การให้คำปรึกษาเชิงจิตวิทยานั้นเป็นศาสตร์ที่ว่าด้วย"กระบวนการ" ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีเป้าหมาย โดยทั่วไปจะมีทั้งเป้าหมายระยะสั้น และเป้าหมายระยะยาว
เป้าหมายระยะสั้นนั้น ควรจะมุ่งให้บุคคลหรือผู้รับคำปรึกษา ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม ไปสู่พฤติกรรมที่เหมาะสมที่พึงปรารถนา ที่ควรเป็น เช่น สามารถเผชิญปัญหาได้ ยอมรับฟังความคิดเห็นผู้อื่นได้ กล้าแสดงออกมากขึ้น เหล่านี้เป็นต้น นอกจากนี้ สามารถที่จะกล้าตัดสินใจและวางแผนแก้ไข ความขัดแย้ง หรือแก้ไขปัญา ตลอดจนการวางโครงการต่างๆ ในอนาคตของตนได้ หลอมรวมถึงการเพิ่มความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพ ที่สามารถพูดคุยเผชิญบุคคลต่างๆ ทั้งที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคยได้
สำหรับเป้าหมายระยะยาว ทำอย่างไรจึงจะช่วยให้ผู้มารับคำปรึกษาสามารถพัฒนาตนเองได้อย่างเต็มศักยภาพที่มีอยู่ โดยมีการตระหนักรู้ในตนเอง คือ รับรู้และยอมรับตนเองทั้งส่วนดีและส่วนด้อยของตนเองได้ มีอารมณ์-พฤติกรรมสม่ำเสมอไม่เแปรเปลี่ยนหรือปรวนแปรง่าย หรืออาจกล่าวได้ว่า สามารถควบคุมตนเองได้นั่นเอง ส่งผลไปสู่การเกิดความมุ่งมั่นในตนเองที่มุ่งเป้ามองไปอนาคตมากกว่าที่จะคอยคร่ำครวญถึงแต่อดีตที่ผิดหวัง...เหล่านี้เป็นต้น
ดังนั้นในการให้คำปรึกษา แต่ละครั้งหรือการได้พบผู้รับคำปรึกษาแต่ละคนนั้น ผู้ให้คำปรึกษาควรมีการกำหนดวางเป้าหมายอย่างคร่าวๆ..เพื่อวางแผนเพื่อให้ผู้รับคำปรึกษาก้าวเดินไปได้ในชีวิต ในระดับเป้าหมายใด และเป้าหมายดังกล่าว ก็สามารถยืดหยุ่นได้ตามสภาพของผู้รับคำปรึกษาแต่ละรายตามความเหมาะสมนั้นด้วย
ไม่ได้มาขอคำปรึกษาค่ะ แต่สนใจอยากเรียนจิตวิทยา การให้คำปรึกษาเรียนที่ไหนดีคะ หรือมีคอร์สอบรม ที่ไหนช่วยแนะนำได้มั๊ยคะ ในกทม.จะเป็นพระคุณอย่างสูง
มีในหลักสูตรปริญญาโทมีเกือบทุกสถาบันค่ะ ลองเข้าไปดูในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษานะคะ...และก็ของกรมสุขภาพจิตและหน่วยงานในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขค่ะ...จะมีจัดอบรมเป็นระยะๆ ค่ะ
(^________^)