จับภาพ UKM 6 (3) : ความฝันของผม

         เดิมผมไม่ได้หวังอะไรกับ UKM มากนัก   เพราะคิดว่าคนมหาวิทยาลัยมักหมกมุ่นอยู่กับ explicit knowledge   คงจะทำ KM อย่างจริงจังได้ยาก

         ความเข้าใจเช่นนั้นก็ไม่ผิดนะครับ    แต่ก็มีกระแสหลายอย่างมาช่วยกระตุ้น   และมีการริเริ่มทำ KM ในหลากหลายรูปแบบ   รวมทั้งการริเริ่มดำเนินการ ภายในหน่วยงานที่ไม่ใหญ่นัก ของมหาวิทยาลัย   ประกอบกับมี บล็อก gotoknow.org เข้ามาเป็นตัวชูโรง  KM ในมหาวิทยาลัยสมาชิกของ UKM จึงมีความคึกคักพอสควร    ผมคิดว่าจุดแข็งของมหาวิทยาลัย คือบรรยากาศที่ค่อนข้างเป็นอิสระ เปิดโอกาสให้คนใช้ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ได้    และการรวมตัวกันเป็นเครือข่าย UKM ก็ทำให้มีการกระตุ้นซึ่งกันและกัน และช่วยเหลือซึ่งกันและกันไดัดี  

         ถึงตอนนี้ผมชักตั้งความหวังกับ UKM มากขึ้น   คิดว่าน่าจะเกิด เครือข่าย UKM ในระดับภาคขึ้น  เช่น UKM-N โดย มน. รับเป็นหน่วยประสานงานเครือข่ายในปีแรก  เครือข่าย UKM-NE มี มข. รับเป็นหน่วยประสานงานปีแรก   เครือข่าย UKM-S มี มอ. เป็นหน่วยประสานงานปีแรก    ผมคุยกับ ดร. ปิติ ว่าเมื่อท่านไปป็นรองอธิการบดีวิทยาเขตตรังของ มอ. ท่านอาจริเริ่ม UKM-Andaman ขึ้น

         ถ้าจะกล้าหาญรับงานหนักกว่านี้ ก็คิดทำ KM Network ที่เปิดกว้างออกไปนอกมหาวิทยาลัย   หน่วยงานแบบไหนในพื้นที่สนใจก็เข้ามาเป็นสมาชิกเครือข่ายได้    แต่แบบหลังนี้ยาก เพราะความสนใจขององค์กรสมาชิกเครือข่ายอาจหลากหลายเกินไป จนตกลงประเด็นที่จะประชุม ลปรร. กันยาก

จับภาพ UKM 6 (1)   จับภาพ UKM 6 (2)

วิจารณ์ พานิช
๘ เมย. ๔๙

[วิบูลย์ วัฒนาธร]

ผมและชาว มน. ยินดีสานฝันของอาจารย์ต่อไปครับ แต่ด้วยข้อจำกัดเรื่องกำลังสติปัญญาและประสบการณ์ของพวกเรา ผมเกรงว่าจะยังไม่แก่กล้าพอ คงต้องอาศัย สคส. เข้ามาช่วยด้วยครับ และที่สำคัญกว่านั้นคือ ต้องเป็นความต้องการอย่างแรงกล้าของสถาบันอื่น ๆ ในภูมิภาคที่จะมาเข้ามาร่วมเครือข่ายเพื่อช่วยกันสานฝันต่อด้วยครับ ทุกอย่างจึงจะมีแนวโน้มที่จะเป็นไปด้วยดี