1.ถอดบทเรียนจากกิจกรรมการดูแลเพื่อให้พ้นผ่านระยะเศร้าโศกจากการสูญเสีย
การช่วยเหลือผู้ที่อยู่ในภาวะเศร้าโศกจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักเป็นงานที่ท้าทายสำหรับทีมการพยาบาลจากประสบการณ์การทำงานในหอผู้ป่วยเด็กโรคมะเร็งและส่วนหนึ่งเป็นผู้ป่วยเด็กโรคมะเร็งระยะสุดท้ายการดูแลผู้ป่วยกลุ่มนี้เราต้องดูแลไปถึงครอบครัวของเด็กด้วยและเมื่อเวลาของเด็กเหลือน้อยเข้ามาทุกที สิ่งทีทีมจะต้องนึกถึงคือเตรียมความพร้อมของครอบครัวให้ตั้งรับกับการสูญเสียที่กำลังจะเกิดขึ้นโดยความร่วมมือกันในทีมสหสาขาวิชาชีพ ทีมนำทางคลินิกกุมารเวชกรรม คณะเเพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นของเราได้เล็งเห็นความสำคัญของ Bereavement care โดยในหอผู้ป่วยเด็กโรคมะเร็งได้จัดให้มีกิจกรรมที่ถือว่าเป็น Bereavement care program ดังนี้
1.มอบภาพประทับใจที่เป็นภาพถ่ายที่ถ่ายพร้อมกับคนในครอบครัว คุณพ่อ คุณแม่หรือทีมการดูแล
และประเมินและค้นหาความเสี่ยงต่อการปรับตัวหลังสูญเสียที่ผิดปกติ
2. หลังเด็กเสียชีวิตส่งจดหมายให้กำลังใจครอบครัว
3. ติดตามประเมินความสามามารถในการปรับตัวเพื่อดูว่าครอบครัวสามารถผ่านกระบวนการเศร้าโศกไปอย่างปกติหรือผิดปกติในสัปดาห์ที่ 1 สัปดาห์ที่ 2 เดือนที่ 2 เดือนที่ 6 และเมื่อครบ 1ปีของการเสียชีวิต
4.จัดกิจกรรมรำลึกถึงน้องผู้จากไป( memorial service) โดยนัดหมายครอบครัวที่สูญเสียมาทำกิจกรรม
กลุ่ม self help groupในช่วงเช้า และทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับลูกที่ล่วงลับในช่วงบ่ายโดยเราจัดกิจกรรม
ทุกวันศุกร์สุดท้ายของเดือนเว้นเดือน
บทเรียนรู้ที่ทีมได้รับจากการจัดทำโปรแกรมการดูแลเพื่อให้ครอบครัวพ้นผ่านระยะเศร้าโศกถือว่าเป็นบทเรียนรู้ที่มีค่าและยังมีบทเรียนรู้อีกมากมายให้เราได้เรียนรู้อย่างไม่มีสิ้นสุดและนอกจากบทเรียนรู้ที่เราได้รับแล้ว สิ่งที่เราได้รับจากการทำกิจกรรมนี้ก็คือบุญกุศล ที่เราได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้ครอบครัวที่สูญเสียสามารถลุกขึ้นมายิ้มได้ และมีวิถีชีวิตที่เป็นปกติเช่นเดิม ครอบครัวที่ต้องสูญเสียลูกอันเป็นสุดที่รัก ลูกที่เป็นเหมือนแก้วตา ดวงใจก็คงเปรียบเหมือนคนที่สูญเสียดวงตา สูญเสียดวงใจ สูญเสียอนาคตที่วาดหวังไว้ ชีวิตไม่อยากจะทำอะไรอีกแล้ว ไม่รู้จะทำไปเพื่อใคร ในบทบาทของทีมการดูแลรักษา เราเองคงไม่อาจเพิกเฉยหากเด็กคนหนึ่งอยากจะกล่าวคำอำลาว่า คุณหมอครับ คุณพยาบาลครับ คุณพยาบาลขา ถ้าหนูจากไป ช่วยดูแลใจพ่อเเม่หนูด้วยนี่คงเป็นประโยคสั่งลาที่คิดว่าเด็กทุกคนที่กำลังจะจากไปคงอยากจะเอ่ยคำนี้เพราะฉะนั้น การดูแลคงไม่ได้สิ้นสุดลงเมื่อเด็กคนหนึ่งเสียชีวิตลง สัมพันธภาพระหว่างทีมการดูแลรักษากับครอบครัวของเด็กน้อยคงไม่ได้สิ้นสุดลงเเต่เพียงเท่านี้ ทำอย่างไรเราจะช่วยให้เขาผ่านพ้นวิกฤตแห่งการสูญเสียตรงนี้ไปได้นี่คือเป้าหมายที่ทีมการดูแลรักษาจะต้องไปให้ถึง
ภาพประทับใจที่มอบให้กับครอบครัว ท่านผู้ตรวจการ ,อาจารย์สุรพล
และทีมมอบภาพประทับใจ
คู่มือปฏิบัติตัวปฏิบัติใจหลังสูญเสีย จดหมายส่งให้หลังผู้ป่วยเสียชีวิต
เราส่งไปให้ครอบครัวพร้อมจดหมาย
คลายทุกข์
ความเห็น (18)
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีคร้าบ
สอนธรรมะเด็ก เป็นการสร้างกำลังใจค่ะ
ให้ความรัก ความเอาใจใส่ และให้ความเข้าใจค่ะ
- ชื่นชมและเป็นกำลังใจแด่ผู้ปฏิบัติทุกท่าน
- แต่สงสารมาก...เวลาเห็นเด็กเป็นอะไรที่ร้าย ๆ
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมและให้กำลังใจสมาชิกใหม่ G2K
- ยินดีด้วย
- ท่านทำได้แล้ว อิอิ
พี่เกศแวะมาให้กำลังใจ มีบล็อกเป็นของตัวเอง ...ทำได้แล้ว เย้
13 มีค. ก็ไม่ต้องเข้า WS แล้วใช่ไหม? เยี่ยม เยี่ยมค่ะ... ด้วยรัก
ฝากดอกกล้วยไม้มาให้ที่นี่จ๊ะ
สุธีรา พิมพ์รส
ขอบคุณพี่เกศค่ะ พรุ่งนี้จะไปเยี่ยมชมการแพทย์ทางเลือกที่วัดคำประมงใช่มั๊ยคะอย่าลืมถ่ายรูปมาเยอะๆนะคะ พี่เกศอยู่แล้วหายห่วง
- อย่าลืมแวะไปดูนะ upadate ไว้แล้วดูงานคำประมงค่ะ
เข้าไปแล้วค่ะพี่เกศเมื่อเช้านี้เอง
ชักอยากไปวัดคำประมงซะเเล้วสิไปคราวหน้ากุ้งไม่พลาดค่ะอย่าลืมชวนนะคะ
หวัดีน้องกุ้ง
ภูมิใจที่เรามีพยาบาลที่ดูแลด้านจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง
ขอให้ทำดีต่อ
เป็นเรื่องที่ดี ทำต่อนะ
ทำ case น้องคิง ได้อะไรเยอะ ทุกคนอยากจะแชร์นะ แต่เวลามีจำกัด
พี่ว่าเราลืมทบทวนระเบียบการแจ้งตายที่มีหนังสือด่วนมา....
ใช่ค่ะพี่เเดง พอคุยเสร็จตอนเย็นกุ้งก็ mail หาอาจารย์สุรพลเล่าเรื่องคิงให้อาจารย์ฟัง
เเต่การมาคุยกันดีนะคะเหมือนเรามาสรุปและวิเคราะห์สิ่งที่เราได้ทำไป lerning by
doing และได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายในการดูแลผู้ป่วยเด็กระยะสุดท้าย
ขอบคุณค่ะพี่เเดง
น้องกุ้งคะ
เห้นไหมคะ ว่าแม่ต้อยเข้ามาอ่านทุกเรื่องเลยคะ
ขอบพระคุณเเม่ต้อยค่ะ คุณแม่ใจดี
ของลูกๆ ชาว G2K
แวะมาให้กำลังใจด้วยคนนะครับ
- การดูแลหลังคนไข้เสียชีวิตเป็นเรื่องที่เราไม่ค่อยได้ทำเท่าไร โครงการนี้เท่ากับเติมเต็มให้งาน palliative care สมบูรณ์ขึ้น
- สำหรับผมแล้ว คนไข้เด็กที่เสียชีวิต ผมยกให้เป็น complicated grief ทุกราย เพราะถือว่าเสียชีวิตก่อนพ่อแม่ ย่อมมีประเด็นที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ จึงต้องยกมือชูสนับสนุน..อีกแล้ว
- มีเรื่องหนึ่งที่ต้องระวังเกี่ยวกับ แนวทางปฏิบัติ ..ยังไงๆก็ยังเป็นแค่แนวทาง นั่นหมายถึง ต้องพิจารณาคนไข้เป็นรายๆ อย่าเอะอะอะไร ก็ หนึ่ง สอง สามนะครับ เช่น ครอบครัวบางครอบครัวอาจไม่ต้องการรูปภาพ เพราะเขาอาจคิดว่าเป็นการทำให้ ลืมไม่ลง ครับ
- ดีใจจังเลย มีคนเขียนบันทึกเรื่องนี้อีกคนแล้ว
ขอบคุณค่ะอาจารย์ กุ้งพึ่งเข้ามาอ่านเจออาจารย์เต็มมาเม๊น ขอบคุณสำหรับข้อเสนอเเนะที่ดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่กุ้งหนูมีเรื่องจะปรึกษาเรื่องทำโครงการการเพิ่งพลังชีวิตให้ผู้ป่วยเด็กโรคเรื้อรังและครอบครัวในCCUหนูอยากขอดูหลักการเขียน C8ด้วยนะคะ .....ขอพอแค่นี้ก่อนนะคะเวลามีน้อย
ขอพรวนบันทึกดีๆขึ้นมาไว้ที่นี่ https://www.gotoknow.org/posts/599141