สวนสวย ..ที่ฝรั่งเศส

โมเนต์ เป็นศิลปินชาวฝรั่งเศส มีคนกล่าวว่าเป็นบิดาของศิลปะแนว อิมเพรสชั่นนิสม์เลยทีเดียว ภาพวาดของโมเนต์ ที่ใครๆอาจจะคุ้นเคย น่าจะเป็นรูปดอกบัว รูปสระบัว รูปสะพานในสวน หรือรูปผู้หญิงสาวสวมกระโปรงสุ่มพองๆ ถือร่มในสวนเป็นต้น

อย่างที่แม่ต้อยได้ขึ้นชื่อไว้ใน บล้อก นี้ว่า ทำงานไป เที่ยวไป ใจสบาย ดังนั้นครั้งใดที่แม่ต้อยมีโอกาสไปทำงานไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม แม่ต้อยจะถือโอกาสใช้เวลาส่วนหนึ่งเข้าไปศึกษาในเรื่องที่แม่ต้อยมี ความ สนใจเป็นพิเศษ

ในห้องนอนแม่ต้อย จะมีรูปๆหนึ่งที่แม่ต้อยชอบมากๆ เป็นภาพวาดสวนดอกไม้ มีผู้หญิงสวมกระโปรงสุ่มไก่ มือถือร่ม เดินในสวนสวยงามมาก และอยากได้มาประดับที่บ้านเสียจริง ด้วยความหวานละมุน และดุอบอุ่นของภาพวาดนั้น แม่ต้อยถามคนที่ขายภาพนี้เมื่อตอนที่จะได้มาว่า เป็นภาพวาดของใครคะ ?

คนที่ขายมองหน้าแม่ต้อยอึ้งไปนิดหนึ่ง คล้ายๆกับว่า นี่ๆ เธอไม่รู้จักศิลปินก้องโลกหรืออย่างไร แต่ก้บอกแม่ต้อยด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า ภาพนี้ วาดโดยโมเนต์ ศิลปินฝรั่งเศสครับผม .... ( ไม่รู้จัก แล้วยังอยากได้รูปเขาอีกนะ )

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่ต้อยก็นึกฝันว่า สักวันหนึ่งจะต้องหาโอกาสไปเที่ยวสถานที่กำเนิดของศิลปินท่านนี้ให้ได้ “คอยดูสิ .. คงมีสักวัน..คงมีสักวัน..อิอิ “

ฝันของแม่ต้อยเป็นจริง เมื่อแม่ต้อยได้มีโอกาสไปเที่ยวประเทศฝรั่งเศส พร้อมลูกชายคนโต โดยกำหนดว่าจะต้องไปเที่ยวบ้าน โมเนต์ สักวันหนึ่งของการเดินทาง

การเดินทางจากกรุงปารีสไปที่บ้านเก่าของโมเนต์ นั้นค่อนข้างสะดวกมาก เราเดินทางโดยรถไฟที่สามารถจอดสถานีเล็กๆได้ ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง สถานี แวร์นอง เป็นสถานีรถไฟเล็กๆ ในชนบทฝรั่งเศส

สถานีรถไฟ แวร์นอง เล็กนิดเดียวคะ

จากสถานีรถไฟ เราต้องนั่งรถบัสต่อไปที่บ้านดั้งเดิมโมเนต์ ริมทางที่รถวิ่งผ่าน เป็นสภาพชนบท ทุ่งนา ป่าโปร่งๆ บางครั้งเห็นสัตว์ต่างๆ วิ่งไปมา ให้เห็น เช่น กระรอก นกต่างๆสงบเงียบ และนึกว่าที่จริงบ้านเมืองเราก็มีธรรมชาติแบบนี้แหละมากมาย ดีไม่ดี อาจจะสวยกว่านี้อีก แต่ไม่เป็นไร เรามาเพื่อให้รู้จักเขา รู้จักเราให้ดีขึ้น

นั่งรถไม่นานก็ถึงเมืองเล็กๆที่เป็นบ้านเกิดโมเนต์ เป็นเมืองเล็กจริงๆ แม่ต้อยคิดว่าเดินก็คงจะทั่วหมู่บ้าน คนเขาใช้จักรยานกัน มีโรงเรียนเล็กๆ บนเนินเขาดูชีวิตเขาสงบเงียบง่ายๆ อากาศเย็นสบาย

บ้านเรือนริมทางเดินเล็กๆ

บ้านอยู่ห่างๆกัน สงบมากๆ

อากาศเย็นๆ จึงมีต้นไม้และตระไคร่น้าขึ้นรอบๆหน้าต่างๆ

แต่ที่น่าแปลกใจคือมีรถทัวร์ จำนวนมากจอดบริเวณที่โล่ง คล้ายๆทุ่งนา รถคันที่แม่ต้อยนั่งไปก็ไปจอดใกล้ๆกันนั่นแหละ แล้วบอกว่าถึงแล้ว!!!! แม่ต้อยก็มองรอบๆ ไหนละ บ้านโมเนต์ ที่อุตส่าห์รอนแรมมาไกลแสนไกล ยังไม่เห็นวี่แวว..

ก็ปรากฏว่า เขาจอดให้คนลงอีกฝั่งหนึ่งของหมู่บ้านเลย พวกเราต้องเดิน ข้ามถนนไปอีกจึงจะเข้าสู่หมู่บ้านได้ เขาคงระมัดระวังที่จะไม่รบกวนความเป็นอยู่ หรือวิถีชีวิตของคนที่อยู่ในนั้นแน่ๆ รวมทั้ง ไอเสียของรถทัวร์ หรือ อุบัติเหตุต่างๆที่อาจจะเกิด คนมาเที่ยวต้อง เดินๆ ลูกเดียว

ส่วนเวลากลับนั้นไม่ต้องห่วง เพราะจะมีรถบัสวนรับคนที่มาเที่ยวทุก สองชั่วโมง เราต้องกะเวลาให้ถูก( ไม่ฟรีคะ ต้องซื้อบัตรแฮ่ๆๆ)

หมู่บ้านเล็กๆก็จริง แต่คลาคล่ำไปด้วยคนที่อยากมาสัมผัส ศิลปินก้องโลกสักครั้ง( หรืออาจจะถูกมองแบบแม่ต้อย เลยฮึดสู้ก็ไม่รู้ได้ อิอิ) คณะที่มาเที่ยว ต่างก็เดินตามถนนเล็กๆในหมู่บ้าน อย่างเพลิดเพลินกับธรรมชาติ และความสงบเงียบอย่างมีความสุข

ก่อนจะเข้าบ้านคุณโมเนต์ แม่ต้อยเกิดอาการตาลาย หิวข้าวขึ้นมาทันที่จึงแวะทานข้าวฝรั่งกันก่อน ร้านอาหาร น่ารักจริงๆ เล็กๆ ตบแต่งด้วยดอกไม้สวยๆ เชื่อแล้วว่าคนฝรั่งเศสนี่แสนจะโรแมนติค!!!!!

ร้านอาหารชนบทเล็กๆ

การจะเข้าบ้านคุณโมเนต์ เขาห้ามส่งเสียงดัง แม้ว่าจะอดระทึกใจกับความงามของสวนดอกไม้แค่ไหนก็ตามที และแน่นอน ต้องซื้อบัตรคะ ท่านผุ้ชม..

เมื่อเข้าไปในสวน แม่ต้อยก็หายใจยาวๆๆ ด้วยความเป็นสุข ( เขาห้าม หวีดว้าย กระตู้วู ) ดอกไม้ในสวยสวยจริงๆคะ เขาจะแบ่งเป็นสวนที่อยู่บริเวณ หน้าบ้าน โมเนต์ที่เป็นบ้านไม้สีสวยที่เขาได้มาอยู่ที่นี่เพื่อสร้างแรงบันดาลใจในการวาดภาพ ( ห้ามถ่ายรูปในบ้านคะ) ภาพที่โด่งดัง หลายๆภาพวาดจากบ้านหลังนี้เอง ในบ้านจะมีเครื่องใช้ต่างๆ ของโมเนต์วางในที่เดิมของมัน ( ใครอยากเห็นต้องตามไปดุเองคะ )

สวนหน้าบ้าน

บนชานหน้าบ้านคะ

ดอกไม้แยกเป็นแปลงละสี มีทุกสีคะ

บริเวณทางเข้าสวน ได้ยินเสียงนกร้อง จิ้บๆๆ

เมื่อดูสวนหน้าบ้านแล้ว เขาจะมีทางเดินไปที่สวนอีกสวน ในสวนนี้แหละคะ ที่เป็นต้นกำเนิดของภาพดอกบัว ภาพสระบัว ที่งดงาม และราคาแพงระยับ แม่ต้อยลองถ่ายรูปจากสถานที่จริงมาฝากคะ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพราคาแพงมาให้ดู ที่สวนนี้ เมื่อแวบแรกที่เห็น ก็บอกว่า นี่นะเหรอ ..แต่พอมองนานๆ เริ่มมีแววศิลปะในดวงตา เพราะว่า ยิ่งมองก็ยิ่งสวย น้าในสระใสแจ๋ว มีกอบัวลอยอยู่ มองไปข้างหน้าเห็นสะพานไม้มีเถาวัลย์ขึ้นพันรอบๆ อ่อนช้อยและงดงาม

สวนหลังบ้าน สระน้ำที่สร้างแรงบันดาลใจ

กอบัว ที่สร้างผลงาน ระดับโลก

แม่ต้อยก็เดินดูเสียให้คุ้มกับที่ตั้งใจมา และแทบไม่น่าเชื่อ ว่าโลกนี้จะกลมมากๆ แม่ต้อยได้พบกับท่านคณบดี คณะ แพทย์ศาตร์ มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์ เราเลยถ่ายรูปไว้ด้วยกันเป็นที่ระลึกเสียหน่อยคะ

อาจารย์ คงชอบ ศิลปินท่านนี้ เช่นเดียวกับแม่ต้อยแน่ๆๆ

แปลกใจที่มาเจอกับแบบไม่คาดฝันคะ

คราวนี้เมื่อมองรูปสาวสวยในห้องนอนคราใด แม่ต้อยก็จะบอกเธอว่า.. สวนดอกไม้ของเธอสวยจริงๆ..

สวัสดีคะ

เขียนใน GotoKnow โดย แม่ต้อย
ใน ทำงานไป..เที่ยวไป..ใจสบาย

คำสำคัญ (Tags): #สวนโมเนต์

หมายเลขบันทึก: 253622เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2009 16:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน