วิถีแห่งการภาวนา(1)
บันทึกการเรียนรู้เส้นทางที่ต้องเดินต่อไป
เส้นทางที่ต้องควบคู่กับการใช้ชีวิตประจำวันของเรา...
ว่าด้วยเสบียง... วิถี และจุดมุ่งหมาย
เสบียงเริ่มต้นของการเดินทางด้านใน ของเรามีอะไรบ้างนะ...
- อริยสัจย์ 4
...เริ่มต้นที่การทำความรู้จัก.... ทุกข์...อย่างแท้จริง และสัมผัสกับทุกข์อย่างเข้าใจ...
เหมือนจะเข้าใจง่ายๆ กับคำว่า ทุกข์...
แต่จริงๆแล้ว ความเข้าใจที่ว่ารู้แล้ว อาจจะเป็นสิ่งกั้นตัวรู้จริงๆไป...
....
- เรื่องของขันธ์ 5 รูป นาม กาย จิต
รูป-นาม สิ่งที่ต้องกำหนดรู้
รูปนามกับทุกข์...
ทุกข์ จากรูปนาม
....ในทุกวันของชีวิตเรา... การกำหนดรู้รูปนาม รู้ทุกข์ นั้นเป็นสิ่งที่ท้าทาย... ว่าจะสามารถทำได้จริงและต่อเนื่องหรือไม่....
- เรื่องของไตรลักษณ์..
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา....
..ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน...
..รู้ตามอักษรนั้น หรือใช้ความจำดูเหมือนจะเข้าใจบ้าง.... แต่ก็ไม่ใช่(เพราะเหมือนรู้แบบจำๆมานาน 10 ปีกว่าแล้ว)
... ความเชื่อมโยงของกาย จิต รูปนาม กับชีวิตทุกๆขณะ... จะรู้ทัน เข้าใจตลอดหรือไม่...
- ความพ้นทุกข์....ความอิสระ
เป็นเป้าหมายที่ถูกกำหนด และเชื้อเชิญให้เราเข้าหาวิถีแห่งการเดินทางเส้นนี้....
สภาวะนี้...แม้จะถูกอธิบาย ถูกบอกให้รู้ให้สนใจมากมาย แต่ก็ยากที่จะเข้าใจ ไม่มีใครที่กำลังเดินไปแล้วบอกว่าเห็นทันที...
เราบางครั้งก็ได้สัมผัสความเป็นส่วนหนึ่งสั้นๆ...เเว๊ปๆ...
- การปฏิบัติ...เพื่อให้ไปถึงความพ้นทุข์
เป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝน เรียนรู้ ใช้ความอดทน
...เป็นสิ่งที่ยากที่สุด
...เพราะต้องรู้ได้ด้วยตนเอง
... มีปัจจัยประกอบอีกมากมาย ที่จะให้เกิดผล
...
ทุกคน ที่เริ่มเดินทาง ต่างเเสวงหาวิธีการแตกต่างกัน
ขึ้นกับวิถีจิตและวาระของตน....
การเดินทาง หรือไม่ใช่การเดินทาง
การรู้หรือไม่รู้....
ข้างต้นเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของเสบียงที่เราอาจจะต้องเรียนรู้และเข้าใจ เพื่อใช้เดินทาง....
จริงๆน่าจะมีอีกมาก และกว้าง ลึกซึ้ง มากมายกว่านี้...
เพราะรู้แค่นี้เอง....
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
พอลล่ายังไม่รู้เลย
ขอบคุณค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ เข้ามาเรียนรู้ค่ะ