการจับประเด็นทำอย่างไรกันมาบ้าง และแต่ละกลุ่มลองเขียนให้เป็นข่าวกันเลย แล้วนำเสนอ เพื่อช่วยกันวิพากษ์

การแฝงเรื่องของผมได้ผลดีครับ อย่างน้อย 30 คน ที่นั่งล้อมวงทำกิจกรรมในฐานะนักประชาสัมพันธ์ ก็สามารถนำไปประชาสัมพันธ์ได้ต่อเพราะว่าเขารู้ว่า PMQA คืออะไรแล้วตามเป้าหมายที่แฝงไว้ ในส่วนของการจับประเด็น องค์ความรู้ที่ได้จากของแต่ละคนก็พบว่ามีความแตกต่างกัน สามารถแลกเปลี่ยนกันได้สนุก หลายคนบอกว่าฟังก่อนอย่างตั้งใจ มีสมาธิ อะไรที่ผู้เล่าเล่าออกมาได้ยินแบบผิดหูที่เคยฟัง ให้รีบจด ไว้ บางคนบอกว่า ฟังแล้วคิดตามไป แล้วจดสั้น ๆ จดแบบคำย่อ ๆ ประโยคยาว ให้ใช้คำย่อโดยคิดเอาเองว่าจะย่อแบบไหน แล้วค่อยขยายทีหลังจะสามารถฟัง และจดได้ทัน ยังมีประเด็นอีกมากปลีกย่อยออกไป

เสียดายบรรยากาศการแลกเปลี่ยนครั้งนี้ ผมไม่สามารถบันทึกภาพได้ เพราะเครื่องมือ(กล้องผม) มีอาการว่ามันทำงานไม่รอดแล้ว ก็เลยอดได้ภาพครับ

ชาญวิทย์-นครศรีฯ

เขียนใน GotoKnow โดย ชาญวิทย์-นครศรีฯ
ใน เส้นทางเรียนรู้อันยาวไกล

คำสำคัญ (Tags): #แฝงความรู้ในกระบวนการ

หมายเลขบันทึก: 253804เขียนเมื่อ 6 เมษายน 2009 12:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน