จดหมายของพ่อ
แม่ต้อยได้รับการส่งต่อจดหมายบับหนึ่งมาให้อ่าน เป็นจดหมายที่ส่งต่อมาเป็นทอดๆ แม่ต้อยคิดว่าเป็นจดหมายที่น่าสนใจ เรียนรู้วิธีคิด ของคนๆหนึ่งที่สามารถผลักดันตัวเองให้สู่เป้าหมายที่ต้องการได้
แม่ต้อยขออนุญาตนำมาให้อ่านกันอีกครั้งหนึ่งนะคะ อาจจะมีหลายๆท่านที่ได้รับแล้วด้วยเช่นกันคะ
อ่านแล้วได้แง่คิดดีดี หลายเรื่องทีเดียว ลองดูนะคะ
มาเลียและซาช่าลูกรัก
พ่อรู้ว่าลูกทั้งสองสนุกมากกับการรณรงค์หาเสียงในช่วงสองปีที่ผ่านมา ได้ไปปิกนิก ได้ร่วมขบวน
พาเหรดและงานสังสรรค์ต่างๆ ของรัฐ ได้รับประทานอาหารขยะสารพัดชนิดแบบที่ปกติแม่และพ่อ
ไม่น่าจะยอมให้ลูกทาน แต่พ่อก็รู้ว่ามันไม่ง่ายเลยสำหรับลูกและแม่ และแม้ลูกทั้งสองจะตื่นเต้นกับ
ลูกหมาตัวใหม่เพียงใด ก็ไม่อาจชดเชยกับช่วงเวลาทั้งหมดที่เราต้องแยกจากกัน พ่อรู้ว่าพ่อพลาด
โอกาสไปมากเพียงใดในช่วงสองปีที่ผ่านมา วันนี้พ่อจึงอยากบอกลูกสักนิดว่า ทำไมพ่อจึงตัดสิน
ใจพาครอบครัวของเราเดินมาบนเส้นทางสายนี้
เมื่อพ่อยังเป็นหนุ่ม พ่อคิดว่าชีวิตเป็นของพ่อคนเดียว พ่อคิดว่าจะทำอะไรบนโลกใบนี้
เพื่อประสบความสำเร็จ และได้ในสิ่งที่พ่อต้องการ แต่เมื่อลูกทั้งสองเข้ามาในโลกของพ่อ
พร้อมความซุกซน ความอยากรู้อยากเห็น และรอยยิ้มซึ่งไม่เคยพลาดเลยที่จะเติมเต็มหัวใจ
และทำให้วันของพ่อสดใสขึ้น
ทันใดนั้นแผนการใหญ่ทั้งหลายเพื่อตัวเองของพ่อก็ไม่สำคัญอีกต่อไป พ่อค้นพบว่าความสุข
อันยิ่งใหญ่ในชีวิตของพ่อคือการได้เห็นลูกมีความสุข และพ่อก็ตระหนักว่าชีวิตของพ่อคง
ไร้ความหมาย หากพ่อไม่ทำในสิ่งที่จะสร้างความมั่นใจได้ว่าลูกจะได้รับทุกโอกาสเพื่อความสุขและสมหวัง ท้ายที่สุด ลูกรัก เหตุผลที่พ่อเข้าสู่สนามการเลือกตั้งประธานาธิบดี นั่นเพราะสิ่งที่พ่อต้องการทำเพื่อลูกและเพื่อเด็กทุกคนในประเทศนี้
พ่ออยากให้เด็กๆ ทุกคนได้เข้าโรงเรียนที่คู่ควรกับศักยภาพของเด็กๆ โรงเรียนที่ท้าทาย
ความสามารถ สร้างแรงบันดาลใจ และทำให้เด็กได้รู้ซึ้งถึงความน่ามหัศจรรย์ของโลกรอบตัว
พ่ออยากให้เขาเหล่านั้นมีโอกาสเข้าเรียนวิทยาลัย ถึงแม้พ่อแม่ของเขาจะไม่ร่ำรวย อยาก
ให้พวกเขาได้งานที่ดี งานที่ให้ผลตอบแทนดี มีสวัสดิการเช่นการดูแลสุขภาพ งานที่เปิด
โอกาสให้เขามีเวลาอยู่กับลูกๆ และเกษียณอย่างมีเกียรติ
พ่ออยากให้เราขยายขอบเขตของการค้นพบสิ่งใหม่ เพื่อให้ลูกได้เห็นเทคโนโลยีและสิ่ง
ประดิษฐ์ใหม่ๆ ที่จะช่วยปรับปรุงชีวิตของเราให้ดีขึ้น และทำให้โลกสะอาดและปลอดภัยขึ้น
พ่ออยากให้เราทุกคนขยายขอบเขตความเป็นมนุษย์ของเราให้พ้นไปจากการแบ่งแยกเชื้อ
ชาติ ดินแดน เพศ และศาสนา ซึ่งปิดกั้นเราให้มองไม่เห็นสิ่งที่ดีที่สุดในกันและกัน
บางครั้งเราจำเป็นต้องส่งคนหนุ่มสาวของเราเข้าสู่สงครามและสถานการณ์อื่นๆ ที่อันตราย
เพื่อปกป้องประเทศของเรา แต่เมื่อเราทำสิ่งนั้น พ่อต้องการให้แน่ใจว่าเราทำด้วยเหตุผล
ที่ดีจริงๆ เราได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้วในการจัดการความแตกต่างกับผู้อื่นด้วยสันติวิธี
และเราได้พยายามทุกวิถีทางเท่าที่เป็นไปได้เพื่อให้เจ้าหน้าที่หนุ่มสาวของเราปลอดภัย
และพ่ออยากให้เด็กๆ ทุกคนเข้าใจว่าสิ่งที่ชาวอเมริกันผู้กล้าหาญเหล่านี้ต่อสู้เพื่อเราไม่ใช่
สิ่งที่ได้มาฟรีๆ อภิสิทธิ์การเป็นพลเมืองของประเทศนี้มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
ด้วยเช่นกัน
นั่นคือบทเรียนที่คุณย่าของลูกพยายามสอนพ่อตอนที่พ่ออายุเท่าลูก คุณย่าอ่านคำประกาศ
แห่งอิสรภาพให้พ่อฟัง และเล่าถึงเรื่องราวของเหล่าชายหญิงที่มุ่งมั่นต่อสู้เพื่อความเสมอภาค
เพราะพวกเขาเชื่อว่าคำประกาศที่เขียนลงบนกระดาษเมื่อกว่าสองร้อยปีมาแล้วนั้นมีความหมาย
คุณย่าช่วยให้พ่อเข้าใจว่าที่อเมริกายิ่งใหญ่อยู่ทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะความสมบูรณ์พร้อม แต่เพราะ
เราสามารถทำสิ่งต่างๆ ให้ดีขึ้นได้เสมอ และงานที่ยังไม่เสร็จสิ้นในการทำให้ประเทศของเรา
สมบูรณ์ยิ่งขึ้นคือภาระของพวกเราทุกคน เป็นภาระหน้าที่ที่เราส่งต่อให้ลูกหลาน เพื่อให้คนรุ่น
ใหม่แต่ละรุ่นเข้าใกล้สิ่งที่เรารู้ว่าอเมริกาควรจะเป็นมากยิ่งขึ้น
พ่อหวังว่าลูกทั้งสองจะรับภาระหน้าที่นั้น แก้ไขในสิ่งที่ผิดที่ลูกเห็น และทำงานเพื่อให้ผู้อื่นได้รับ
โอกาสเช่นที่ลูกเคยได้รับ ไม่ใช่เพียงเพราะลูกมีหน้าที่ที่จะต้องตอบแทนประเทศนี้ที่ได้ให้สิ่ง
ต่างๆ แก่ครอบครัวของเรามากมาย แม้นั่นจะเป็นภาระหน้าที่ของลูกก็ตาม แต่เพราะลูกมีหน้าที่
ต่อตนเอง เพราะมีเพียงการรับภารกิจที่ยิ่งใหญ่กว่าตนเองเท่านั้นลูกจึงจะตระหนักถึงศักยภาพ
ที่แท้จริงของตัวลูกเอง
นี่คือสิ่งที่พ่อต้องการเพื่อลูก เพื่อให้ลูกได้เติบโตในโลกที่ไม่มีขีดจำกัดต่อความใฝ่ฝันของลูก
โลกที่ความสำเร็จใดๆ อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมสำหรับลูก และเติบโตขึ้นเป็นผู้หญิงที่มีความเมตตา
กรุณา และความรับผิดชอบที่จะมีส่วนช่วยในการสร้างโลก และพ่ออยากให้เด็กทุกคนมีโอกาส
เช่นเดียวกันนี้ โอกาสในการเรียนรู้และใฝ่ฝัน โอกาสในการเติบโตและประสบความสำเร็จเช่นที่
ลูกได้รับ นั่นคือคำตอบว่าทำไม พ่อจึงนำพาครอบครัวของเรามาสู่การผจญภัยที่ยิ่งใหญ่นี้
พ่อภูมิใจในตัวลูกทั้งสองมาก พ่อรักลูกมากเกินกว่าที่ลูกจะรับรู้ได้ และพ่อรู้สึกขอบคุณลูกทุกวัน
สำหรับความอดทน การวางตัว ความมีมารยาท และอารมณ์ขันของลูก ในช่วงที่เราเตรียมตัว
เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ร่วมกันในไวท์เฮาส์
รัก
พ่อ
ความเห็น (9)
อ่านแล้วซึ้ง...^-^ มากมายค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย มาเยี่ยมค่ะ สบายดีไหมคะ อ่านจดหมายของพ่อแล้วคิดถึงคุณพ่อค่ะ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จจะโทรหาท่าน
- อ่านแล้ว
- พ่อสอนดีจังเลย
- แม่ต้อยสบายดีไหมครับ
- คงได้พบแม่ต้อยอีกเร็วๆๆนี้
สวัสดีค่ะ คุณ 
. หมูละเมอ
อิอิ..ซึ้งๆๆๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ 
. ทรายชล
ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณพ่อ..กับแม่..ครับ
อ่านแล้วอยากกลับบ้านไป....เพื่อ
"เอาหน้าผาก ถูที่กล้ามของพ่อ"
แป๋มรักพ่อค่ะ
สวัสดีคะ
คิดถึงพ่อมากจริงๆนะคะ น่าเสียดายที่คุณพ่อ จากไปเสียแล้วคะ
