เห็นด้วยๆ พี่ไม่ค่อยได้เข้าร้านทำผมหรอกนะ นอกจากโดนลูกสาวลากเข้าไป เสียดายกระตังที่ต้องเข้าไปรับกลิ่นสเปรย์ (เพราะแพ้มากๆ) กลิ่นยาย้อม โกรกก็ฉุน ก็เลยปล่อยๆให้ธรรมชาติมันจัดการให้
ที่น่าสนใจคือ โลนขนตา
เพิ่งได้ยินครั้งแรกในชีวิต ทีแรกนึกว่าพิมพ์ผิด อ่านๆไป อะ มีจริง เอ๊ะน่ากลัว แล้วทำไงหละ หากติดมา มันไม่ยักกะโดนกาวทาขนตาดูดไว้น๊ะ
ขอบคุณค่ะ
ได้เวลานอนแล้วเกินไป 1 ชั่วโมง นี่แหละที่คุณหมอเตือนครูต้อย ว่าอย่านอนดึก ร่างกายจะฟื้นยาก บาย บาย
สวัสดีครับครูต้อย ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเม้นสม่ำเสมอ
โลนขนตาเนี่ย มีจริงครับ เกิดจาก "ตัวโลน"เกิดจากเชื้อที่เรียกว่า Pthirus pubis อาศัยอยู่ตามส่วนต่างๆ ของร่างกายที่มีขนหนา เช่น ขนตา รักแร้ แต่จะไม่ติดบนผม ดูดกินเลือดคนเป็นอาหาร ถ้าไม่ได้กินเป็นเวลา 24 ชั่วโมงตัวเชื้อจะตาย สามาถติดต่อกันได้หากใช้ของร่วมกับคนที่มีเชื้อครับผม
สวัสดีครับน้าตุ๊ก น้าตุ๊กครับ อั๋นมีเรื่องขำกลิ้งจะเล่าให้ฟังครับ คือว่า
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา มีคนโทร.เข้าเครื่องของอั๋น ซึ่งอั๋นมารู้ภายหลังว่าเป็นเพื่อนสมัยเรียน ม.ปลาย แต่ที่มันขำก็ตรงที่ความขี้ลืมของตัวเองนี่แหละครับ คืออย่างที่อั๋นเคยบอกน้าตุ๊กว่า ตอนนี้กำลังซ่อมบ้านอยู่อ่ะครับ ตรงส่วนห้องทานข้าวกับห้องครัวที่น้าตุ๊กเคยเข้าไปดูอั๋นทำกับข้าวอ่ะ ตอนนี้กำลังปรับปรุงครับ เลยยกโต๊ะทานข้าวมาไว้ในห้องรับแขก โดยเอาโรงรถเบนซ์ที่อยู่ข้างห้องรับแขกนั่นแหละเป็นครัวชั่วคราว แล้วก็ส่งกับข้าวทางหน้าต่างห้องรับแขก คราวนี้วั้นนั้นพอโทรศัพท์เข้าป้าแดงก็เรียกอั๋นว่ามีโทรศัพท์เข้า อั๋นก็นึกว่าเป็นน้าตุ๊กโทร.กลับมา อั๋นก็ห้อแนบหน้าตั้งมาจากครัวมาทางประตูหน้าเพื่อมารับโทรศัพท์ในห้องรับแขก ปรากฏว่าป้าแดงยืนยอู่ตรงหน้าต่างยื่นโทรศัพท์เก้อครับ เพราะอั๋นมาทางข้างหน้า เข้ามาก็เรียกป้าแดงบอกว่าอั๋นอยู่นี่ป้า ป้าแดงถึงกับ งง ครับ ว่า อั๋นวิ่งมาทำไม เพราะส่งให้รับทางหน้าต่างก็ได้ แล้วก็กำลังจะส่งให้อยู่ เลยไม่ได้รับกันพอดี ต้องเสียเงินโทร.กลับไปหาเค้าอีกอ่ะครับ แถมยังโดนป้าแดงว่าอีกด้วยว่า แกไม่รู้จักทางลัดรึไง เนี่ย ดูดิ ทั้งๆ ที่ตัวเองบอกเองนะครับว่า ให้กั้นครัวโดยให้มีหน้าต่างห้องรับแขกกินเข้ามาในห้องครัว 1 บานจะได้ส่งอาหารให้ได้เลย ไม่ต้องอ้อมเข้าทางข้างหน้า แล้วตัวเองก็ลืมเองครับ เฮ้อ....
อ้อ...น้าตุ๊กครับ อั๋นดีใจนะครับ ที่เราได้เจอกันเมื่อวันจันทร์ตอนเย็นครับ
คงจะยังไม่คุ้นอ่ะ น้องอั๋น บางครั้งเราทำเพราะความเคยชิน น้าตุ๊กก็เคยบ่อย อย่างเมื่อเช้าขับรถคุยกับน้องอั๋นอยู่ว่าจะเลยไปเข้าตรงแยกที่จะไปทางสนามม้าได้ ความที่เคยชินทางที่เลี้ยวขวาตรงวัดเบญ ชิดขวาเฉยเลย จริงต้องชิดซ้าย เพราะความเคยชินไง ว่าเลี้ยวตรงนี้มาตลอด เขียนรู้เรื่องไม๊นี่
ใช่เลย น้าตุ๊กไม่เคยทำเล็บที่ร้านทำผมเลย กลัวเชื้อรา มากเป็นแล้วหายยาก แต่ก่อนเด็ก ๆ น้าตุ๊กไว้ผมยาวตลอด เพราะไม่ชอบเข้าร้านทำผม เข้าแล้วหงุดหงิดเกาหัวเราแทบพัง ขนาดบอกว่าไม่เก่า เจ้แก่ก็อดเพลอไม่ได้ พออายุมากไม่ควรไว้ยาว ก็ตัดสั้นซะเลย สระเองตลอด นอกจากไปตัดผมก็ต้องยอม ช่วงที่รณรงค์โรคเอดส์ น้าตุ๊กนะซื้อกรรไกรมาจากเมืองนอกเลย พอไปตัดผมก็ส่งในช่างใช้ของเรา สบายใจดี ตอนหลัง ๆ รู้ว่าไม่ติดกันง่าย ๆ ก็เลยเลิก สงสัยตอ้งเอามาใช้ใหม่แล้วมั้ง
สวัสดีครับน้าตุ๊ก น้าตุ๊กครับ ใช่เลยครับ ควรจะงัดกรรไกรที่ซื้อมาเอามาใช้ใหม่จะดีกว่าครับ เดี๋ยวอั๋นก็จะไปซื้อกรรไกราใช้เองเหมือนกัน แต่ไม่รู้ร้านตัดผมเจ้าประจำจะหมั่นไส้รึเปล่านะครับ
ตอนนี้ติดไวรัสตับอักเสบบีเพราะเลือดออกตอนตัดผม
ครั้งหน้าจะเตรียมมีดกรรผมเอาไว้ก่อนเข้าไปตัดผมที่ร้าน