ก้อยอ่านได้ทุกประเภทคะ คนอารมณ์ฝันเช่นคุณน่าสนใจมากคะ
คนเรามีหลายหลาก แต่คุณแตกต่างนะคะ ก้อยเคยบอกลูกศิษย์ให้เข้ามาอ่านของคุณคะ
ขอบคุณครับที่คุณยังเห็นความแตกต่างระหว่างความรู้สึกที่คุณรับรู้ได้
อย่างน้อยคุณก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มองโลกสวยสดงดงาม
ฝันของฉัน
เหมือนชิ้นหนึ่งของหัวใจ
เหมือนส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ
ดังผืนทองใต้รุ้งงาม
เราพบความจริงผ่านหัวใจกันและกันถึงใจคนไกลตา
สายรุ้งคล้องใจที่ไม่มีลับหาย
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันอยู่ตรงนั้นเสมอ
ฉันจะจูงมือเธอ เทิดเธอไว้สูงค่า
ฉันจะอยู่ตรงนี้เพียงให้เธอรับรู้
ไม่ว่าจะเป็นวันที่สวยงามหรือวันที่มีพายุร้าย
ฉันจะให้เธอพิงไหล่ด้วยหัวใจพองโต
ในฝันที่งดงามนิจนิรันดร์
ให้รับรู้ไว้ฉันจะอยู่ตรงนั้นเพื่อเธอตราบจนวันตาย
เธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันตราบจนลมหายใจสุดท้ายไม่มีวันเปลี่ยนใจ...
คนรุ่นใหม่แบบผมชอบกลอนเปล่าแบบนี้ให้ความรู้สึกที่ลึกไกลครับ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่อาจารย์ให้มาเสมอครับ
เม้นท์ของอาจารย์เรียบง่ายจริงใจดีนะครับ
ก้อยอ่านได้ทุกประเภทคะ คนอารมณ์ฝันเช่นคุณน่าสนใจมากคะ
คนเรามีหลายหลาก แต่คุณแตกต่างนะคะ ก้อยเคยบอกลูกศิษย์ให้เข้ามาอ่านของคุณคะ
ทานอาหารเที่ยงแล้วเลี่ยงมาอ่านกลอน เขียนแนวนี้ก็ดี มีความหมายดีครับ
ขอบคุณมากนะครับที่มองผมเป็นเช่นนั้น สไตล์ของผมก็แบบนี้แหละครับ ไม่ฝืนใจหวานกับใครใครหรอกครับ
เหมือนชิ้นหนึ่งของหัวใจ
เหมือนส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ
มีความสุข มีความฝัน ตามผู้ประพันธ์กลอนค่ะ
ขอให้มีความสุขสดชื่นนะคะ...กำลังจะผ่านไปแล้วอีกหนึ่งวัน
ก้อยอ่านได้ทุกประเภทคะ คนอารมณ์ฝันเช่นคุณน่าสนใจมากคะ
คนเรามีหลายหลาก แต่คุณแตกต่างนะคะ ก้อยเคยบอกลูกศิษย์ให้เข้ามาอ่านของคุณคะ
ขอบคุณครับที่คุณยังเห็นความแตกต่างระหว่างความรู้สึกที่คุณรับรู้ได้
อย่างน้อยคุณก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มองโลกสวยสดงดงาม
ทานอาหารเที่ยงแล้วเลี่ยงมาอ่านกลอน เขียนแนวนี้ก็ดี มีความหมายดีครับ
ผมบอกแล้วว่าผมจะเปลี่ยน แต่ค่อยค่อยไปด้วใจที่จงรักครับ
เปลี่ยนตามใจที่ปรารถนาครับ แต่ก็ฝากชีวินและวิญญาไว้กับบทกลอนเปล่าให้คิดต่อครับ
ผมไม่กลัวความสูญเปล่าไปกับการใฝ่ฝันครับ เมื่อใจปรารถนาก็ฝากชีวาไว้ตรงนี้ครับ
เหมือนชิ้นหนึ่งของหัวใจ
เหมือนส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ
มีความสุข มีความฝัน ตามผู้ประพันธ์กลอนค่ะ
ขอให้มีความสุขสดชื่นนะคะ...กำลังจะผ่านไปแล้วอีกหนึ่งวัน
เธอเป็นส่วนหนึ่งชีวิตจิตวิญญาณและหัวใจ
ที่เป็นพลังในการก้าวเดินไปสู่ฝันอันไกลโพ้น
มุมั่นเดินต่อไปโดยไม่ยอมเหลียวหลังดูความผิดพลาดของตนเองแต่อดีต
ด้วยมุ่งมั่นและศรัทธาเรามีสิ่งเปรียบเทียบคุณค่าที่พบว่าเป็นอย่างไรในความคิดคำนึง
อาจจะโชคดีมองเห็นคุณค่าในภาพที่ปรากฎที่ทั้งชีวิตไม่เคยได้พบเห็น
ภูมิใจ อบอุ่นใจที่ได้บอกคุณค่านั้นฝากไว้เป็นรอยจำที่จดจำไม่รู้ลืม
เธอบริสุทธิ์เปรียบเหมือนกุหลาบดอกนี้ในดวงใจ
สวัสดีคะอาจารย์
ไม่ได้แวะมาหลายวันอาจารย์สบายดีหรือเปล่าคะ
คืนวันนี้ทำไมแลดูเงียบๆนะคะ เป็นเวลาที่ดึกที่สุดเท่าทีเมย์เข้ามาอ่านกลอนคะ
กลอนรูปแบบใหม่ของอาจารย์เนื้อหากินใจจังเลยคะ
เหมือนชิ้นหนึ่งของหัวใจ
เหมือนส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ
ดังผืนทองใต้รุ้งงาม
เราพบความจริงผ่านหัวใจกันและกันถึงใจคนไกลตา
เยี่ยมจังเลยคะ
หลังจากที่ได้อ่านกลอนของอาจารย์มาระยะหนึ่ง
ประเมินความรักของอาจารย์ว่างดงามมากคะ
อารมณ์หวาน มีความรักที่สุนทรีลึกซึ้ง
แม้เปลี่ยนรูปแบบการเขียนก็ยังหวานเหมือนเดิมคะ
ต้องไปพักผ่อนแล้วคะ สวัสดีคะ
มาให้กำลังใจอาจารย์ได้ทำหน้าที่ให้กับสังคมในหลายๆประการต่อไปครับ
การเขียนกลอนก็เป็นหน้าที่หนึ่งที่เขียนแล้วทำให้คนอ่านเพลิดเพลินเจริญใจ
มีความสุขกับการอ่านหลังจากทำงานประจำวันที่เหน็ดเหนื่อย
มาด้วยกันไปด้วยกัน.. เลือดสุพรรณเอ๊ย
แวะมาขอบคุณที่กรุณาแวะไปเติมกำลังใจให้ก้าวเดินยามที่เหนื่อยล้า..ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคะ เมย์แวะมาอ่านกลอนซึ้งๆคะ
วันนี้เมย์แต่งกลอนแล้วนะคะ แวะไปติชมหน่อยนะคะ ที่นี่คะ
http://gotoknow.org/blog/whiterose1/248381
ขอบคุณคะ
คำว่า เพื่อน รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ดี มีความบริสุทธิ์ใจ และมีความปรารถนาดีต่อกันตลอดไป.....
ในภาวะเศรษฐกิจที่รัดตัว ทำให้คนเราเครียดได้หลายๆอย่าง
การเข้ามาในเวบที่มีบล็อกที่เต็มไปด้วยของดีมีประโยชน์
แต่เวลามีจำกัด และต้องเครียดเรื่องเศรษฐกิจที่กระทบต่อกิจการ
จึงไม่มีเวลามาคิดเขียนบล็อก สิ่งที่ทำได้คือเข้ามาอ่านในเรื่องที่อยากอ่าน
บางครั้งก็ไม่สามาถอ่านในเรื่องที่อยากอ่านได้ เพราะเวลามีน้อย
สิ่งที่ทำได้คือเลือกอ่านในสิ่งที่อยากอ่าน
การเข้ามาอ่านกลอนนี้จึงเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดและใช้เวลาน้อยที่สุดในการทำความเข้าใจ
ดังนั้นจึงอาจเห็นหลายๆคนในเวบนี้เป็นผู้มีสถานะภาพเพียงผู้อ่านก็มีคือไม่เคยเม้นท์และไม่เคยเขียนบล็อกเลย หรือผู้ที่เพียงสมัครเป็นสมาชิกและเข้ามาเม้น์เป็นบางคราวแต่ไม่เคยเขียนบล็อกเลยก็มีมากซึ่งมีปะปนอยู่ในรายนามของสมาชิกหลายหมื่นคนนี้
ผมก็เป็นคนหนึ่งในนั้นครับ
อย่างอ่านกลอนในบล็อกนี้ ใช้เวลาไม่ถึง 2 นาที
(ขออภัยครับที่คิดละเอียดเรื่องการใช้เวลา......)
ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่มีสถานะภาพไม่แตกต่างจากคุณราชันย์คือเรื่องของเวลา
พรุ่งนี้เช้าก็มีงานเข้ามามากมายครับ จึงไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นๆ
นอกจากเข้ามาอ่านและเม้นท์บางครั้ง แล้วก็ออกไปทำธุระครับ
อย่างไรก็ตามกลอนคุณสุวัฒน์ ผมอ่านอยู่แล้วครับ
สวัสดีคะอาจารย์
ไม่ได้แวะมาหลายวันอาจารย์สบายดีหรือเปล่าคะ
คืนวันนี้ทำไมแลดูเงียบๆนะคะ เป็นเวลาที่ดึกที่สุดเท่าทีเมย์เข้ามาอ่านกลอนคะ
กลอนรูปแบบใหม่ของอาจารย์เนื้อหากินใจจังเลยคะ
เหมือนชิ้นหนึ่งของหัวใจ
เหมือนส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ
ดังผืนทองใต้รุ้งงาม
เราพบความจริงผ่านหัวใจกันและกันถึงใจคนไกลตา
เยี่ยมจังเลยคะ
ไม่ต้องกล่าวชมอะไรผมก็ได้นะครับ
เพียงรู้ว่าคุณอ่านกลอนแล้วเข้าใจในกลอน
กลอนที่ตั้งใจเขียนนี้หมายถึงอะไร ถึงใคร ก็เพียงพอแล้วครับ
ขอบคุณมากครับ
หลังจากที่ได้อ่านกลอนของอาจารย์มาระยะหนึ่ง
ประเมินความรักของอาจารย์ว่างดงามมากคะ
อารมณ์หวาน มีความรักที่สุนทรีลึกซึ้ง
แม้เปลี่ยนรูปแบบการเขียนก็ยังหวานเหมือนเดิมคะ
ต้องไปพักผ่อนแล้วคะ สวัสดีคะ
ในการเขียนงานเขียนใดๆ จะเรื่มต้นจากจิตที่สงบเป็นฐานในการดำเนินใจ
ใจที่บริสุทธิ์จะนำพาความจริงออกมาในอักษรที่ต้องการสื่อ
รู้ว่า..แม้จะสื่ออย่างไรก็ไม่เท่าความรู้สึกที่มีอยู่
แต่สิ่งที่เขียนออกมาก็ยังเป็นตัวแทนของความรู้สึกทั้งที่มีอยู่
ขอขอบคุณสำหรับแบบประเมินของคุณครับ
อ่านแล้วจินตนาการไปได้ไกลเลยคะ
อาจารย์คะ สมัยเด็กๆเคยมีโอกาสเข้าร่วมประชุมยุวกสิกร ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขนหรือเปล่าคะ
อ่านแล้วจินตนาการไปได้ไกลเลยคะ
อาจารย์คะ สมัยเด็กๆเคยมีโอกาสเข้าร่วมประชุมยุวกสิกร ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขนหรือเปล่าคะ
ดีใจมากครับที่ได้ยินคุณครูต้อยถามถึงเรื่องการประชุมยุวกสิกรที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน
สมัยนั้นผมเรียนที่นครปฐมครับ เป็นประธานยุวกสิกรจังหวัดนครปฐมอยู่ 3 สมัย
เข้าร่วมประชุมงานชุมนุมยุวกสิกรแห่งชาติที่เกษตรศาสตร์บางเขน สมัยนั้นจำได้ว่ามียุวกสิกรจากจังหวัดต่างๆทั่วประเทศมาร่วมชุมนุมกันหลายร้อยคน(กว่า 500 คน)
แต่ละจังหวัดให้หาตัวแทนมาลงสมัครรับเลือกตั้ง
มีการหาเสียงเลือกตั้งเพื่อชิงตำแหน่งประธานสภายุวกสิกรแห่งชาติ โดยการหาเสียงกับสมาชิกที่มาจากจังหวัดต่างๆทั้งๆที่เราไม่รู้จักกัน
จุดขายของผมคือการนำผลงานที่เป็นกิจกรรมเด่นของสมาชิกในจังหวัดมาเสนอ
รวมทั้งนำหนังสือพิม์ยุวกสิกรที่ผมทำกันเองออกรายสะดวกมาเผยแพร่
ทำให้ผมได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานสภายุวกสิกรแห่งชาติครับ
จำได้ว่าประชุมกันแต่ละครั้งก็ 5 วัน กินนอนกันที่ หอพัก ม.เกษตรศาสตร์
วันเปิดประชุมที่หอประชุมอินทรี จันทรสถิตย์
ทำกิจกรรมกันที่อาคารเทพศาสสถิตย์
เพลงยุวกสิกรผมยังร้องได้จบนะครับ
คุณแม่ต้อยเคยเป็นยุวกสิกรหรือครับ
มาให้กำลังใจอาจารย์ได้ทำหน้าที่ให้กับสังคมในหลายๆประการต่อไปครับ
การเขียนกลอนก็เป็นหน้าที่หนึ่งที่เขียนแล้วทำให้คนอ่านเพลิดเพลินเจริญใจ
มีความสุขกับการอ่านหลังจากทำงานประจำวันที่เหน็ดเหนื่อย
มาด้วยกันไปด้วยกัน.. เลือดสุพรรณเอ๊ย
ความเข้าใจในสิ่งที่ผู้อื่นกระทำเป็นความจำเป็นของสัมพันธภาพอันยั่งยืน
การจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ความเข้าใจที่ให้แก่กันเป็นสิ่งสำคัญอันยิ่งยวดที่ต่างฝ่ายพึงจะให้แก่กัน
ขอขอบคุณในความเข้าใจที่ได้แสดงออกมาในทางอ้อม
สุวัฒน์ กอไพศาล (ไม่มีชื่อกลาง)
สวัสดีอีกครั้งคะ
ถ้าอย่างนั้น แม่ต้อยก็เคยลงคะแนนให้ รุ่นพี่ที่ชื่อสุวัฒน์ เป็นประธานยุวกสิกร ด้วยแหละคะ ( ต้องมาทวงความดี ความชอบ)
ตอนนั้นยังเรียนชั้นมัธยมเลยนะคะ
ที่จำได้เพราะจำชื่อได้คะ และยังจำได้ว่าอาจารย์ เคยบอกว่า จะสอบเข้าคณะแพทย์ ในตอนนั้นนะคะ
ตอนนั้นแม่ต้อยเป็นนักเรียนตัวแทนจากจังหวัดลำพูนคะ
สวัสดีคะ เมย์แวะมาอ่านกลอนซึ้งๆคะ
วันนี้เมย์แต่งกลอนแล้วนะคะ แวะไปติชมหน่อยนะคะ ที่นี่คะ
http://gotoknow.org/blog/whiterose1/248381
ขอบคุณคะ
ครับ ไปอ่านมาแล้วครับ คุณแต่งได้ดีนะครับ
ไพเราะเหมาะสมมีความหมายดีนะครับ ภาพก็สวยคมชัดมากครับ
คงมีผลงานอีกนะครับ
มาร่วมแบ่งปันความสุนทรีด้วยคนคะ มื้อเย็นทานอะไรคะอาจารย์
สวัสดีครับ ยินดีมากครับที่เข้ามาอ่านกลอน
สำหรับอาหารมื้อเย็นที่ผ่านไปนี้คือยำปลาดุกฟูกับแกงจืดและน้ำเปล่าครับ
องค์ประกอบครบนะคะ กลอนเพราะ ความหมายดี ภาพที่สื่อดี
เพื่อคนในใจนะคะ
ขอบคุณมากครับสำหรับความเข้าใจที่ดีงามของคุณ
เป็นคำพูดที่ไพเราะชวนฟังครับ
สุวัฒน์ กอไพศาล (ไม่มีชื่อกลาง) ถ้าอย่างนั้น แม่ต้อยก็เคยลงคะแนนให้ รุ่นพี่ที่ชื่อสุวัฒน์ เป็นประธานยุวกสิกร ด้วยแหละคะ ( ต้องมาทวงความดี ความชอบ) ตอนนั้นยังเรียนชั้นมัธยมเลยนะคะ ที่จำได้เพราะจำชื่อได้คะ และยังจำได้ว่าอาจารย์ เคยบอกว่า จะสอบเข้าคณะแพทย์ ในตอนนั้นนะคะ ตอนนั้นแม่ต้อยเป็นนักเรียนตัวแทนจากจังหวัดลำพูนคะ
สวัสดีอีกครั้งคะ
ขอขอบคุณแม่ต้อยครับที่มาย้อนความทรงจำแต่หนหลัง
และขอขอบคุณย้อนหลังไปที่ช่วยละคะแนนเลือกตั้งให้ได้รับการเลือกตั้งในครั้งนั้น (นับเป็นการตอบขอบคุณที่ใช้ระยะเวลานานที่สุดครับ)
คิดว่าสมัยนั้นแม่ต้อยอยู่โรงเรียนส่วนบุญโญปถัมภ์ จ.ลำพูน ใช่ไหมครับ
ตอนนั้นผมอยู่ช่วงรอยต่อระหว่างโรงเรียนบำรุงวิทยา นครปฐมกับโรงเรียนหลวงสวนกุหลาบวิทยาลัย จบโทเภสัชศาสตร์ครับ
ขอขอบคุณมากๆอีกครั้งครับที่จำชื่อและสกุลผมได้ คาดไม่ถึงจริงๆครับ
กลอนชิ้นนี้เดือนก็คิดเหมือนทุกครั้งคะ ว่าอาจารย์เขียนออกจากใจ
ติดตามอ่านความในใจเสมอมาคะ
อาจารย์คะ บางครั้งคนเรามักทำอะไรขาดการไตร่ตรองนะคะ
ทำให้เกิดความเสียหายขึ้นภายหลัง
บางครั้งเดือนอาจพลาดพลั้งไปพูดจาอะไรไม่ถูกต้อง ให้อภัยเดือนด้วยนะคะ
ขอบคุณมากคะ
สวัสดีคะ
ครูน้อยมาเป็นคนท้ายๆ ถึงอย่างไรก็ต้องมาคะ
อ่านกลอนเสร็จขอถามนะคะ สงกรานต์นี้ไปพักผ่อนที่ไหนคะ
อยากรู้จังเลยคะ
สวัสดีคะ
โอ้โห จำได้ถึงโรงเรียนสมัยมัธยมด้วย สุดยอดจริงๆคะ ถุกต้องแล้วคะ
เวลายาวนานจริงๆคะ
ที่จำชื่อได้เพราะตอนนั้น ชืนชมประธานคนใหม่มากๆๆคะ
และที่ดีกว่านั้นคือแม่ต้อยยังจำชื่อประธานคนก่อนได้อีกคะ ชื่อ พี่ชำนาญ เงินทองคะ
เก่งไหมคะ
เดียวจะลองร้องเพลง ยุวกสิกรดูนะคะ
" ยุวกสิกร ของไทย ส่งเสริมให้มีอาชีพทุกๆคน ฝึกผองเหล่าเยาวชนให้ขุดค้นแหล่งทรัพยากร.....
กลอนชิ้นนี้เดือนก็คิดเหมือนทุกครั้งคะ ว่าอาจารย์เขียนออกจากใจ
ติดตามอ่านความในใจเสมอมาคะ
อาจารย์คะ บางครั้งคนเรามักทำอะไรขาดการไตร่ตรองนะคะ
ทำให้เกิดความเสียหายขึ้นภายหลัง
บางครั้งเดือนอาจพลาดพลั้งไปพูดจาอะไรไม่ถูกต้อง ให้อภัยเดือนด้วยนะคะ
ขอบคุณมากคะ
คนเราไม่มีใครถูกไปหมดทุกอย่างหรอก
คนที่ทำผิดแล้วรู้ว่าตนเองทำผิด ก็บอกคนที่เกี่ยวข้องว่าไม่เจตนา
คนเราก็ให้อภัยกันทั้งนั้น
ถ้าเป็นความผิดพลาดที่คุณเดือนทำแล้วก็ขอโทษก็ถูกต้องแล้ว
สวัสดีคะ
ครูน้อยมาเป็นคนท้ายๆ ถึงอย่างไรก็ต้องมาคะ
อ่านกลอนเสร็จขอถามนะคะ สงกรานต์นี้ไปพักผ่อนที่ไหนคะ
อยากรู้จังเลยคะ
สวัสดีครับ ผมเพิ่งกลับจากงานชุมชนครับ
การอ่านกลอนไม่มีใครสายไม่มีใครเป็นคนท้ายหรอก เหมือนๆกันครับ
สงกรานต์ไม่ไปไหนครับ อยู่ที่บ้านเฉยๆครับ
สวัสดีคะ
โอ้โห จำได้ถึงโรงเรียนสมัยมัธยมด้วย สุดยอดจริงๆคะ ถุกต้องแล้วคะ
เวลายาวนานจริงๆคะ
ที่จำชื่อได้เพราะตอนนั้น ชื่นชมประธานคนใหม่มากๆๆคะ
และที่ดีกว่านั้นคือแม่ต้อยยังจำชื่อประธานคนก่อนได้อีกคะ ชื่อ พี่ชำนาญ เงินทองคะ
เก่งไหมคะ
เก่งจริงๆครับ ผมว่าความจำคุณแม่ต้อยดีเลิศกว่าผมเป็นไหนๆ
ขนาดจำชื่อ จำเหตุการณ์อะไรๆได้อย่างแม่นยำ
จำได้แม้กระทั่งชื่อชื่อประธานคนก่อน ทำให้ผมนึกภาพท่านประธานคนก่อนนั้นขึ้นได้
ที่ปรึกษาของผมที่ได้รับเลือกตั้งชื่อ เฉลิม พามา เรียนราชภัฏอยู่พิษณุโลก ผมก็ยังจำได้ครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับที่ชื่นชมประธานคนใหม่ ขอบคุณช้าไปหรือเปล่าครับเนี่ย..
เดียวจะลองร้องเพลง ยุวกสิกรดูนะคะ
" ยุวกสิกร ของไทย ส่งเสริมให้มีอาชีพทุกๆคน ฝึกผองเหล่าเยาวชนให้ขุดค้นแหล่งทรัพยากร.....
ครับมารื้อฟื้นความหลัง ผมยังร้องเพลงนี้ได้จบนะครับ ผมต่องเพลงนะครับ
" ยุวกสิกร ของไทย ส่งเสริมให้มีอาชีพทุกๆคน ฝึกผองเหล่าเยาวชนให้ขุดค้นแหล่งทรัพยากร..... ผืนดินไทยมีที่ทำกิน ทรัพย์ในดินมากมายจงอย่านิ่งนอน ร่วมแรงใจผดุงไว้ให้บวร ทรัพยากรกสิกรของไทย
กายแกร่งแข็งใจคงมั่น มือถากถางไป รวมเหล่าหญิงชายรวมใจ ฟันฝ่าผจญ "
สวัสดีคะ คุณหายไปหลายวันนะคะ
เมื่อไรจะเขียนบล็อกคะ รออ่านอยู่คะ
สบายดีนะคะ มาอ่านกลอนไพเราะของหนุ่มรักเดียวใจเดียว
เจอหนุ่มโร อีกคนแล้วนะคะเนี่ย กลอนน่ารัก มากมาย ...
ถ้าคนของหัวใจคุณมาอ่าน ต้องยิ้ม อิ่มเอมไปทั้งวันแน่นอนเลยค่ะ
... ความรักจะเอาชนะทุกสิ่งอย่าง ... มีความสุขกับการได้รัก ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอมาร้องเพลงยุวกสิกรด้วยคนสิคะ จากส่วนบุญโญปถัมภ์ ลำพูน เหมือนกัน สงสัยว่าแม่ต้อยเป็นรุ่นพี่หรือน้อง Krudala กันแน่
สบายดีนะคะ มาอ่านกลอนไพเราะของหนุ่มรักเดียวใจเดียว
เจอหนุ่มโร อีกคนแล้วนะคะเนี่ย กลอนน่ารัก มากมาย ...
ถ้าคนของหัวใจคุณมาอ่าน ต้องยิ้ม อิ่มเอมไปทั้งวันแน่นอนเลยค่ะ
... ความรักจะเอาชนะทุกสิ่งอย่าง ... มีความสุขกับการได้รัก ขอบคุณค่ะ
..........................................................................................
คุณ poo นับเป็นกัลยาณมิตรที่ดีมากคนหนึ่'ที่แวะเข้ามาทักทายพร้อมให้กำลังใจเสมอๆ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
ขอมาร้องเพลงยุวกสิกรด้วยคนสิคะ จากส่วนบุญโญปถัมภ์ ลำพูน เหมือนกัน สงสัยว่าแม่ต้อยเป็นรุ่นพี่หรือน้อง Krudala กันแน่
...............................................................................
ยุวกสิกรในสมัยก่อนเป็นกิจกรรมนอกหลักสูตรที่ต้องการส่งเสริมให้เยาวชนใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
ต้องการฝึกฝนพัฒนาเยาวชนทั้งทางด้าน วิชาการ วิชาชีวิตและวิชาสังคมชุมชน มีการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติจริง
อันจะนำความรู้ติดตัวไปในวันข้างหน้า ในขณะเดียวกันผลผลิตที่ได้นำไปแบ่งปันใช้จ่ายช่วยเหลือพ่อแม่และครอบครัว
ยุวกสิกรในอดีตคือยุวเกษตรกรในปัจจุบัน เอาอดีตเป็นครู ปัจจุบันเรียนรู้และพัฒนา
ขอบคุณครับที่คุณยังรำลึกถึงยุวกสิกร
ฝันอันบรรเจิด ตื่นเช้าต้อนรับสายฝนอันชื่นฉ่ำ
อรุณสวัสดิ์คะ
เมื่อ พฤ. 12 มี.ค. 2552 @ 12:21
1176204 [ลบ] [แจ้งลบ]
คนรุ่นใหม่แบบผมชอบกลอนเปล่าแบบนี้ให้ความรู้สึกที่ลึกไกลครับ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่อาจารย์ให้มาเสมอครับ
เม้นท์ของอาจารย์เรียบง่ายจริงใจดีนะครับ