จุดเริ่มต้นของการคิดในแง่ดี
ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้ทำงานในองค์การที่เกี่ยวกับการศึกษา และตัวผมเองก็เริ่มทำงานครั้งเมื่ออายุ 19 ปี ซึ่งตอนนั้นถือว่ายังเด็กมากๆ สำหรับความรู้สึกของผม แรกเริ่มต้องเจอกับคนใหม่ๆ และประการณ์ที่เรียกได้ว่าหาไม่ได้เลยในตำรา บางสิ่งที่ไม่เคยเรียนก็ต้องทำ บางอย่างที่ไม่รู้ก็ต้องหาวิธีที่จะทำให้รู้ให้ได้ กว่าจะปรับตัวได้ก็ใช้เวลาเสียพัก บางครั้งก็คิดอยากจะออกจากงาน แต่พอได้คำพูดของหัวหน้าก็คิดได้ ซึ่งหัวหน้าได้พูดให้ฟังว่า ปัญหาทุกคนจักต้องเจอ อยู่ที่ว่าเราจะเลือกเดินต่อไปหรือหนีปัญหานั้น และหากเรามัวแต่คิดหนี หรือย้ายไปที่อื่นแน่ใจหรือว่าจะไม่เจอปัญหาอีกหากเราเอาชนะปัญหาได้ด้วยวิธีการมองปัญหาให้เจอและก็พยายามมองโลกในแง่ดีก็จะทำให้เราเป็นคนที่มีคุณค่าและเอาชนะเสียซึ่งทุกสิ่งได้แน่นอนน
ผมกลับมาถึงบ้านก็คิดถึงคำพูดที่หัวหน้าพูดให้ฟัง แล้วก็นึกดูดีๆ ขนาดเรียนเรายังเจอกับปัญหามากมาย แล้วตอนนี้เราถึงเวลาที่จะต้องทำงานที่ต้องเจอคนมากมาย และงานต่างๆ ที่จะต้องทำ เราจะต้องทำยังไงให้มีความสุขกับงานดีกว่า เพราะทุกข์ใจไปก็รังแต่จะทำให้ตัวเองนั้นแหละจมลงกับปัญหา เช่นที่คนหลายพูดกันว่า มีปัญญาท่วมหัวแต่เอาตัวไม่รอด ผมว่าหลายๆ คนคงจะเจอปัญหาเช่นเดี่ยวกับผม น่ะครับ แต่เชื่อเถอะครับการมองเห็นปัญหาที่หนักอยู่ข้างหน้า ส่วนใหญ่เรามักจะแพ้ใจตัวเองเสียมากกว่า หากเรารู้จักที่จะไม่หนีปัญหาและมองโลกในแง่ดี เชื่อได้ว่าเราจะชนะได้ทั้งปัญหาและตัวเองในที่สุด
ความเห็น (1)
ดีใจคะที่เสกคิดแบบนี้ คนเรามีด้านมืดและด้านสว่างในชีวิตเสมอ เพียงแต่ว่าช่วงที่เราอยู่ในด้านมืดนั้น สภาพจิตใจเราเข้มแข็ง และมีกำลังใจพอที่จะต่อสู้ปัญหาต่าง ๆ ที่รุมเร้าเข้ามารึป่าว จิตใจและกำลังใจสำคัญสำหรับการดำเนินชีวิตอยู่ของคนเรามาก คิดว่าสำคัญพอ ๆ กับปัจจัย 4 เลยแหละ แต่การได้มาซึ่งจิตใจที่เข้มแข็งและกำลังใจที่เต็มปรี่นั้น เราจะต้องเคยผ่านประสบการณ์ร้าย ๆ ต่าง ๆ มาบ้าง เพื่อเป็นบทพิสูจน์สภาพจิตใจของตัวเราเองว่าเราจะสามารถยืนหยัดและรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไร
เมื่อเราผ่านปัญหาร้าย ๆ เหล่านั้นมาได้แล้ว เราจะรู้สึกภูมิใจว่า เราก็สามารถผ่านและแก้ปัญหาร้าย ๆ นั้นได้ ทำให้เรามีกำลังใจและเพิ่มภูมิคุ้มกันจิตใจให้เข้มแข็ง เพื่อยืนขึ้นสู้กับปัญหาร้าย ๆ ในอนาคตต่อไป :) สู้ สู้ สู้