คิดถึงลูก

 

๑. ถึงขอบฟ้า ยโสธร ตอนลูกกลับ
สุดขอบฟ้า ลาลับ แล้วลูกฉัน
จากด้ามขวาน วันลา เหิรฟ้าพลัน
ลูกของฉัน จากไป ไกลลับตา

๒. จากคมขวาน ลูกโบยบิน มาถิ่นใต้
จากแรงกาย แรงใจ ไฝ่ฝันหา
ด้วยน้ำจิต มิตรไม ใจศรัทธา
รู้ว่ามา พ่อคอยลูก ด้วยผูกพันธ์

๓. ไม่ใช่เพราะ ลูกมี ดุษฏีบัณฑิต
ไม่ใช่คิด ว่าเป็น นางสวรรค์
ไม่ใช่เพราะ ลูกมี ทรัพย์อนันต์

ไม่ใช่เพราะ ฉวีพรรณ ผ่องโสภา

๔เป็นเพราะลูก ถูกใจ ละไมละมุล

เป็นเพราะอุ่น เมื่อลูกอยู่ สู่เคหา
เป็นเพราะพ่อ เหงาใจ วัยชรา
เป็นเพราะว่า จิตพันผูก เหมือนลูกตน

๕. พ่อไม่มี สินทรัพย์ เพื่อนับญาติ
พ่อไม่อาจ บันดาลใจ ให้ลูกสน
พ่อเหมือนไม้ ใกล้พัง ริงฝั่งชล
พ่อฝากตน ลูกด้วย ช่วยดูแล

๖. พ่ออยู่สุด ฟากทาง ฟ้าบางแก้ว
พัทลุง ถิ่นแถว ศิลป์กระแส
ยากแก่การ ลูกอยู่ เฝ้าดูแล
หวังได้แต่ กระแสจิต ชิดสัมพันธ์

๗. ลูกอยู่ไหน ให้อยู่เย็น จงเป็นสุข
ปราศทุกข์ ปราศจากจากภัย สมใจฝัน
มีสิริ ราศรี ฉวีพรรณ
เจริญขวัญ ให้อายุ อยู่ยืนยาว

๘. นิภาพร ลครวงศ์ จงเจริญ
เป็นดอกเตอร์ น่าสรรเสริญ แต่ยังสาว
อภิชาต บุตรี กวีกล่าว
อวยพรเจ้า จงยิ่ง ๆ เจริญเทอญ

ประพันธ์โดย...เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว

  

[Dr.Ka-poom]

กราบขอบพระคุณ"พ่อ"

ที่รักลูก..สุดซาบซึ้ง
จากคืนวัน..ที่ผ่านมา..
สุดประทับใจ..ใน "รัก"
ที่เมตตา..ที่"พ่อ" ..
พี่..และน้อง
มีให้..ได้รับรู้

[อรชร หนูนุ่น]

 

พ่อเขียนกลอนได้ไพเราะมาก วันก่อนได้มีโอกาสกลับบ้านช่วงสงกรานต์ แอบเห็นว่ายังมีสต็อกอีกเยอะใน diary แต่ไม่มีเวลาอ่าน เพราะยุ่งๆ อยู่กับหลานสาว 3 คน อยากให้พ่อช่วยลงใน blog ด้วยค่ะ

[Dr.Ka-poom]

เข้ามาอ่านเมื่อไหร่

ก็ทำให้รู้สึกดีเมื่อนั้น

อยากบอกพ่ออีกครั้งคะ

ว่า..

ขอบพระคุณ..สำหรับ"สิ่งดีดี"

ที่พ่อมอบให้ "ลูก"

ปลาบปลื้มแทน คุณพี่"อร"

คุณพี่"ใหญ่" คุณ"เอียด" และ

น้อง"อัญ"...ที่ยังมีโอกาสได้ทดแทน

"พระคุณพ่อ"..ในยามที่ท่านยังอยู่กับเรา...

 

[ชายขอบ]

     พ่อคิดถึง พ่อไม่เคยบอกอะไร "ชายขอบ"
     แต่พ่อกลับบอกเป็นบทกลอนที่พ่อถนัด
     และพ่อ(น่าจะ)จงใจวางไว้ใกล้ ๆ
     ที่ "ชายขอบ" พอจะมองเห็นและเปิดดู
     "ชายขอบ" เมื่อได้อ่านก็ตัดสินใจ สื่อสาร
     ผ่านไป ให้ถึง อย่างที่พ่อต้องการจะสื่อให้ถึง...น้อง

[-ขจิต ฝอยทอง]

• อ่านแล้วไพเราะและทึ่งมากครับคุณพ่อ
• ฝากนกมาให้ครับ
  

[เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว]

จากวันนั้นถึงวันนี้แปดปีแล้ว

เสียงแจ้วๆยังจำอยู่ไม่รู้หาย

ลูกจากไปไกลห่างช่างเสียดาย

ยังไม่วายห่วงหาแสนอาวรณ์