ความลำบาก...สร้างความแข็งแกร่ง
...หากท่านได้อ่านหัวข้อก็คงเดาได้ไม่อยากว่าฉันจะมาเล่าอะไร ฉันจะมาเล่าประสบการณ์ค่ะ อาจจะยาวไปซะหน่อยคงไม่ว่ากันนะค่ะ ประสบการณ์ของฉันอาจไม่ใช่สิ่งที่ตื่นเต้น เรื่องความรักอะไร แต่เป็นประสบการณ์ที่ฉันหารายได้เสริม (นอกจากการเรียนหนังสือ) โดยการขายของ ฉันขายเครื่องสำอางค์และครีมค่ะ จริงแล้วฉันเป็นลูกแม่ค้า ครอบครัวมีอาชีพค้าขาย ขายของตามตลาดนัด ตั้งแต่เด็กฉันช่วยพ่อแม่ขายของ และจนทุกวันนี้ก็ยังช่วยทุกวันเสาร์ อาทิตย์อยากบอกว่า ลำบากมากค่ะ เหนื่อยมากด้วย ขนของขึ้นลงรถ เหนื่อยมากเลยค่ะ ใครบอกว่าขายของสบายได้เงินเยอะ ฉันคิดว่าเค้าคิดผิดนะค่ะ ไม่สบายเอาซะเลย ลำบาก ยิ่งตอนหน้าฝนฝนตกหนักบ้างครั้งแทบไม่ได้ขายเลยก็มี ของเสียหายก็มี เงินก็ได้เยอะบ้าง น้อยบ้างก็แล้วแต่ตลาดที่ไปขายด้วยนะค่ะฉันอยู่และสัมผัสกับอาชีพการขายของมาเด็ก ฉันรู้ถึงความลำบาก แต่ก็ไม่เคยคิดอะไร คิดแต่ว่าช่วยพ่อแม่ จนวันหนึ่งที่ตัวเองอยากมีเงิน อยากหาเงินใช้เอง (ไม่รู้เกิดบ้าอะไรขึ้นมา)ฉันก็เลยชวนพี่สาวสุดที่รักมาช่วยกันทำ เราสองคนมีความคิดตรงกันพอดี ก็เลยเป็นอันว่าตกลงว่าจะขายพวกเครื่องสำอางค์และครีม เพราะโดยส่วนตัวก็ชอบและใช้อยู่เป็นประจำ เราสองคนเอาเงินที่เก็บได้มาลงทุน และก็ขอยืมจากแม่ เน้นว่าขอยืมนะค่ะ ต้องใช้คืน (แม่เราโหดจริง) จากนั้นก็ศึกษาหาข้อมูลเพิ่มเติม และก็ไปซื้อของ ได้ของมาจำนวนหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้มากอะไร ของพวกนี้ต้นทุนค่อนข้างแพง เอ้อ ไม่ใช่ครีมยี่ห้อตามท้องตลาดนะค่ะ เป็นครีมยี่ห้อดังค่ะ ของแท้แน่นอน เราสองคนเริ่มติดต่อหาตลาดขายกันเอง ค่าที่แพงมากค่ะ ครั้งแรกเลยมันเป็นอะไรที่จำไม่มีวันลืมเลยล่ะค่ะลำบากมาก อุปสรรคของวันแรกก็มีเลย ฉันกับพี่สาวขับรถไม่เป็นหรอกนะค่ะ เราต้องจ้างแท็กซี่ขนของไปตลาดเองค่ะ ของก็เยอะและหนัก คนขับไม่ช่วยยกเลยค่ะ แถมยังว่า บ่นเราสองคนตลอดด้วย เริ่มรู้สึกแย่มากค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรอดทนไว้ พอถึงตลาดเราก็ช่วยกันจัดของ คนเดินเยอะมากๆ เราสองคนก็ช่วยกัยเรียกลูกค้า แนะนำของ ตื่นเต้นกับการขายของที่เป็นของเราเองมากๆๆ และก็เป็นครั้งแรกด้วย รู้สึกสนุก แต่ทราบมั้ยค่ะว่า ไม่มีใครซื้อเลยค่ะ มีเข้ามาถามบ้างแต่ก็ไม่ซื้อนะค่ะ พอเริ่มเย็นเริ่มดึก ขายของไม่ได้เลย แรกๆก็ยังฮึดสู้อยู่ หลังๆเริ่มท้อค่ะ หมดแรงแล้วด้วย เหนื่อยมาก โทรให้พ่อมารับกลับบ้านเลย ไม่ไหวแล้ว พ่อถามว่าขายของได้เท่าไร ฉันแทบร้องไห้ (แต่ยังไม่ร้องนะค่ะ )ก็ตอบไปว่า ขายไม่ได้เงินสักบาทเลย ไม่มีใครซื้อ พ่องงเลยค่ะ แต่ก็ไม่ว่าอะไร ฉันเล่าให้ใครฟังก็หัวเราะกัน เค้าบอกว่าเป็นไปได้ได้ที่จะขายไม่ได้เลย เลยตอบกลับไปว่า ก็นี่ไงเรื่องจริง เป็นจริงๆ คือเค้ามองว่าเป็นเรื่องนาขำ แต่เราขำไม่ออกหรอกค่ะ บ้างคนถึงกับว่าเลยนะค่ะว่า หน้าม่ค้าไม่เนสวยเลย เป็นสิวเป็นแผลเป็น โทรมซะขนาดนี้ แล้จะขายได้เหรอ กลัวหน้าเหมือนแม่ค้า บ้างคนบอกกับฉันว่าฉันไม่เหมาะกับการเป็นม่ค้าขายของพวกนี้หรอก โห้ พอได้ยิน ยอมรับเลยว่าฉุนมาก ค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จากวันนั้นฉันท้อ หมดแรง รู้สึกว่าไม่อยากทำแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่ยอมไปขายของเลยค่ะอยู่ช่วงหนึ่ง มันแบบว่าไม่มีแรงใจนะค่ะ และก็เครียดด้วย ไม่รู้จะทำไงต่อ จนวันหนึ่งแม่ก็พูดให้ข้อคิดว่า " การที่เราจะทำอะไรนั้นล้วนแต่มีอุปสรรคทั้งนั้น กว่าที่พ่อแม่จะมีวันนี้ได้ก็ผ่านวันที่เริ่มต้น ผ่านวันที่มีอุปสรรค ผ่านความลำบากมาก่อน แต่สิ่งที่สำคัญ คือ เมื่อเราตั้งใจทำแล้วเราก็ต้องทำให้สำเร็จ เราต้องมีความอดทน ขยัน แล้วเราจะผ่านอุปสรรคไปได้ ความลำบากที่ผ่านมาจะช่วยทำให้เราเป็นคนที่เข้มแข็ง" พอแม่พูดจบ ฉันคิดตามที่แม่พูด ฉันเริ่มคิดให้กำลังใจตนเองใหม่ คิดในแง่บวกกับทุกสิ่ง ไหนๆก็ลงทุนแล้ว ก้าวแล้ว ก็คงหันหลังกลับไม่ได้ มันต้องสู้ ลองสู้อีกครั้ง ทำให้ดีที่สุด หากไม่ได้อย่างหวัง อย่างน้อยก็ยังได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว เราเคยเจอช่วงความลำบากมา รู้ดีว่ามันย่อมผ่านไปได้ ถ้าเราเข้มแข็ง ฉันไม่ร้องไห้แล้วนะค่ะ ฉันเริ่มต้นใหม่ หาที่ใหม่ ฉันขายได้ค่ะ แม้แรกๆจะขายได้น้อย แต่ก็ดีใจมากนะค่ะ แบบว่าภูมิใจมากค่ะ สนุกมากด้วย แล้วก็ได้เจอลูกค้าหลายรูปแบบ บ้างคนนะค่ะต่อราคาแทบไม่ได้กำไรเลยค่ะ แต่ก็สนุกดีค่ะ ทุกวันนี้มีลูกค้าประจำแล้วนะค่ะ จนวันนี้ได้มานั่งคิดก็คงต้องขอขอบคุณสิ่งที่แม่พูดในวันนั้น ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากครอบครัว คนรอบข้างและก็ขอบคุณสำหรับความลำบากที่สร้างให้ฉันเข้มแข็ง อดทนต่ออุปสรรคที่พบเจอ ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (5)
สวัสดีตอนเช้านะค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ การขายของกว่าจะได้กำไรมาสักบาทเนี่ย ค่อนข้างจะยาก
เคยขายของมาตั้งแต่เล็กๆเหมือนกัน ก็เลยเข้าใจค่ะ
อย่าท้อนะค่ะ
สวัสดีค่ะ
คนขยันไม่มีวันอดตาย เป็นกำไรของชีวิต
ที่หาได้ยากมาก เป็นภูมิคุ้มกันของชีวิต
ที่จะส่งผลให้คุณมีความมานะ พยายาม
จะประสบความสำเร็จในชีวิตค่ะ
เชื่ออย่างนั้น
อุปสรรคเป็นสิ่งที่ให้เราได้ฟันฝ่า
อย่าท้อนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป
ถ้าไม่ไหวก็พักบ้างอย่าหักโหมเกินไป
^_^
ขอให้กำลังใจนะค่ะ
ยอมรับเลยว่าเก่งมาก
ถือว่ามีประสบการณ์ชีวิตมากเลยนะ
ได้ค้นพบอะไรด้วยตัวเเอง
สู้ๆต่อไปน้ะ ^^
สู้ๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้