เรื่องราวที่ผ่านมาเราไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงอะไรมันได้ มันเป็นเพียงทิ้งความทรงจำดีๆหรือบางทีเลือนหายเพียงเพราะไม่อยากจดจำ การเดินทางท่องเที่ยวผ่านตัวอักษรของความทรงจำวันวานมันสามารถเรียงร้อยให้คน คนหนึ่งเข้าใจ ซึมซับและประติดประต่อจนเป็นความงดงามของการเดินทาง ตัวผมเองชอบการเดินทางท่องเที่ยวเพื่อหาประสบการณ์ตรงแต่เมื่อกลับมานึกย้อนบางที่บางแห่งเราไม่สามารถเดินทางไปได้ ดังนั้นเพื่อแลกเปลี่ยนประการณ์กันผมขอให้คนที่ชอบการเดินทางเช่นเดียวกับมาบอกเล่าเรื่องราวความประทับใจกันบ้างนะครับ สำหรับเหตุที่เขียนเช่นนี้ผมมีโอกาสอ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่กำลังรอการตีพิมพ์ที่เนื้อหาบอกเล่าเรื่องราวของการกินที่มีวัฒนธรรมของคนอีสานริมฝั่งแม่นำโขงในอดีตเรียงร้อยเรื่องราวได้น่าอ่านและชวนติดตามป็นอย่างยิ่ง ทุกคนคงมีโอกาสได้อ่านร่วมกันวางแผงเมื่อไหร่ผมจะบอกกล่าวอีกครั้งนะครับ ย้ำมันไม่ใช่หนังสือผมเขียนนะครับเดี่ยวจะหาว่าโฆษณาตัวเอง แล้วอย่าลืมบอกเล่าเรื่องราวท่องเที่ยวกันนะครับ
การเดินทางเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบไม่ใช่เพราะทำให้เราได้เจอสิ่งแปลกใหม่ในชีวิตอย่างเดียวแต่มันทำให้ผมเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด
ช่วงวัยแห่งการเดินทางก็เช่นเดียวกันผมบอกกับตัวเองตลอดเวลาว่าผมyoungตลอดเวลามันเลยทำให้การเดินทางของผมมีความสุขเหมือนเดิมทุกครั้งต่างแค่สถานที่ไปเพีนงเท่านั้นเอง ลองทำดูสิครับแล้วคุณจะมีความสุขกับการเดินทาง
ขอถามเรื่องส่วนตัวนิดนึงนะคะ อ่านดูบทความของคุณแล้วรู้สึกว่าคุณจะมีแนวคิดในการใช้ชีวิตที่อิสระและดูมีความสุขจัง ซึ่งสวนทางกับคนในยุคนี้ซึ่งบางที่ก็เทียบกับตัวเองแล้วก็รู้สึกว่าเราถูกสังคมวัตถุกลืนไปเยอะเหมือนกันทั้งๆที่จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้เห็นด้วยกับแนวคิดของคนยุคนี้เท่าไหร่ ที่ทำแต่งานๆๆๆจนไม่มีเวลาที่จะมองเห็นความสวยงามรอบๆตนเอง แล้วคุณละคะมีแนวคิดยังไงในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน (อยากรู้จัง)
ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่ใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่
ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่ใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่
ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่มีใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้ นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่
น่าจะไปทำงานทางด้านสารคดี หรือการท่องเที่ยวนะ ถ้าชอบการเดินทางแบบนี้
ตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจจริง ๆ
ตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจจริง ๆ