MEGI ขนมอร่อยที่ทุกองค์การควรมี

ผมเชื่อว่าเมื่อพูดชื่อ MOGI แล้วทุกคนคงรู้จักกัน

เพราะเป็นขนมที่อร่อยมาก...

ผมเองก็ชอบครับ

แต่ขนมอร่อยๆ ในองค์การที่จะต้องซื้อหรือมีไว้เป็นประจำคือ

ยี่ห้อ MEGI ผมเคยชิมและได้เอามาแบ่งปันกันแล้ว

อร่อยมาก...อิ่มอกอิ่มใจไปตามๆ กัน

วันนี้เป็นเรื่องเบาๆ เรามาพูดเรื่องของขนม

จะเป็นขนมยี่ห้ออะไรก็ตามผมว่าสู้ยี่ห้อนี้ไม่ได้เด็ดขาด

เป็นขนมที่สุดยอดจริงๆ

MEGI ขนมอร่อย ที่ใครๆ ก็อยากกิน...แต่ทำไม่กินยากนัก

แล้วในองค์การเองก็ไม่ยอมลงทุนซื้อขนมชนิดนี้เสียด้วยสิครับ

ส่วนใหญ่จะเป็นขนมชิ้นใหญ่ เห็นแล้วเครียด...

 

MEGI เป็นขนมที่อร่อยที่สุดครับ...

โดยเฉพาะตัวของผู้บริหารองค์การหรือเจ้าของเอง

จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องชิมและกิน MEGI จนเป็นกิจวัตร

และต้องกินทุกวันด้วยนะครับ

จะเว้นไม่ได้อย่างเด็ดขาด เพราะผมเชื่อว่าในวัฒนธรรมแบบไทยๆ

ผู้ตามชอบตามผู้นำ...ดังนั้นไม่ว่าจะดีเพียงใด

เขาก็ว่าดีวันยันค่ำ...ผู้บริหารต้องรักษาขนมนี้ไว้ให้อยู่กับตัวนานที่สุดครับ

เพื่อที่จะได้ชวนบุคลากรอื่นกินได้อย่างเต็ฒปากเต็มคำ

ขนม MEGI มีส่วนผสมดังนี้ครับ

 

1. M – Moral คุณธรรม

เป็นสิ่งแรกที่สำคัญที่สุดของการทำงานร่วมกัน หรือการทำงานกับคน

เพราะคำว่าคุณธรรมนั้น มีพลังสูงส่งในการขับเคลื่อนความสามารถ

เราจะเห็นได้จากสมัยเป็นนักเรียน โรงเรียนก็จะปลูกฝังเรื่องของคุณธรรม

ให้กับพวกเรา แต่พอโตขึ้น คุณธรรมของเราก็ยังมีอยู่ครับ

เพียงแต่เปลี่ยนรูปแบบไป

เป็น คุณนะทำ แต่ ผมไม่ทำ

นั่นคือการแปลงรูป เป็นคุณนะทำ จริงๆ โยนงานไงครับ!!

ไม่ทำอะไรทั้งสิ้น เพราะ คุณนะทำ ประจำอยู่ในใจ

เรื่องของคุณธรรมเป็นเรื่องที่ทุกๆ องค์การต้องมี

เพราะเท่ากับเป็นความรับผิดชอบต่อสังคมด้วย

การประกอบธุรกิจจะเห็นได้ว่า

หยิบยกเรื่องคุณธรรมในวิชาชีพมาก่อนเลย

เพราะเมื่อองค์การมีคุณธรรมแล้ว

จะเป็นการเสริมสร้างภาพลักษณ์ขององค์การเอง

เป็นการเพิ่มมูลค่าขององค์การ (Organization Value Added)

ทั้งยังเป็นสิ่งที่ดีสู่สังคมด้วย

การเน้นย้ำเรื่องคุณธรรมให้เกิดขึ้นกับบุคลากรต้องตอกย้ำซ้ำๆ บ่อยๆ

ให้เบื่อไปข้างหนึ่งครับ

เพราะเมื่อเกิดความเบื่อ จะกลายเป็ฯอัตโนมัติในการทำงานเอง

เรียกว่า เป็น สำนึกงานอัตโนมัติ ครับ

การส่งเสริมคุณธรรมอาจจะทำได้โดย

นิมนต์พระมาเทศน์

ออกบำเพ็ญประโยชน์กับชุมชนรอบๆ องค์การ

ให้พนักงานคิดโครงการปลูกฝังคุณธรรม

และอีกหลายๆ อย่าง ที่องค์การสามารถปรับปรุงและพัฒนาได้  

 

1. E – Ethic จริยธรรม

เป็นสิ่งที่แทบจะอยู่คู่กับคุณธรรม เพราะเราเองก็คงได้ยิน

การพูดแทบทุกครั้ง ให้มีคุณธรรม จริยธรรม

เรื่องของจริยธรรมเป็นเรื่องของการปฏิบัติครับ

สมัยก่อนมีวิชาจริยศึกษา

ตอนนี้ผมไม่ทราบว่ามีหรือไม่

ถ้าไม่มีการเรียนการสอนวิชาดังกล่าว

สงสารเด็กไทยในปัจจุบันครับ ที่จะขาดคุณธรรมจริยธรรมลงไป

เมื่อเกิดการคิดดี คิดบริสุทธิ์แล้ว

การปฏิบัติต้องบริสุทธิ์ด้วย

ไม่ใช่ว่าประเภท “มือถือสาก ปากถือศีล”

แบบนี้ก็ไม่ได้

ทุกๆ องค์การมีจริยธรรมแตกต่างกันออกไปครับ

แต่ผมมั่นใจว่า จริยธรรมที่ดีในทุกๆ องค์การคือ

การเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน การไม่เอาเปรียบกัน

จริยธรรมทางธุรกิจ ก็คือจรรยาบรรณทางธุรกิจนั่นเอง

คือข้อประพฤติ ปฏิบัติในการทำงานให้ถูกต้อง

เราต้องมีจิตสำนึกต่องานที่เราทำครับ

เรื่องจริยธรรมจะเห็นได้ชัดเจนในอาชีพของนักข่าว

ที่ชอบเอาเรื่องของจรรยาบรรณนักข่าวมาอ้าง

แต่คนบางคนทำเสื่อมเสีย ก็ปรียบเสมือน

ปลาเน่าตัวเดียว...พาให้เน่ากันทั้งบ่อ

เช่น ถ่ายภาพหลุดดารา เพราะตอนนี้กำลังเป็นที่ฮือฮา

ก็ถือว่าผิดจริยธรรม ผิดจรรยาบรรณ

เพราะจะขายข่าว จะเอาเงินนั่นล่ะครับ

โดยไม่ได้พิจารณาถึงความเดือดร้อนของผู้อื่นเลย

แล้วองค์การของเรา กำลังละเลยเรื่องพวกนี้หรือเปล่าครับ

 

1. G – Gratitude กตัญญู

ผมมั่นใจว่ามีองค์การน้อยมาก ที่ให้ความสำคัญของบุคลากรในด้านนี้

เพราะส่วนใหญ่รับเข้ามาก็มักจะถามว่า

“คุณจะทำงานอะไรให้องค์การบ้าง?”

คำตอบที่ได้ก็มักจะเป็นในเรื่องของวัตถุ

ถ้านึกไม่ออกผมจะยกตัวอย่างให้ครับ

“ผมจะทำกำไรเพิ่มให้องค์การอีก 20 เปอร์เซ็นต์”

“ดิฉันจะให้องค์การลดต้นทุนการผลิตลง”

ส่วนใหญ่ก็มักจะพูดในเรื่องของเงินๆ ทองๆ

ผมไม่เถียงครับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ

แต่จะทำอย่างไร

ให้เงินทอง และจิตใจที่ดีงาม มีความสมดุลกัน??

มีไหมที่ผู้สมัครให้คำตอบว่า

“ผมจะสร้างจิตสำนึกที่ดีให้แก่องค์การครับ”

ก็แทบจะไม่เคยได้ยินกันเลย

ผมเองก็เคยเป็นผู้สอบสัมภาษณ์

คำตอบส่วนใหญ่คือ องค์การจะมีกำไรดีขึ้น

แท้จริงผมอยากให้บุคลากรเกิดคำว่า

“กำไรที่ได้ ถ้าเป็นโบนัสให้ผม ผมจะนำไปให้คุณพ่อคุณแม่ครับ”

ก็ไม่เคยได้ยิน เรื่องของความกตัญญูนั้น

คนไทยได้ชื่อว่าเป็นที่หนึ่งมานาน

แต่เดี๋ยวนี้เริ่มห่างหายกันแล้วครับ

กลายเป็นอาฆาตอันดับต้นๆ แทน

เราเห็นกันได้จากหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง...

องค์การต้องสร้างให้บุคลากรรู้จักการตอบแทนบุญคุณ

คุณพ่อคุณแม่ และผู้มีพระคุณทั้งหลายให้มาก

เพราะความตัญญูจะทำให้คนเกิดความอ่อนน้อม

เห็นอกเห็นใจ ซึ่งเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน

และผมเองก็ได้ทำหน้าที่ในการ Motivate แก่บุคลากร

อย่างต่อเนื่องและปฏิบัติเป็นแบบอย่างอย่างสม่ำเสมอครับ

 

1. I – Integrity ความซื่อสัตย์

ผมมั่นใจว่า ต่อให้เป็นองค์การที่โกงที่สุดในประเทศ

ก็ต้องการคนที่ซื่อสัตย์ที่สุดมาร่วมงาน

เพื่อให้ผลกำไรขององค์การไม่หล่นหายหรือถูกยักยอก

ต่างคนก็ต่างรักษาผลประโยชน์กันเต็มที่

ก็ในเมื่อเราเองก็ต่างรักษาผลประโยชน์แล้ว

ไฉนเลยต้องทุจริตกับผู้อื่นด้วย

เราเองก็คงไม่ชอบใช่ไหมครับ?

ที่ต้องคบกับคนไม่ซื่อสัตย์ ทุจริต คดโกง

ในเมื่อเราไม่ชอบ

แล้วทำไมเราถึงกลายเป็นคนไม่ซื่อสัตย์กับคนบางคน

หรืออาจจะกับองค์การเอง

บางคนอาจจะอ้างว่า

“เงินแค่พันสองพัน องค์การขนหน้าแข็งไม่ร่วงหรอก”

แล้วหากคิดกันแบบนี้อีกคนล่ะครับ?

ทุบหม้อข้าวหม้อแกงตัวเองชัดๆ!!

แล้วองค์การจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายเป็นเงินเดือน

เป็นค่าสูญเสียต่างๆ ที่พวกเราสร้างกันขึ้นมาเอง

ไม่ว่าจะเป็น ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าหมึกพิมพ์ ค่ากระดาษ

ค่าซ่อมบำรุง และอีกมากมายที่สาธยายไม่หมด

ความซื่อสัตย์เป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้คนผู้นั้น

สามารถพูด สามารถคิด ได้อย่างองอาจ

เพราะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า

“ฉันซื่อสัตย์ต่อองค์การ”

ความซื่อสัตย์สอนกันได้ยากครับ

ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกและอุดมการณ์ที่สั่งสมมา

รวมถึงสภาพแวดล้อมที่ขัดเกลาให้บุคคลเป็นเช่นไร

“เรื่องเงิน” อาจจะเป็นเรื่องหลักในการขาดความซื่อสัตย์

แต่ก็ไม่ควรให้เป็นเรื่องใหญ่ที่จะทำอะไรแล้วขาดความซื่อสัตย์

เพราะคนไม่ซื่อสัตย์ ไม่มีที่ไหนอยากรับเข้าไว้ทำงานหรอกครับ

 

MEGI ขนมอร่อย ที่ทุกองค์การควรมี

ผมก็ได้ให้ส่วนผสมไปเรียบร้อยแล้วนะครับ

ขึ้นอยู่กับว่าองค์การนั้นๆ หรือบุคคลนั้นๆ

จะมีจิตสำนึกที่ดี...ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า