3 สัปดาห์กับการเรียนรู้ของสบาย
สวัสดีครับ
3 สป ก่อน ลูกสาวมีพฤติกรรมที่แปลกๆ
คือเธอนั้นชอบบอกว่า...ไป..พ่อไป
แบบว่าเจอพ่อนั้นไล่ตลอดเลย ทำเอาพ่อนั้นได้เจริญสติ
กับเรื่องนี้อย่างยิ่ง...
เวลาพ่อพูด เธอก็บอกว่าพ่อไม่ต้องพูด
หรือบอกว่าพ่อพูดไปเรื่อย ไปเทื่อย...
สุดท้ายก่อนที่จะไปกรุงเทพ....
พ่อเลยย้อนทางในสิ่ที่เธอทำ...
คือลองพูดเเบบเธอดูบ้าง....
ในที่สุด...ตอนนั้นเธอเหมือนจะอึ้งไป...
อาจจะเป็นการเรียนรู้หนึ่งร่วมกัน กระบวนการเรียนรู้
ที่ทำให้เกิดการสะท้อนกลับ
หลังจากที่ปล่อยให้เธอ ทั้งว่า ทั้งตี ทั้งกัด กัดจริงๆจนเลือดออก...555
คิดว่าเขากำลังสอนธรรมะพ่อเรื่อง ขันติ อุปาทาน บ่วง
ก็ได้เรียนรู้จากบทเรียนที่เขาให้
และวานนี้....
หลังจากที่ห่างกัน 5 วัน
ตอน 22.00 น เธอก็โทรมา คุณแม่บอกว่าเธอกินนมอิ่มแล้ว อยากที่จะคุยกับคุณพ่อ....
พ่ออยู่ไหน
พ่อนอนหรือยังค่ะ
ลูกคิดถึงพ่อ....
อืม...เห็นความสุขที่เกิดในจิต...แล้วก็วางครับ
ได้เรียนรู้จากท่านอาจารย์ ท่านหนึ่ง..ว่า
อยู่ในโลกของสมมุติ แต่ใช้จิตแบบวิมุติ
วันนี้พบกันเธอก็มิได้เป็นแบบเดิมแล้ว...
เป็นสบายที่ตื่นรู้เสมอ....
สิ่งที่หนึ่งสัมผัสได้คือ ความตื่นตัวที่จะเรียนรู้
เรียนรู้กับผู้คนรอบข้างและธรรมชาติรอบตัว...
แปลกใจที่ความจำ สัญญาของเธอนั้น...
เฝ้ามองดูวิถีทางของเธอต่อไป
ก็ได้บทเรียนว่า กับลูก เราคือผู้หล่อเลี้ยง
คำสำคัญ (Tags): #น้องสบาย
หมายเลขบันทึก: 248652เขียนเมื่อ 15 มีนาคม 2009 21:50 น. ()ความเห็น (2)
สวัสดีคะคุณหมอ
ลูกสาวกำลังเรียนรู้ และน่ารักนะคะ
