สัญญา..สำหรับคุณหมอเด็กนอก(กรุง)
แม่ต้อยเคยสัญญากับคุณหมอเด็กคนหนึ่งไว้ หลังการประชุมวิชาการประจำปี HA Forum ครั้งที่๑๐ คุณหมอได้เข้ามาหาแม่ต้อยและบอกว่าชื่นชมในคำกล่าวความเป็นมาของการให้รางวัลโรงพยาบาลที่ได้รับรางวัล Humanized health care award เป็นอย่างมาก คุณหมอบอกว่าทำให้เข้าใจความมีพลังของการเล่าเรื่องดีดี ภายในโรงพยาบาล ที่จริงคุณหมอได้ทวงแม่ต้อยมาแล้วครั้งหนึ่ง วันนี้แม่ต้อยจึงได้นำข้อความที่ได้กล่าวในพิธีมอบรางวัลที่มีคุณค่านั้นมาฝากคุณหมอ และเพื่อนๆชมรม goto know ทุกๆท่านนะคะ
และแม่ต้อยอยากจะบอกว่า ผู้ที่เขียนข้อความที่ทรงพลังนี้ คือ คุณหมออนุวัฒน์ ศุภชุติกุล ท่านผุ้อำนวยการสถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล หัวหน้าที่รักยิ่งของแม่ต้อยนั่นเองคะ
เมื่อสามปีที่แล้ว แนวคิดเรื่องระบบบริการสุขภาพที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์ ได้ถูกจุดประกายขึ้น ณ สถานที่แห่งนี้ โดย ศ.นพ.ประเวศ วะสี ซึ่งแนวคิดดังกล่าวได้กลายมาเป็น theme ของการประชุม HA National Forum ในปีต่อมา “คืนหัวใจให้ระบบสุขภาพ” ก่อให้เกิดความตื่นตัวในระบบบริการสุขภาพที่จะหันมาเรียนรู้ศักยภาพของทีมงาน รับรู้เรื่องราวดีๆ นำไปขยายผลทดลองทำในบริบทต่างๆ เกิดการปลุกเร้าให้มาร่วมกันค้นหาศักยภาพที่มีอยู่ในตัวผู้ปฏิบัติงาน ในทีมงาน ในองค์กร เป็นการเติมเต็มในส่วนที่ยังขาดหายไปจากระบบที่เป็นอยู่ อันจะนำไปสู่ดุลยภาพหรือสุขภาวะของระบบและทุกชีวิตที่เกี่ยวข้อง
สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล ได้ริเริ่มมอบรางวัล “Humanized Healthcare Award” ให้แก่ทีมงานและองค์กรที่บุกเบิกดำเนินงานในเรื่องนี้ขึ้นเมื่อปี 2551 ในพิธีปิดการประชุม HA National Forum ครั้งที่ผ่านมา เพื่อเป็นกำลังใจและเป็นการกระตุ้นให้เกิดความตื่นตัวอย่างต่อเนื่อง เป็นรางวัลที่ไม่มีลำดับที่ เป็นรางวัลที่ไม่จำกัดจำนวน เนื่องเพราะคุณค่าของการเข้าถึงความจริง ความดี ความงามที่แต่ละทีม แต่ละองค์กร ได้สร้างขึ้นนั้น ไม่อาจจำแนก จัดลำดับ หรือจำกัดได้
เรื่องราวต่างๆ ที่ถูกสั่งสมไว้ ได้รับการเชื้อเชิญให้ถ่ายทอดออกมาเป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อให้ผู้อื่นได้รับรู้ถึงความพยายามอันสมควรชื่นชม บางเรื่องเป็นสิ่งที่ไม่เคยเปิดเผยให้ผู้ใดได้รับทราบมาก่อน แต่เมื่อถูกถ่ายทอดออกมาแล้วพบว่าเป็นเรื่องเล่าเร้าพลังอย่างดี ทำให้ผู้ได้ยินได้ฟังเกิดพลังและแรงบันดาลใจที่จะพัฒนาตนเองให้เข้าถึงซึ่งความจริง ความดี ความงาม อันเป็นศักยภาพสูงสุดที่มนุษย์จะเข้าถึงได้
เรื่องเล่าแต่ละเรื่องเปรียบเสมือนดนตรีที่ประพันธ์ไว้อย่างไพเราะ เสมือนภาพถ่ายชีวิตที่ถ่ายโดยนักภ่ายภาพมืออาชีพ เสมือนภาพยนตร์อันน่าประทับใจ ที่เบื้องหลังนั้นประกอบไปด้วยความทุ่มเทอุทิศตน ความมานะบากบั่น ความเหนื่อยยากลำบากจนบางครั้งเกิดความท้อถอย แต่สุดท้ายกลายเป็นปิติในหัวใจของผู้สร้าง เป็นหัวใจที่เข้มแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
เรื่องเล่าต่างๆ ได้ให้บทเรียนมากมาย เป็นบทเรียนจากชีวิตจริงของทั้งผู้ทุกข์ยาก และผู้ให้การเยียวยา เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงแนวคิดที่ค่อยๆ เกิดขึ้นจากการรับรู้ความทุกข์ของผู้ป่วย ซึ่งแต่เดิมเราถูกฝึกให้ชินชาต่อเรื่องเหล่านี้ จากแนวคิดที่เปลี่ยนไป ทำให้เกิดพลังขับเคลื่อนในการปรับปรุงระบบบริการอย่างต่อเนื่อง เราได้เห็นความเชื่อมโยงจากใจถึงใจระหว่างผู้เยียวยากับผู้ป่วย ที่แม้ชีวิตก็อาจสละให้ได้ และกลับสะท้อนมาเป็นกำลังใจให้แก่กัน ธำรงไว้ซึ่งพลังที่จะต่อสู้กับความเหนื่อยยาก ปลดเปลื้องความท้อแท้ออกจากชีวิต เราได้เห็นแผนงานและกิจกรรมที่เกิดขึ้นเพราะการมองเห็นและตระหนักในความสำคัญของปัญหาตรงหน้าโดยไม่เพิกเฉย เราได้เห็นความเชื่อมั่นศรัทธาต่อเพื่อนมนุษย์ ไม่ว่าเขาจะเป็นเด็กตัวเล็กๆ เป็นคนเจ็บ เป็นผู้ทุกข์ยาก ให้โอกาสพวกเขา ช่วยกันดึงศักยภาพของเขาออกมา เราได้เห็นอานิสงส์ของการพัฒนาจิตของเจ้าหน้าที่ ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและวิธีคิดของเธอและเขาโดยสิ้นเชิง กลายมาเป็นการจัดบริการที่ช่วยนำพาเพื่อนมนุษย์ก้าวพ้นห้วงทุกข์ไปสู่ความเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต มีจิตตั้งมั่นพร้อมที่จะรองรับการเปลี่ยนแปลงใดๆ ที่จะเกิดขึ้น
สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล ร่วมกับแผนงานพัฒนาจิตเพื่อสุขภาพ มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ และมูลนิธิรามาธิบดี มีความยินดีที่ได้ร่วมกันสดุดี และมอบรางวัลเชิดชูเกียรติ “Humanized Healthcare Award” ให้แก่ทีมงานและองค์กร ที่ได้มีการบริการสอดคล้องกับแนวทางดังกล่าว
สวัสดีคะ หวังว่าคุณหมอคงได้เข้ามาอ่านนะคะ
ความเห็น (27)
การทำงานเพื่อเพื่อนมนุษย์น่ายกย่องค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแม่ต้อย
หนูกำลังเรียนเรื่อง Humanized health care อยู่พอดีเลยค่ะ กำลังทำรายงานและจะนำเสนอศุกร์หน้านี้ค่ะ
ส่วนหนังสือของท่านศ.นพ.ประเวศ วะสี หนูก็ได้อ่านแล้วค่ะ เมื่อก่อนเราเน้นที่เทคโนโลยีที่ทันสมัย ไร้ความใส่ใจในตัวผู้ป่วยลึกๆๆจริงๆๆ หนูอยากให้ทีมสุขภาพทุกคนได้ดูแลผู้ป่วยด้วยหัวใจที่เป็นมนุษย์มากที่สุด
สวัสดียมบ่ายค่ะแม่ต้อย
ทานข้าวหรือยังค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
เสียดายจัง ครั้งนี้ไม่มีโอกาสนำเรื่องเล่า ของชาว รพ ศรีนรินทร์ ไปเล่าให้คนอื่นได้ฟัง โอกาสหน้าถ้ามีอีก เราจะไม่พลาดค่ะ
แก้ว
. Moo-YonG
น้องหมูหยองคะ ดีใจคะที่แม่ต้อยได้มารู้จัก ตัวจริง เสียงจริงที่เรียนด้านนี้โดยตรง หากมีอะไรนำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
ขอบคุณคะ
berger0123
ยังไม่ได้ทานคะ แต่กำลังจะทานข้าวเย็นนะคะ
ขอบคุณคะ ที่ยังคิดถึง
น้องแก้วคะ เก็บรวมไว้ได้เลยคะ ตอนนี้แม่ต้อยกำลังจะเปิดหลักสูตร narrative medicine คะ จะทำให้เราสามารถถ่ายทอดรายละเอียดต่างๆลงในการเขียนได้อย่างปราณีตเชียวคะ
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
อยากบอกว่าตอนแม่ต้อยอ่านกลอน ถึงคุณหมอที่ได้รับรางวัล ฟังแล้ว รู้สึกขนลุกและดีใจที่ในมุมเล็กๆๆของพื้นที่ประเทศไทย มีเพชรเม็ดงามซ่อนอยู่ ที่คอยช่วยเหลือส่องแสงสว่างทางให้กับผู้รับบริการที่ไม่ค่อยมีโอกาสทางสังคมซักเท่าไหร่ให้ได้รับการดูแลที่ดีที่สุด(เท่าที่มนุษย์ด้วยกัน จะสามารถดูแลซึ่งกันและกันได้ด้วยหัวใจ) หรือการเป็นศูนย์รวมกำลังใจให้แก่ผู้ร่วมงานในยามที่พบกับอุปสรรคหรือท้อแท้หมดหวัง
และยิ่งรู้ว่า ผู้ที่เขียนข้อความที่ทรงพลังนี้ คือ "คุณหมออนุวัฒน์ ศุภชุติกุล ท่านผุ้อำนวยการสถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล " จากคำบอกเล่าที่ว่า "บางเรื่องเป็นสิ่งที่ไม่เคยเปิดเผยให้ผู้ใดได้รับทราบมาก่อน แต่เมื่อถูกถ่ายทอดออกมาแล้วพบว่าเป็นเรื่องเล่าเร้าพลังอย่างดี ทำให้ผู้ได้ยินได้ฟังเกิดพลังและแรงบันดาลใจที่จะพัฒนาตนเองให้เข้าถึงซึ่งความจริง ความดี ความงาม อันเป็นศักยภาพสูงสุดที่มนุษย์จะเข้าถึงได้"
รู้สึก ภูมิใจมากที่ครั้งหนึ่งในชีวิตได้เคยร่วมงานกับทีมท่าน ผ.อ.และรองผ.อ. (แม้เป็นช่วงเวลาแค่ 4 เดือนกว่าๆ (สั้นๆ เท่านั้น) แต่เป็นช่วงเวลาที่มีค่ามหาสาลสำหรับคนธรรมดาเล็กๆๆอย่าง หนูแมว คนนี้คนหนึ่งค่ะ รัก และศรัทธาจริงๆๆค่ะ
แม่ต้อยคงเป็นคนที่น่ารักมากมากนะคะ
คงมีเรื่องเล่ามากมายที่จะถ่ายทอดเป็นวิทยาทานให้คนอื่นๆได้เรียนรู้อีกมากมาย
ขอบคุณค่ะ
9. CAT9
แมว แม่ต้อยรู้ว่าแมวมีความตั้งใจที่ดี และมีศักยภาพที่อยู่ภายในมากมาย แม่ต้อยคิดว่าแมวต้องประสบความสำเร็จแน่นอน เชื่อแม่ต้อยเถอะนะคะ
สวัสดีคะ ครูแอ้ด ไหงมาชมกันซึ่งๆหน้าละคะ
ตอนนี้กำลังใจครูแอ้ดเป้นอย่างไรบ้าง แม่ต้อยให้กำลังใจทุกๆวันนะคะ
เรียน แม่ต้อย คนอ่านเก่ง คนเขียนเก่ง เลยเก่งและดีค่ะ อิอิ
สวัสดีคะแม่ต้อย
อ่านเรื่องราวต่าง ๆที่เล่ามามีแต่สิ่งที่ดี ๆนะคะ
ไก่คงจะมีโอกาสได้เรียน และเล่าเรื่องราวบ้างนะคะ
ฮ่าๆๆๆ อันนี้อ่านแล้ว นึกว่าเรื่องคุณหมออย่างเดียว อิอิๆๆ
อิอิ อย่างพอลล่านี่เรียกว่าแฟนพันธิ์ แท้นะเนี่ย
น้องไก่คะ แม่ต้อยคิดว่าในทุกแห่งมีเรื่องราวดีดี แม้เพียงน้อยนิดก้ต้องมีอย่างแน่นอน เพียงแต่เราไม่กล้าเอามาเล่าต่อเท่านั้นเองคะ
ลองดูที่ทำงานของน้องไก่จะเห้นว่า หากเราใช้เวลา ใช้การรับฟังที่ดีช่วยก็จะสามารถที่จะหยิบมาชื่นชม เป้นกำลังใจให้เราได้
แม่ต้อยจะเป็นกำลังใจให้เสมอคะ
. ขจิต ฝอยทอง
อาจารย์ ขจิต ผิดหวังละสิ ก็เรื่องนี้ คุณหมอที่ใช้ชื่อว่า หมอเด็กนอก( กรุง) เขาขอไว้ แม่ต้อยเลยตั้งชื่อเรื่องให้คุณหมอได้เห็นชัดๆไงคะ
ไม่ได้หลอกลวงนา..
สวัสดีค่ะ
- เป็นนิมิตรหมายอันดีที่คุณเอก จัตุพร
- จะไปเยี่ยมและดูแลโรงเรียนของครูคิมค่ะ
- คงเป็นเรื่องใหม่และดูว่าคล้าย ๆกันนี้ค่ะ
19
การเริ่มต้นเรื่องนี้ของพรพ.
ทำให้เกิดจุดเริ่มต้นอื่นๆที่ดีมากมายครับ..
เป็นการจุดประเด็นเรื่องของความดี ความรัก ความเมตตาในใจของผู้ให้และผู้รับบริการ
อาจจะมีคนเคยคิดจะทำจะสร้าง...แต่เมื่อพรพทำนั้นมันมีพลัง และผลลัพธ์ รวมทั้งผลกระทบทางบวก....
อย่างที่ท่านผอ. รพ.ขอนแก่นกล่าวไว้ครับ ในองค์กรนั้นทุกคนมีเมล็ดความดีอยู่ในตัว ...
สิ่งหนึ่งที่ทุกๆคนมี (น่าจะต้องมีครับ ^_^) คือความเป็นมนุษย์....
ดังนั้นเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้น...มันก็น่าจะเหมือนกับการเปิดพื้นที่ให้กับความดีในผู้คนที่ทำงาน ให้กล้าที่จะเผยออกมา ดูเป็นเรื่องที่ไม่ต้องปกปิด อายอีกต่อไป....
อยากให้เรื่องราวนี้ถูกขยายและดำเนินการต่อไปเรื่อยๆครับ
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยและอาจารย์ทุกๆท่านครับ....
ขออนุโมทนาบุญในกุศลอันยิ่งใหญ่ครับ
โอ้โฮ หัวใจพองโตเลยละคะ ขอบคุณแทน พรพ.ทุกท่านจริงๆคะ แต่แม่ต้อยว่า แท้ที่จริงแล้ว ความดี ความงาม นั้นอยู่ที่คนทำงานในโรงพยาบาลนั่นเอง
และการรวมตัวของคนที่ทำความดี ความงามให้กับประชาชนในวันนั้นต่างหากเป็นภาพที่น่าประทับใจ น่าภาคภูมิใจ
และคุณหมอคือ คนๆหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จคะ
จริงๆนะคะ
แม่ต้อยคะ ครูต้อยย่องมาเก็บความดี ของพรพ และคุณหมอค่ะ แต่ไม่ได้เม้นท์ เพราะมาดึกมาแล้ว และง่วงมากๆ วันนี้กลับมาอ่านอีกครั้งพบว่า ทุกท่านที่เม้นท์ ทุกข้อคิด้วนมีพลังความดีให้ชื่นใจตามด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย เคยไปร่วมงาน HA Forum 2 ครั้งค่ะครั้งแรกไปเมื่อปี
2549 และปี 2550 นำผลงานโครงการพาน้องท่องวิถีพุทธ การดูแลผู้ป่วยด้วยหัวใจในมิติจิตวิญญาณ ทั้งสองปีที่ไปหนูได้จุดประกายหลายสิ่งมาพัฒนาหน่วยงาน สิ่งหนึ่งที่หนูได้มาคือหนังสือ งานคือความดีที่หล่อเลี้ยงชีวิต ทั้งฉบับหนังตัวอย่างและความดีที่เยียวยา หนูรู้สึกมีพลังในการทำงานทุกครั้งที่เปล่งวาจาถึง งานคือความดีที่หล่อเลี่ยงชีวิตหนูฝันไว้ว่าวันหนึ่งหนูจะเขียนเรื่องเล่า...ที่เป็นความดีในโรงพยาบาล
ศรีนครินทร์ โดยเฉพาะในแผนกการพยาบาลกุมารเวชกรรม ที่หนูสังกัดอยู่
แม่ต้อยคะวันนี้หนูได้ทำในสิ่งที่หนูฝันแล้ว หนูเป็นเจ้าของคอลัมน์ เรื่องเล่าจากงานบริการสุขภาพ ตอนนี้เขียนไปแล้ว 3 เรื่องค่ะ
เรื่องเเรก..ความฝันสุดท้ายของติ๊ก
เรื่องที่ 2...เติมฮักเติมแฮง..กับค่ายสร้างเสรมพลังชีวิต
เรื่องล่าสุดที่เขียน..จิตสบาย ใจสงบเเม้ยามป่วยไข้
หนูอยากให้แม่ต้อยเข้าไปอ่านดูค่ะและช่วยชี้แนะผ่าน blog หนูก็ได้ค่ะ
ชื่อเว็บ romklao.info หรือเข้า google สุธีรา พิมพ์รส ค่ะ
และสิ่งที่หนูฝันมากๆคืออยากให้เรื่องเล่าของทีมนำทางคลินิกกุมารเวชกรรม คณะเเพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้ไปเผยแพร่ในเวทีของ HA FORUM
แม่ต้อยต้องขอโทษมากๆคะ ที่บางครั้งก็ไม่ได้ย้อนกลับมา
บล้อกเดิมๆ จึงทำให้การสื่อสาร ขาดช่วงไปบ้าง
ตกลงคะ แม่ต้อยจะเข้าไปอ่านนะคะ
ให้น้องสุธีรารวบรวม เรื่องดีดีไว้ ที่แผนกกุมารมีโอกาสสร้างเรื่องราวดีดีมาก
พอใกล้ๆ Forum ให้ส่งไปที่พรพ.นะคะ
จะคอยรับคะ
ขอบคุณค่ะแม่ต้อย..หนูจะเล่าให้ทีมฟังและจะเตรียมเรื่องไว้ค่ะ