เหตุเกิดบนทางด่วน
ศิลาเพิ่งผ่านวิกฤตบนทางด่วนมาค่ะ…รถยางแตก….พ่อบ้านขับรถอยู่ดี ๆ ท่ามกลางบรรยากาศยามเช้าตรู่ของวันทำงานที่สดใส เบิกบานใจ
เสียงเวลารถยางแตกชนิดแบนแต๋ …จะเหมือนเหล็กกระทบกับพื้นถนน …เพราะไม่มีล้อยางห่อหุ้มแล้วนั่นเอง
วันนั้น มีผู้โดยสารข้างหลังอีก 5 คน เด็ก 3 ผู้ใหญ่ 2 เพราะเป็นวันรวมญาติ พ่อบ้านกะส่งศิลาที่ทำงานแล้วจะเลยไปส่งญาติ ๆ ที่มาค้างคืนที่บ้านศิลา กลับสู่บ้านของญาติ ๆ ทั้งหลาย
ไม่มีใครเคยสัมผัสประสบการณ์รถยางแตกบนทางด่วน
ช่วงเวลานั้น พ่อบ้านตัดสินใจชะลอ เปิดไฟกระพริบและหยุดบนทางด่วนใกล้ ๆ กับที่โทรศัพท์บนทางด่วนเพื่อแจ้งเหตุฉุกเฉิน
ศิลาลงไปชะโงกดูยางรถแบบเสียว ๆ ศรีษะค่ะ…เพราะต้องยื่นออกไป ขณะที่รถกำลังขับตามกันมาและต้องหลบเส้นทางที่รถเราจอดขวางอยู่….
จากนั้นศิลาก็เดินมากดปุ่มตรงตู้โทรศัพท์ริมถนนทางด่วนและตะโกน (เพราะเสียงรถดังค่ะ) แจ้งเหตุรถยางแตกผ่านช่องไมโครโฟนให้เจ้าหน้าที่ทางด่วนที่รับเรื่องทราบค่ะ….เขาก็จะถามว่ารถยี่ห้ออะไร…มียางอะไหล่ไหม
ทีนี้หากว่าท่านใด ไม่สบโอกาส ...ณ ตรงจุดเกิดเหตุไม่มีโทรศัพท์บริเวณริมทางด่วน ก็ให้ใช้เบอร์นี้ค่ะ “1543” เพื่อแจ้งเจ้าหน้าที่ทางด่วนได้เลยค่ะ
รถที่ขับตามหลังมา เริ่มระส่ำระสาย ติดกันเป็นกระบวน… ศิลาขอร้องให้พ่อบ้านเลื่อนรถกระดื๊บ ๆๆ (เห็นภาพไหมคะ อิอิอิ) ไปให้พ้นระยะที่รถกำลังแล่นขับตาม ๆ กันมา เพื่อไปจอดตรงจุดทางที่จะมาประกบกันก็ยังดี จะได้มีช่องว่างบ้างให้รถเราซุกหลบไว้ ไม่กีดขวางทางจราจรในชั่วโมงกำลังจะรีบด่วน
พ่อบ้านบอกว่ากะทะล้ออาจจะพังได้…ศิลาก็ถามว่าต้องเสียกี่พัน…พอเขาประมาณตัวเลขคร่าว ๆ เราก็เลยตัดสินใจเอารถหลบไปหน่อย ยอมให้กะทะรถพัง หากว่ามันอยากจะพัง เกรงใจผู้ใช้เส้นทางเดียวกัน
พอดีตำรวจบนถนนทางด่วนและเจ้าหน้าที่บนทางด่วนมาพอดี โบกรถให้เราไปหลบในช่องทางที่รถวิ่งมาเชื่อมต่อกันบนเส้นทางน้อยคันหน่อย
เห็นมีทั้งตำรวจและเจ้าหน้าที่ที่มาให้บริการเปลี่ยนล้อยาง (ไม่เสียค่าบริการนะคะ)
ศิลาก็อุ่นใจ ถ่ายภาพที่ไม่มีโอกาสบ่อยนักที่จะได้ถ่ายมาให้ดูกันค่ะ ... เนื่องจากไม่ได้ยืนบนทางด่วนได้ง่าย ๆ ….ไม่ใช่ทิวทัศน์ที่สวยงามอะไร แต่ก็ให้บรรยากาศของสังคมเมืองค่ะ
(พ่อบ้านก็แซวเหมือนกันว่าอารมณ์ดีจริงนะ คงเพราะไม่ได้ขับมาคนเดียว เลยไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ 55555)
ชีวิตที่เร่งรีบ ชีวิตที่ยุ่งวุ่นวาย…ชีวิตที่มีแต่รถรา…และดูเหมือนจะเสี่ยงภัย หรือยุ่งยากรำคาญใจ …หากผิดที่ผิดเวลา และไปไหนมาไหนคนเดียว…จะเป็นอย่างไร....ข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์เยอะนะ...โดยเฉพาะบริเวณชุมชนแออัด...
ศิลาเคยถามพ่อบ้านว่าจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกันดีไหม เพราะศิลาชอบที่ที่สงบมาก….และจริง ๆ ตอนเด็ก ๆ ก็เคยใช้ชีวิตในต่างจังหวัด สงบมาก … เดินไปก็เห็นทุ่งนา กับสวน….บ่อน้ำ และลำคลอง คันนา...
พ่อบ้านเขาก็บอกว่าไม่ใช่จะไม่ไปนะ…แต่ ณ ตอนนี้ที่ยังทำอะไรไม่ได้มาก ขอให้สงบภายในไปก่อน…ภายในเราสงบ อยู่ที่ไหนก็ได้….จริงไหม....
สรุปค่ะสรุป…ทางด่วนเป็นทางที่ต้องเก็บเงิน…ศิลาต้องเสียเงินวันละ 170 บาทระหว่างที่ทำงานกับที่บ้านค่ะ แต่สะดวกรวดเร็วมากเลย เพราะออกจากหมู่บ้านทิ่ศิลาอยู่ไปอีกประมาณ 3 กิโลเมตรก็ขึ้นทางด่วน…สองทอด ถึงที่ทำงานเลย ใช้เวลาประมาณ 30 นาที
ไปถึงก็อารมณ์ดีอย่างนี้ค่ะ.....เหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา...ว่าไปนั่น...ไม่มีอะไรมากอยากให้อมยิ้มกันน่ะค่ะ
ขอสอดแทรกอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกนิดหนึ่งค่ะ...ยามที่ต้องอยู่ในสถานการณ์วิกฤติ...ดึงใจที่ตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ภายนอกให้กลับมาอยู่ภายในด้วยการมองดูจิตตัวเองที่กำลังตื่นตระหนกนะคะ...จะช่วยบรรเทาความตึงเครียดได้ค่ะ...
ขณะเกิดเหตุกำลังฟังธรรมอยู่ด้วย ก็เลยทดสอบกับสถานการณ์จริงดู...ตอนแรกสังเกตว่าตัวเองตกใจ...และยิ่งจะต้องเป็นคนออกไปโทรศัพท์ด้วยแล้วก็กลัวรถที่วิ่งเร็ว ๆ ตามหลังมา...หลังจากดูว่าความตกใจหายไป จึงได้ก้าวลงจากรถค่ะ...ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดแช่อยู่กับเราได้นานนักหรอกนะคะ...เดี๋ยวมันก็หายไปค่ะ...เหลือไว้แต่ความสงบ...สงบเองโดยไม่ต้องทำให้มันสงบ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความเห็น (32)
- บันทึกและภาพ ทำได้ดีจังเลยนะครับ..
- สาระประโยชน์กับ "ชาวทางด่วน" ด้วยครับ
- แวะมาเยือนนะครับ
ชยพร แอคะรัจน์
เก่งกันจังค่ะ ที่ยังยิ้มออก
ดีใจไปด้วยที่ม่เป็นอะไรมากกว่านี้
เห็นชื่อบันทึกแล้วกังวลใจไปด้วยค่ะ
- สวัสดีคุณศิลา
- หวาดเสียวแทน โชคดีแล้วครับ คนดีไปที่ไหนความดีและพระจะคุ้มครอง
- เคยให้ลูกสาวขับรถขึ้นทางด่วน ขับช้าก็ไม่ได้ ความเร็วสูงทั้งนั้น ตั้งแต่นั้นมา ก็กลัวยอมติดอยู่ข้าล่างดีกว่า มีเพื่อนเยอะ
- ต่างจังหวัดรถก็ติดเช่นกัน เป็นบางเวลา
- ขอบคุณ
- เป็นประสบการณ์ที่มีสีสันดีนะคะ
- โชคดีที่ไปกับพ่อบ้าน ถ้าเป็นผู้หญิงขับไปคนเดียวหล่ะก็ ไม่อยากคิด อิ..อิ...
- ความจริงก็ถือว่าโอกาสในภาวะวิกฤตนะคะ
- คือได้มีโอกาสใช้บริการของเจ้าหน้าที่บนทางด่วน
- ได้เช็คคุณภาพของเครื่องมือสื่อสารด้วยค่ะ
- ครูอิงว่า เป็นประสบการณ์ที่หาได้ยาก และไม่มีขายตามท้องตลาด
- ขอบคุณค่ะ ที่มอบประสบการณ์นี้ให้กับครูอิงและผู้อ่านคนอื่น ๆ ด้วย
สวัสดีค่ะคุณศิลา
เหตุการณ์นี้หาชมได้ยากมากค่ะ แถมเล่าได้เห็นภาพมากเลย อ่านไปก็ยิ้มไป
ขอบคุณสำหรับ ความสงบภายในค่ะ^_^
แวะมาแชร์ประสบการณ์ด้วยคนคะ..
เคยมีประสบการณ์เช่นกัน..พูดแล้วเสียวมากมากค่ะ
รถวิ่งเร็วมาก..จู่จู่..มีเสียงดังแฟ้บบบบบ..ทำนองนั้นนะคะ..
รู้แต่ว่า..คนใกล้ตัวใกล้ใจของaddเขาค่อยๆตีไฟเลี้ยวและหลบข้างถนน
รถเยอะมากมากล้วนมาอย่างรวดเร็ว...
แต่สุดท้าย.เราก็ประสานร่วมมือกันโดยคุณเธอเปลี่ยนยางอะไหล่เอง
addยืนหลังรถใช้ผ้าเช็ดตัวโบกไว้กลัวรถคันอื่นๆไม่ทันระวัง
แต่ก็สำเร็จด้วยดี..ใจประสานใจทำอะไรก็สำเร็จนะคะ..
ขอบคุณคุณศิลาค่ะ..
- ขอบพระคุณคุณพี่ชยพร
ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ - ฝากไว้เล็ก ๆ น้อย ๆ หากว่ามีใครต้องมาใช้ทางด่วนจะได้ระมัดระวังและทราบว่ามีเจ้าหน้าที่ให้บริการเป็นอย่างดีค่ะ
- ต้องขอบคุณตำรวจบนทางด่วนและเจ้าหน้าที่ทางด่วนมาก ๆ เลยค่ะ เปลี่ยนล้อยางให้เสร็จภายใน 10 นาทีค่ะ
สวัสดีค่ะ
- นาน ๆ จะได้ขึ้นทางด่วนสักครั้ง โดยแท็กซี่ค่ะ
- อ่านจบแล้ว..ได้รู้สึกสงบภายในด้วยค่ะ
- ขอขอบคุณค่ะ
- ขอบพระคุณคุณภูสุภา
ที่อ่านใจศิลาออกค่ะ - ตอนแรกก็ระทึกเหมือนกัน...เสียวแว่บ ๆ กลัวรถถูกชนท้าย เพราะต้องชะลอ เบรคและจอดค่ะ
- แต่อารมณ์นั้นมันมาชั่วขณะ แล้วก็เหลือแต่อารมณ์สบาย ๆ ที่เห็นบรรยากาศบนทางด่วนที่ตอนเช้าตรู่ยังดูไม่รีบเร่งนัก
- ตอนวิกฤตที่เรามีผู้ชายอยู่ด้วยอาจจะทำให้ยิ้มออกก็ได้มังคะ ถ้าเกิดต้องอยู่คนเดียว 5555 นึกไม่ออก แต่ก็จะพยายามตั้งสติค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ที่นำมาแบ่งปันกันเพื่อเตรียมตัวเตรียมใจเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้แก่ตัวเอง ขอบพระคุณครับ
- ขอบพระคุณค่ะท่านศรีกมล
ที่มาแบ่งปันประสบการณ์ของลูกสาว ดีแล้วค่ะที่ขับข้างล่าง ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วนที่จะต้องไปทำธุระก็ไม่ควรขับบนทางด่วน - เพราะคำว่าทางด่วน หากเราขับไม่ด่วนสมชื่อ รถที่ตามหลังมาเขาจะหมั่นไส้ ศิลาเคยโดนแกล้งค่ะ มีรถซิ่งคันหนึ่งเห็นเราขับช้าไป (ความเร็ว100กม) ก็เลยแซงหน้าแล้วเบรคขวางเรา ให้รถเราเบรคตามหัวทิ่มเลยค่ะ หัวใจหล่นไปอยู่ตรงเท้าเลย...นานมาแล้ว
- แต่ศิลาก็จำเป็นจริง ๆ ที่ต้องใช้ทางด่วน ...จะพยายามระวังมาก ๆ ค่ะ เลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องสร้างความคุ้นเคยกับมัน จริงไหมคะ
แวะมาขอบคุณ และทักทายนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายบ่อยๆ
ช่วงนี้ยุ่งๆนิดหน่อยค่ะ งานเข้า สมองล้าๆ
วันนี้พอมีเวลานิดหน่อย ก็เลยแวะมาทักทายนะคะ
มีความสุข มีสิ่งดีๆนะคะ
Take care
- คุณครูอิง
มีความละเอียดอ่อนในการเข้าใจและจับประเด็นเรื่องเล่าต่าง ๆ ได้ดีมากเลยค่ะ - เข้าใจได้ว่าหากสถานการณ์นี้เปลี่ยนไปเป็นศิลาขับรถไปคนเดียว อาจนำเสนอแบบเร้าใจมากกว่าหยิบกล้องไปถ่ายวิวข้างถนน (อิอิอิ) ซึ่งศิลาก็ขอยอมรับว่ายังนึกไม่ออกเหมือนกัน อาจจะตื่นเต้น แต่ก็เชื่อว่าน่าจะผ่านไปได้ด้วยดี หากว่าในที่สุดเรามีสติพอ
- ต้องขอขอบพระคุณเจ้าหน้าที่ทางด่วนที่มีบริการดี ๆ รองรับผู้ขับขี่บนเส้นทางทางด่วน เขาบริการได้ประทับใจมากจริง ๆ ค่ะ เร็ว และเป็นระบบระเบียบ รู้ว่าคนที่เจอสถานการณ์อย่างนี้จะเป็นอย่างไร
- เผื่อต้องขึ้นทางด่วน ฝากต่อๆ จำเบอร์ที่ให้ไว้ในบันทึกนี้นะคะ
- และสุดท้ายดีใจที่ได้ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ดี ๆ กับคุณครูอิง และศิลาก็ได้แวะไปเยี่ยมหลายบันทึก รู้สึกมีความสุขเวลาอ่านบันทึกกัลยาณมิตรที่นำเสนอหลากหลายน่าสนใจมากค่ะ ทำให้เราเปิดโลกแห่งการเรียนรู้ที่เราคุ้นเคยไปอีกเยอะเลย
- ขอบพระคุณคุณสี่ซี่
ค่ะ อาจจะส่วนหนึ่งได้แรงบันดาลใจในการได้ไปอ่านวิธีการสร้างพลังจากการเล่าเรื่องที่คุณสี่ซี่นำเสนอไปแล้วก็ได้ค่ะ - หากเราเล่าเรื่องจากประสบการณ์จริงที่ได้รับ ได้ฟัง ได้อ่านมาโดยตรง แล้วสะท้อนความคิดความรู้สึกที่เราได้ประสบ น่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนอย่างมีพลังนะคะ อีกท้ังเรื่องเดียวกัน แต่ละท่านอาจจะหยิบยกความประทับใจมาเล่าไม่เหมือนกัน ยิ่งน่าจะได้เห็นการต่อยอดทางอารมณ์และความคิดได้อีกทางด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณคุณ add
ที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ - ตื่นเต้นจริง ๆ นะคะ เวลาที่รถเยอะๆ ขับตามหลังมา
- ตอนอยู่ในสถานการณ์จริง คงยิ้มไม่ออก ต้องลุ้นพ่อบ้านที่จะเปลี่ยนล้อให้สำเร็จใช่ไหมคะ..
- แต่ตอนนี้เหตุการณ์นั้นผ่านมาแล้ว ขออนุญาตแซวคุณ add นะะค ว่า ชอบภาพตอนถือผ้าเช็ดตัวยืนโบกริมถนนค่ะ ไม่รู้ว่ารถคันที่ผ่านไปผ่านมาเข้าจะชื่นใจกันไหม สามัคคีรวมพลัง คนหนึ่งโบก คนหนึ่งเปลี่ยนล้อ...อิอิอิ น่ารักจัง
- ชอบจังกับคำว่า
- ทำให้สงบภายในก่อน
- แล้วเราอยู่ที่ไหนก็สงบหมด
- ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- เพราะใจสงบ แต่สภาพแวดล้อมไม่สงบซะเลย
- ขอบพระคุณคุณครูคิม
ที่มาเยี่ยมค่ะ ...เชื่อว่าคุณครูคิมสงบจากภายในเป็นประจำค่ะ ...เห็นกิจกรรมเพื่อสังคมดีๆ มากมาย เพราะสุขในจึงได้ส่งต่อไปสู่ภายนอก จริงไหมคะ
- มีสติก่อนสตาร์ทก็น่าจะโอเคแล้วนะคะคุณหนุ่ม
ศิลาดีใจที่เห็นคุณหนุ่มบ่อยขึ้นกว่าแต่ก่อนค่ะ - ถึงอย่างไรก็ไม่เคยลืมค่ะ
อิอิ เหตุหนึ่งที่ครูปูหายไปก็กำลังจะผันตัวเองกลายเป็นช่างเครื่องยนต์อยู่นี่หล่ะค่ะ
เพราะเป็นคนช่างซัก ช่างถาม ถามไปถามมา ก็เลยได้ความรู้มาอีกกระบุงโกย
ตอนนี้กำลังจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องแก๊ส
และกำลังเรียนรู้เรื่องหน้ายาง ประเภทของยาง
เอาไว้ชำนาญเมื่อไหร่แล้วจึงจะกล้าไปรับคุณศิลาไปดินเนอร์นะคะ
อิอิ
^_^
- คุณสายธาร
ผู้ให้กำลังใจมากมาย ไม่ต้องกังวลเลยนะคะ - ศิลาสลักไว้ในหัวใจแล้ว.... ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ...ร้องเป็นเพลงด้วยนะคะ อิอิอิ
- ไม่ว่าง ก็ไม่เป็นไรค่ะ สังคมคนทำงาน ผลัดกันยุ่งวุ่นว่างกันไป เราเข้าใจกันเสมอนะคะ ช่วงนี้ศิลาว่าง 5555 ช่างกล้ายอมรับนะ ไม่มีเล่นตัวเลย
- เป็นอันว่าศิลาจะตามไปเคาะประตูเสมอ ๆ ที่ว่าง ๆ แว่บ ๆ ค่ะ
- ขอบพระคุณคุณพี่เขี่้ยว
ค่ะ - บททดสอบของสังคมเราทุกวันนี้ คือการสงบภายในภายใต้ความสับสนวุ่นวาย ศิลาขอเรียกชื่อว่า peace of mind under chaos...
- หากทำได้ อยู่ที่ไหนก็ได้ จริงไหมคะ
- จะพยายามดูแลสุขภาพค่ะ ดีใจจังเจอกัลยาณมิตรที่เป็นห่วงเป็นใจเรื่องสุขภาพ...
- สวัสดีค่ะ ท่านอ.Sila-Phu-Chaya
- ท่านอาจารย์ และครอบครัวประสบอุบัติเหตุรถยางแตกบนถนน ในกทม. โดยที่ไม่ได้รับอันตรายใดๆๆ เนื่องจากพ่อบ้านมีสติ เปิดไฟกะพริบๆๆขอทาง
- ค่อยๆๆนำรถแอบข้างทางเท่าที่จะทำได้
- ขอชื่นชม ที่มีสติ ประคองรถ ทำให้ทุกชีวิตภายในรถปลอดภัยตรงนี้ต่างหากที่สำคัญใช่ไหมคะ?
- ชื่นชมที่อาจารย์คุมสติได้ในเวลาอันรวดเร็วค่ะ
- ขออนุโมทนาบุญ แคล้วคลาดภัยอันตรายทั้งปวงตลอดไปนะคะ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่ไม่อาจทราบล่วงหน้า
ดังนั้น สิ่งที่ควนเตรียมพร้อมเสมอๆ ไม่ว่าจะไปที่ใดๆ
นั่นคือ ต้องพกพา "สติ" ไปด้วยทุกๆครั้งค่ะ
คิดถึง พี่ศิลา นะคะ
- คุณครูปู
ขา ศิลาชื่นชมคุณครูปูมากเลยค่ะที่พยายามทำให้สิ่งที่หญิงไทยบางคน (อย่างศิลา เป็นต้น) หลีกเลี่ยงค่ะ - หาเก่งเรื่องเครื่องยนต์ แก๊สและยางเมื่อไหร่ อย่าลืมมารับศิลาไปด้วยนะคะ อยากไปลุ้นบนทางด่วนกับคุณครูปูค่ะ อิอิอิ
- ขอบพระคุณคุณเอื้องแซะ
ค่ะที่ตั้งข้อสังเกตได้น่าสนใจ - มีสิ่งต่าง ๆ มากมายมากระทบเราวันหนึ่ง ๆ นับไม่ถ้วน แบบอุบัติเหตุไม่ได้ตั้งตัวก็มี...แบบไม่คาดฝันก็เยอะค่ะ
- สำคัญที่สติจริง ๆ ด้วยค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
ผู้มองโลกเต็มไปด้วยความดีงาม พี่ศิลาเห็นด้วยค่ะ มีสติอยู่กับตัวกลัวอะไร อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สิ่งที่เราควบคุมได้คือภายในตนเอง - ขอให้มีความสุขช่วงสงกรานต์นะคะ
วันนี้เข้าบ้านบล็อกคุณศิลาทางแพลนเน็ตรวมค่ะ เลยได้อ่านบันทึกที่ติดตามไม่ทัน บันทึกนี้ดีจังค่ะ ทำให้อุ่นใจ ถ้ามีเหตุการณ์อะไรก็ตาม ค่อยๆ คิด รวมสติให้มาก่อน และชอบกับประโยคที่คุณพ่อบ้านพูดค่ะ สงบภายใน อยู่ที่ไหนก็จะไม่คิดให้วุ่นวายหวั่นไหว
แต่ว่า อดเห็นภาพนี่สิคะ ไม่ยอมๆ (ไม่เห็นภาพในอัลบั้มด้วย แน๊ะ...ยังแอบตามไปดูอีก ^^)
มาชม
บุญรักษาทุกคนะครับผม
- ดีใจจังเลยที่เห็นคุณดาวลูกไก่
มาให้กำลังใจเกือบทุกบันทึก - คำว่าสงบภายในที่พ่อบ้านศิลาพูด แม้นานมาแล้วพอสมควร แต่ก็จดจำได้แม่นยำค่ะ คงเพราะเรารู้สึกพุ่งและเพ่งไปที่ภายนอกมาโดยตลอด และหลงลืมภายในเรา พอศิลาได้ฟังเรื่องง่าย ๆ ที่ทำได้ยาก ก็รู้สึกระลึกได้
- มานึก ๆ ดูเหตุเกิดบนทางด่วนยังไม่กระทบใจเราเท่ากับสถานการณ์บ้านเมืองวันนี้ (13.04.52) เลยค่ะ วันนี้รู้สึกร้อนวูบๆ มาก คงต้องนั่งนิ่ง ๆ ดูอาการตนเองให้สงบลงกว่านี้
- เวลาและอารมณ์เราขณะเขียนเป็นเรื่องหนึ่งที่พ่อบ้านเตือนศิลาค่ะ เขาขอร้องว่า ให้เขียนอะไรก็ได้ใน G2K ยามที่ภายในเป็นปกติ...สติมาปัญญาเกิด...สติเตลิด ปัญญาหาย คำคมเตือนใจศิลาเองค่ะ
สวัสดีค่ะ
* จริงอย่างพ่อบ้านว่านะคะ อารมณืดีจริง...ก็หายตกใจแล้วนี่คะ๕๕๕
* ครูพรรณา กลัวทางด่วนค่ะ เห็นมันอยู่บนหลังคาชาวบ้านเกิดรถแหกโค้ง ตกถนน หล่นใส่ผู้คน???
* สุขกายสุขใจนะคะ
- มารับพรท่านอาจารย์ umi
ค่ะ
มาแวะทักทายคะ
เป็นบทเรียนที่ดีนะคะ
สงบและมีสติ
ขอชื่นชมนะคะ
โชคดีคะที่ขอนแก่นไม่มีทางด่วนคะ